Στα πολύ παλιά τα χρόνια, στην αρχαία εποχή, ζούσε στη Θράκη μια όμορφη πριγκίπισσα που το όνομά της ήταν Φυλλίς!

Όταν ο πόλεμος στην Τροία τελείωσε κι ο Δημοφώντας, ο γιος του Θησέα και της Φαίδρας, βασιλιάς της Αθήνας, επέστρεφε, σταμάτησε στα παράλια της Θράκης και γνώρισε την όμορφη πριγκίπισσα και την αγάπησε!

Πολύ σύντομα παντρεύτηκαν, μα ο νεαρός Δημοφώντας νοσταλγούσε την πατρίδα του και ήταν στεναχωρημένος. Η πριγκίπισσα δεν άντεχε να βλέπει τον αγαπημένο της λυπημένο κι έτσι του είπε να επιστρέψει στην πατρίδα του!

Αν την αγαπούσε αληθινά, θα επέστρεφε και θα ήταν ειλικρινά δικός της!

Οι μέρες, οι μήνες, τα χρόνια κυλούσαν και η Φυλλίς μαράζωσε από τον καημό της, ώσπου πέθανε!

Οι Θεοί τη λυπήθηκαν και τη μεταμόρφωσαν σε δέντρο, την αμυγδαλιά, για να μπορεί να περιμένει για περισσότερα χρόνια τον αγαπημένο της!

Κάποτε με τα χιόνια του Γενάρη επέστρεψε ο Δημοφώντας στη Θράκη, μα μαθαίνοντας για τον τραγικό χαμό της αγαπημένης του, αγκάλιασε το δέντρο με δάκρυα στα μάτια! Το δέντρο ένιωσε την αγάπη κι άρχισε ν' ανθίζει!

Έτσι η αμυγδαλιά έγινε το σύμβολο της ελπίδας, δείχνοντας ότι η αγάπη πάντοτε κερδίζει!