Ιστορίες με δέντρα
από τους μαθητές του Ε2
4ο Δημοτικό Σχολείο Αριδαίας
2015 - 2016
Created & published on StoryJumper™ ©2025 StoryJumper, Inc.
All rights reserved. Sources: storyjumper.com/attribution
Preview audio:
storyj.mp/abk8rf6rhm3c
Ιστορίες με δέντρα!
Είναι ιστορίες για ένα δέντρο που…
Παίζει με τα παιδιά γιατί του αρέσει η παρεούλα…
Είναι ευτυχισμένο που προσφέρει στους ανθρώπους
τους καρπούς του.
Στη σκιά του οι άνθρωποι απολαμβάνουν τη δροσιά
τις ζεστές καλοκαιρινές μέρες…
2
Είναι ένα δέντρο που….
Πονάει όταν οι ξυλοκόποι κόβουν τα κλαδιά του
Στενοχωριέται όταν το ξεριζώνουν από το δάσος
για να το πουλήσουν σε μια γλάστρα.
Κλαίει όταν τη θέση του στις πλατείες παίρνει το τσιμέντο.
Φοβάται όταν οι άνθρωποι καίνε το σπίτι του, το δάσος.
3
Η ιτιά και ο ξυλοκόπος
Κάποτε ένας ξυλοκόπος πήγε σε ένα δάσος για να κόψει ξύλα. Τα ξύλα θα τα πουλούσε σε όσους τα χρειαζόταν για να ανάψουν τα τζάκια τους και να ζεσταθούν.
Πήγε να κόψει το πρώτο δέντρο και τότε μια φωνή τον σταμάτησε:
- Μην κόβεις τα δέντρα!
- Μα, ποιος μιλάει; ρώτησε ο ξυλοκόπος.
- Είμαι η ιτιά που ετοιμάζεσαι να κόψεις. Θέλω να σου πω ότι, τα δέντρα είναι πολύ σημαντικά για τους ανθρώπους. Χαρίζουν το οξυγόνο, προστατεύουν από τις πλημμύρες και πολλά δέντρα προσφέρουν τους νόστιμους καρπούς τους.
4
Ο ξυλοκόπος άκουγε με προσοχή την ιτιά, χωρίς να τη διακόψει καθόλου. Κατάλαβε πόσο μεγάλη είναι η προσφορά των δέντρων στη ζωή μας και υποσχέθηκε ότι δε θα κάνει κακό σε κανένα δεντράκι ξανά.
Μάλιστα σε λίγο καιρό άλλαξε επάγγελμα. Έγινε περιβαλλοντολόγος! Πόσο του άρεσε να φροντίζει τα δάση και τους θαυμάσιους κατοίκους του, τα δέντρα, τα ζώα και τα πολύχρωμα λουλούδια!
5
Το αγαπημένο δεντράκι
Ήταν μια ανοιξιάτικη μέρα και ο ήλιος έλαμπε στον ουρανό. Ήταν Κυριακή και τα παιδιά δεν πήγαιναν στο σχολείο. Ευκαιρία για παιχνίδι!
Πήγαν στο κοντινό δασάκι.
Στάθηκαν στη σκιά ενός δέντρου και σκέφτηκαν να χτίσουν ένα σπιτάκι στα μεγάλα κλαδιά του. Το δέντρο ‘ήταν πολύ χαρούμενο που το διάλεξαν ανάμεσα σε τόσα άλλα δεντράκια και βοήθησε τα παιδιά. Λύγισε τα κλαδιά του για να μπορέσουν τα παιδιά να σκαρφαλώσουν εύκολα.
6
Και αυτά ενθουσιασμένα με τη βοήθεια του δέντρου έφτιαξαν ένα πανέμορφο σπιτάκι χωρίς να χρησιμοποιήσουν καρφιά, παρά μόνο σχοινάκι. Δεν ήθελαν να πληγώσουν το αγαπημένο τους δέντρο.
Η κατασκευή τελείωσε και το δεντρόσπιτο ήταν πάρα πολύ ωραίο. Τα παιδιά πήγαιναν κάθε απόγευμα και έπαιζαν. Και το δέντρο ήταν ευτυχισμένο που είχε κάθε μέρα τόσο γλυκιά παρεούλα!
7
Το δέντρο με τους κύκλους του Καντίνσκι
Ήταν μια χειμωνιάτικη μέρα όταν δημιουργήθηκα από μια έμπνευση.
Ο μικρός ζωγράφος πήρε το πινέλο κι άρχισε να ζωγραφίζει. Χρωμάτισε γαλάζιο το φόντο. Μετά άρχισε να σχεδιάζει. Πρώτα τον κορμό, τις ρίζες μου, τα κλαδιά και τα φύλλα μου.
Με πράσινο χρώμα σχεδίασε πολλούς κύκλους για φύλλα. Άλλα μεγαλύτερα κι άλλα πιο μικρά. Ύστερα τα έβαψε με χαρούμενα χρώματα. Ένα σκιουράκι βρισκόταν στα κλαδιά μου κι έψαχνε για την τροφή του.
Το πρωί με μετέφεραν στο μουσείο παιδικής τέχνης και με στερέωσαν στο κέντρο ενός τοίχου. Δίπλα μου βρισκόταν κι άλλοι πίνακες μικρών ζωγράφων!
8
Την επόμενη μέρα μας επισκέφτηκε ένα σχολείο. Ένα κοριτσάκι πλησίασε και για ώρα με κοιτούσε.
-«Τι όμορφος πίνακας! Πόσο όμορφο δέντρο!» αναφώνησε.
Άρχισε να τραγουδά ένα ρυθμικό τραγουδάκι.
«Αχ δεντράκι μου μικρό
κάθε φύλλο σου στρογγυλό
έχει χρώμα ζωηρό!
Δεντράκι μου μικρό
πόσο σ΄ αγαπώ!»
9
Η τυχερή λεμονιά
Σε ένα δασάκι μια φορά ζούσε μια λεμονιά. Περνούσε όμορφα κοντά στα άλλα δέντρα, έπαιζε με τα ζουζουνάκια και τα πουλιά και καμάρωνε τα μοσχοβολιστά φύλλα της.
Μια μέρα ήρθε στο δάσος μια οικογένεια. Έστησαν τη σκηνή τους κοντά στη λεμονιά, άναψαν φωτιά κι άρχισαν να ετοιμάζουν τα φαγητά τους.
Όμως άφησαν πολλά σκουπίδια. Χαρτιά, τενεκεδάκια και γυάλινα μπουκάλια υπήρχαν τριγύρω.
Το επόμενο πρωί μύρισε καπνός στο δάσος. Μια σπίθα ξεπετάχτηκε….
Τα ζωάκια έτρεξαν να σωθούν. Ένας δυνατός βήχας έπιασε τη λεμονιά μας. Τι μπορούσε να κάνει για να σωθεί;
10
Σε λίγο έφτασαν οι δασοπυροσβέστες. Ένας από αυτούς πήρε το φτυάρι του κι άρχισε να σκάβει στη ρίζα του δέντρου. Με προσοχή πήρε το δεντράκι και το μετέφερε στο φορτηγό.
Τώρα η λεμονιά βρίσκεται στην πλατεία του χωριού. Εκεί είναι το νέο της σπίτι. Οι άνθρωποι πηγαίνουν κοντά της για να μυρίσουν τα μοσχοβολιστά φυλλαράκια της κι όταν ωριμάζουν τα λεμόνια, τα κόβουν και κάνουν πεντανόστιμη λεμονάδα!
11
Το πλατάνι που ήθελε να ταξιδέψει
Στην αυλή ενός αγροκτήματος υπήρχαν πολλά δέντρα. Ανάμεσά τους βρισκόταν ένα πλατάνι. Είχε φίλους του τα άλλα δέντρα της αυλής, τα ζουζούνια που πετούσαν τριγύρω και τα πουλάκια που κάθονταν στα κλαδιά του και κελαηδούσαν γλυκά.
Του άρεσαν πολύ οι ιστορίες που διηγούνταν τα πουλιά. Φτερούγιζαν σε όλο τον κόσμο, έβλεπαν και μάθαιναν τόσα πράγματα. Το δέντρο ονειρευόταν να πάει κι αυτό σε μακρινά μέρη!
Όμως δεν μπορούσε ούτε να πετάξει, ούτε να περπατήσει. Αυτό ήταν το παράπονό του! Τα ζώα της αυλής ήθελαν να το βοηθήσουν μα δεν ήξεραν με ποιον τρόπο. Κάτι μαγικό έπρεπε να συμβεί!
12
Μια μέρα πέρασε από εκεί η φίλη τους η χελώνα. Κάθισε στη σκιά του πλάτανου για να ξεκουραστεί και έμαθε το παράπονο του δέντρου.
- Θέλω να γνωρίσω τον κόσμο, της είπε το δεντράκι.
Η χελώνα, που δεν ήταν μια απλή χελώνα αλλά εκείνη που ο Αίσωπος θέλησε να παραβγεί το λαγό και να πάρει το βραβείο του είπε:
- Θα σε βοηθήσω! Έβγαλε από το καβούκι της ένα κόκκινο μπουκαλάκι με ένα ρουμπίνι για καπάκι κι έριξε το υγρό που περιείχε γύρω από τον κορμό του δέντρου.
13
Και τότε πολύχρωμες σπίθες πετάχτηκαν και το δεντράκι ένιωθε ότι περπατάει..
Ευχαρίστησε τη χελώνα και κατευθύνθηκε προς την πόρτα της αυλής. Βγήκε στο δρόμο και συνέχισε να περπατάει. Έφτασε στην πόλη, πέρασε το απέναντι λιβάδι και συνέχισε….
Κανείς δεν έμαθε τι απέγινε! Συνέχισε να περπατάει ή βρήκε μια νέα αυλή να κατοικίσει…
14
Το έλατο
Το δέντρο είμαι το ψηλό
όμορφο και λαμπερό
με φωτάκια, κορδελίτσες
και πολύχρωμες μπαλίτσες.
Στο κεφάλι μου φορώ
ένα αστέρι φωτεινό
και στα δυό μου ποδαράκια
βρίσκονται πολλά δωράκια.
15
Το δέντρο και τα τρία γουρουνάκια
-Τι γυρεύουν τρία μικρά γουρουνάκια μόνα τους στο δάσος;
-Πηγαίνουν για να βρούνε το δέντρο τους.
Πριν από πολλά χρόνια, ο παππούς τους είχε φυτέψει ένα δεντράκι στο δάσος. «Η μουσική θα σας οδηγήσει κι ένα σπιτικό θα σας καλωσορίσει!» είχε πει ο παππούς.
Περπάτησαν αρκετά τα γουρουνάκια. Πέρασαν το λιβάδι με τα λουλούδια κι έφτασαν στο πυκνό δάσος. Ποιο μονοπάτι όμως έπρεπε να ακολουθήσουν; Ανησυχούσαν πολύ! Κι αν χανόταν; Πώς θα γύριζαν πίσω;
16
Μα τι ακούγεται σ΄ αυτή την ερημιά; Από πού έρχεται η μουσική;
Θυμήθηκαν τα λόγια του παππού, "η μουσική θα σας οδηγήσει"
Ο φόβος τους άρχισε να υποχωρεί. Αποφάσισαν να ακολουθήσουν τη μελωδία. Σε λίγο έφτασαν μπροστά στο δέντρο τους. Ήταν μια ιτιά πανύψηλη με ένα δυνατό κορμό και λυγερά κλαδιά. Το αεράκι κινούσε απαλά τα ασημοπράσινα φύλλα της. Ζουζουνάκια τριγύριζαν ανάμεσά τους.
Τα γουρουνάκια ήταν τόσο χαρούμενα που άρχισαν να χορεύουν γύρω από το δέντρο.
17
Η μουσική δυνάμωσε και τότε μια ανεμόσκαλα έπεσε από ένα κλαδί. Τα γουρουνάκια ανέβηκαν σιγά- σιγά. Μία έκπληξη ακόμη τα περίμενε. Εκεί, ανάμεσα στα κλαδιά ήταν χτισμένο ένα σπιτάκι. Άνοιξαν την πόρτα και μπήκαν μέσα. Στη μέση υπήρχε ένα τραπέζι κι επάνω του ήταν χρωματιστά μολύβια και τετράδια. Σε μια άκρη υπήρχε ένα μεγάλο καλάθι με βιβλία. Πόσες ιστορίες θα ξετύλιγαν στις σελίδες τους!
Ήταν πολύ χαρούμενα! Το δέντρο τους ήταν το καλύτερο δώρο!
Τις μέρες που ο καιρός ήταν καλός πήγαιναν στο δάσος και περνούσαν ατελείωτες ώρες στο δεντρόσπιτό τους!
Και η ιτιά, το δεντράκι που φύτεψε ο παππούς, κουνούσε απαλά τα κλαδάκια του και μια απαλή μουσική απλωνόταν παντού!
18
Οι πέντε φίλοι
Μια φορά κι έναν καιρό
σε ένα δάσος μακρινό
ζούσε ένα μικρό ελατάκι
και γνώρισε ένα παιδάκι.
Παίζανε όλη μέρα
με ζέστη και με αέρα
μα πάλι ένιωθαν μοναξιά
γύρευαν μεγαλύτερη συντροφιά.
Τρία δέντρα δυνατά
κούνησαν τότε τα κλαδιά
ιτιά, οξιά και βελανιδιά
ρίξανε μια γλυκιά ματιά.
Η συντροφιά μεγάλωσε
κι η φιλία δυνάμωσε
δώσανε μια υπόσχεση
Να ΄ναι φίλοι αχώριστοι.
19
Η βελανιδιά και η παρέα της
Πόσο όμορφο είναι να έχει κανείς φίλους! Έτσι κι εγώ, μια γέρικη βελανιδιά ένιωθα πολύ ωραία γιατί μια οικογένεια σκίουρων ζούσε πάνω στα κλαδιά μου.
Κάθε μέρα σκαρφάλωναν στον κορμό μου, έκαναν τραμπάλα στα κλαδάκια μου, έτρωγαν τα βελανίδια μου κι άκουγα τις ιστορίες τους! Χαιρόμουν πολύ γιατί ήταν η μοναδική παρέα μου.
Σπίτι μου είναι αυτό το απέραντο λιβάδι και δεν υπάρχουν κοντά μου άλλα δέντρα. Μόνο το χορτάρι και τα αγριολούλουδα που φυτρώνουν την άνοιξη είναι φίλοι μου, αλλά για λίγο καιρό. Το φθινόπωρο φεύγουν και περιμένω να ξαναγυρίσουν όταν ο καιρός ζεστάνει.
20
Η παρεούλα μου, τα σκιουράκια ήταν όλη η χαρά μου! Όμως μια μέρα αποφάσισαν να φύγουν. Αν και εγώ τα παρακάλεσα πολύ να μείνουν, αυτά δεν με άκουσαν! Ήθελαν να ταξιδέψουν και να γνωρίσουν τον κόσμο!
Έμεινα μόνη και πολύ λυπημένη. Όμως μια μέρα ένα μικρό σπουργίτι ακούμπησε στα κλαδιά μου! Άρχισε να μαζεύει μικρά και μεγάλα φυλλαράκια και ξυλαράκια για να φτιάξει μια φωλιά.
Μια νέα οικογένεια θα ερχόταν μα μείνει κοντά μου. Θα είχα νέους φίλους! Ήμουν τόσο ευτυχισμένη!
21
Το έλατο που ταξίδευε στις εποχές
Ήρθε το φθινόπωρο! Το ελατάκι απολάμβανε το δροσερό αεράκι που άγγιζε τα κλαδιά και τα φύλλα του. Η μικρή Αγάπη βγήκε στην αυλή και πήγε κοντά του για να χαρεί κι αυτή τη φθινοπωρινή δροσιά.
Έφτασε ο χειμώνας. Η Αγάπη βάζει στο έλατο χριστουγεννιάτικα στολίδια. Στην κορυφή του τοποθέτησε ένα λαμπρό αστέρι. Πόσο όμορφο και γιορτινό φαίνεται τώρα το ελατάκι!
Η άνοιξη πλησιάζει! Λουλούδια ανθίζουν γύρω από το ελατάκι. Η Αγάπη ρίχνει λίγο νερό στη ρίζα του κι εκείνο νιώθει ότι το γαργαλούν!
22
Οι ζεστές μέρες του καλοκαιριού έφτασαν! Η Αγάπη πήγε διακοπές με την οικογένειά της και το ελατάκι ένιωθε μοναξιά. Οι μέρες κυλούσαν πολύ αργά για το δεντράκι μας. Ένιωθε μοναξιά γιατί κανένα άλλο δέντρο δεν υπήρχε στη μικρή αυλή για να έχει παρέα. Ανυπομονούσε να έρθει η καλή του φίλη, η Αγάπη!
Οι διακοπές τελείωσαν και η οικογένεια επέστρεψε. Το μικρό κορίτσι έτρεξε κοντά στο δέντρο και αγκάλιασε τον κορμό του.
Καθώς οι εποχές διαδέχονταν η μια την άλλη το έλατο ταξίδευε στο χρόνο παρέα με την καλή του φίλη, την Αγάπη!
23
Το έλατο που ταξίδευε στις εποχές
24
Ιστορίες με δέντρα
από τους μαθητές του Ε2
4ο Δημοτικό Σχολείο Αριδαίας
2015 - 2016
25
READ
Ιστορίες με δέντρα
από τους μαθητές του Ε2
4ο Δημοτικό Σχολείο Αριδαίας
2015 - 2016
Created & published on StoryJumper™ ©2025 StoryJumper, Inc.
All rights reserved. Sources: storyjumper.com/attribution
Preview audio:
storyj.mp/abk8rf6rhm3c
Ιστορίες με δέντρα!
Είναι ιστορίες για ένα δέντρο που…
Παίζει με τα παιδιά γιατί του αρέσει η παρεούλα…
Είναι ευτυχισμένο που προσφέρει στους ανθρώπους
τους καρπούς του.
Στη σκιά του οι άνθρωποι απολαμβάνουν τη δροσιά
τις ζεστές καλοκαιρινές μέρες…
2
Είναι ένα δέντρο που….
Πονάει όταν οι ξυλοκόποι κόβουν τα κλαδιά του
Στενοχωριέται όταν το ξεριζώνουν από το δάσος
για να το πουλήσουν σε μια γλάστρα.
Κλαίει όταν τη θέση του στις πλατείες παίρνει το τσιμέντο.
Φοβάται όταν οι άνθρωποι καίνε το σπίτι του, το δάσος.
3
Η ιτιά και ο ξυλοκόπος
Κάποτε ένας ξυλοκόπος πήγε σε ένα δάσος για να κόψει ξύλα. Τα ξύλα θα τα πουλούσε σε όσους τα χρειαζόταν για να ανάψουν τα τζάκια τους και να ζεσταθούν.
Πήγε να κόψει το πρώτο δέντρο και τότε μια φωνή τον σταμάτησε:
- Μην κόβεις τα δέντρα!
- Μα, ποιος μιλάει; ρώτησε ο ξυλοκόπος.
- Είμαι η ιτιά που ετοιμάζεσαι να κόψεις. Θέλω να σου πω ότι, τα δέντρα είναι πολύ σημαντικά για τους ανθρώπους. Χαρίζουν το οξυγόνο, προστατεύουν από τις πλημμύρες και πολλά δέντρα προσφέρουν τους νόστιμους καρπούς τους.
4
- < BEGINNING
- END >
Encourage this author
-
LIKE
-
COMMENT