Μια φορά και έναν καιρό, σε μια μακρινή χώρα ζούσε ένας δράκος. Αυτός ο δράκος ήταν διαφορετικός από τους άλλους.

Ήταν ένας καλός δράκος...

Κάθε πρωί που ξυπνούσε, πήγαινε στο κοντινό χωριό και άναβε τις φωτιές στα σπίτια των χωρικών για να ζεσταθούν. Όλοι τον αγαπούσαν και τον φώναζαν όταν είχαν ανάγκη. Και αυτός πάντα πρόθυμος τους βοηθούσε.

Χωρικοί και δράκος ζούσαν αρμονικά ώσπου μια ημέρα

εμφανίστηκε στο χωριό ένα κορίτσι με παράξενα κόκκινα μαλλιά...

Ήταν μια δρακοφάγος... και αν δεν ξέρετε τι είναι δρακοφάγος, τότε σας ενημερώνω ότι σκοπός της ήταν να αιχμαλωτίσει όλους τους δράκους του κόσμου!

Έλεγε στους χωρικούς...

-Μην ξεγιελιέστε, δεν υπάρχουν καλοί δράκοι. Όλοι θέλουν το ίδιο. Να βάλουν φωτιά και να σας κάψουν!

Με αυτά και με αυτά τους είχε τρομοκρατήσει...

Ο κόσμος άρχισε να φοβάται τον δράκο...

Όταν μία μέρα αυτός πλησίασε στο χωριό, μικροί και μεγάλοι άρχισαν να τρέχουν πανικόβλητοι, να προσπαθούν να κρυφτούν για να σωθούν...

Ο δράκος δεν καταλάβαινε τι συνέβαινε και φέρονταν με αυτόν τον τρόπο οι άνθρωποι που μέχρι τότε τα πήγαιναν τόσο καλά.

Τους κοίταξε με απορία και θλίψη και αναρωτήθηκε...

-Τι λάθος έκανα;

Τότε το κορίτσι εμφανίστηκε μπροστά στον δράκο και με βροντερή φωνή του είπε:

-Δράκε πρέπει να φύγεις μακριά. Τρομάζεις τους ανθρώπους.

-Εγώ; Μα γιατί; Τι έκανα;

-Πρέπει να φύγεις σου λέω, συνέχισε το κορίτσι.

-Όχι! Θέλω να δείξω σε όλους ότι δεν έχουν κάτι να φοβούνται από εμένα, είπε ο δράκος.