Θα ακούσετε  από τους μαθητές του Στ1

του 2ου Δ.Σ. Αρτέμιδος:  Μάξιμο, Ιωάννα ,Λυδία 

ένα αληθινό παραμύθι.

Την εικονογράφηση της πραγματικής ιστορίας ανέλαβαν οι μαθήτριες Λυδία, Ναταλία,Μαρία ,Ιωάννα και την επιμέλεια όλων είχε η δασκάλα μας Σωτηριάδου Αριάδνη.

"Το Τάμα"

είναι ένα αληθινό παραμύθι

εμπνευσμένο από

πραγματική ιστορία προσφύγων

από τη Μπάφρα του Πόντου,

μία πόλη που

απέχει 30 χμ.της Σαμψούντας.

Η Στυλιανή Μπακούρα είναι εγγονή της

Στυλιανής-Ηλιανής Κοσμίδου

η οποία όταν ερωτήθη

στα πλαίσια της απογραφής προσφύγων

το 1961που έγινε στην Ελλάδα ,

από τον γραμματικό πώς ονομάζεται,

δηλώθηκε ως Στυλιανή .

Από τότε έγινε όνειρο ζωής να ξανακούσει το πραγματικό της όνομα : Ηλιανή.

Θα σάς πούμε ένα αίνιγμα ...

"Μάνα και κόρη...

Έχουν το ίδιο όνομα.."

Τι είναι;

Επειδή δεν θα το βρείτε,

γιατί είναι μεγάλη ιστορία ,

ας το πάρει το ποτάμι...

Θα σας το πούμε εμείς ...

Στα πολύ παλιά τα χρόνια, σε μια χώρα μακρινή,παραδεισένια

που τη δρόσιζε

ένας μεγάλος ποταμός

με κόκκινα νερά ( Άλυς ποταμός), ζούσαν, λένε ,

στα καταπράσινα βουνά της

ανάμεσα σε γάργαρα νερά, λιμνούλες

και άγρια βλάστηση

οι Αμαζόνες!!!

Οι Αμαζόνες, λένε, ήταν γυναίκες όμορφες, ξανθές γαλανομάτες, δάμαζαν τα άγρια άλογα από τις πλαγιές των βουνών και όλη την ημέρα αθλούνταν σε παιχνίδια – αγωνίσματα όπως οι άντρες πολεμιστές, στο ακόντιο, τοξοβολία, τρέξιμο, λίθο.

Το σούρουπο αποκαμωμένες λούζονταν και χτενίζονταν στα γάργαρα νερά των πηγών. Έρχονταν οι νεράιδες και τα ξωτικά και με γλυκά τραγούδια τις νανούριζαν.

Σ’ αυτή την όμορφη χώρα

που την λένε

Παφλαγονία

ζούσαν πολλοί άνθρωποι

Εκεί ζούσε και μια οικογένεια που το μικρότερο παιδί τους το έλεγαν Ηλιανή.

Η μικρή Ηλιανή σαν Αμαζόνα,

ξανθιά-γαλανομάτα,

μεγάλωνε βοηθώντας

την οικογένειά της να επιβιώσει.

Ήταν καλόκαρδη, φιλότιμη, φιλόξενη, ευγενική, πρόθυμη να βοηθήσει όπου χρειαζόταν και κυρίως ακούραστη και δραστήρια.

  Έτσι ζούσαν ευτυχισμένοι...

 ώσπου μια μέρα ένας μεγάλος άγριος δυνατός ανεμοστρόβιλος τους σήκωσε ψηλά, τους ταξίδεψε στον ουρανό και τους έριξε σε μια άλλη χώρα.

Όταν συνήλθαν από το τρομερό κακό κοίταζαν

δεξιά και αριστερά και είπαν:

"Α! α! α! αυτή εδώ είναι η Πατρίδα

που βλέπαμε

στα όνειρά μας!"

  Στη "Νέα Πατρίδα"

η οικογένεια της μικρής Ηλιανής ταλαιπωρήθηκε πολύ.

Περπατούσαν για πολύ καιρό, κοιμόντουσαν και ξυπνούσαν

σε πόλεις και χωριά

και έψαχναν ένα μέρος

σαν την Παλιά Πατρίδα

να φωλιάσουν.

Περνούσαν τα χρόνια.

  Έτσι μεγάλωνε η Ηλιανή και όταν έγινε

μεγάλη κοπέλα

παντρεύτηκε ένα μεγάλο παλικάρι ψηλό, ξανθό, γαλανομάτη

και έκαναν την δική τους οικογένεια.

Η Ηλιανή είχε πολλά παιδιά.

Τέσσερα της κοιλιάς και τρία της καρδιάς.

Ρίζωσαν σ’ ένα χωριό,

μέσα σε καταπράσινα βουνά.

Μετά από πολλά χρόνια,

ο Βασιλιάς της Νέας Πατρίδας

έβγαλε διαταγή να βρουν όλους τους ανθρώπους

που τους έφερε ο ανεμοστρόβιλος,

να τους γράψουν στα βιβλία και να τους δώσουν

ένα χαρτί που το λέγανε

¨Ταυτότητα¨

για να τους μετράει

πια στο δικό του Βασίλειο.

  Τότε ήρθε ένας Γραμματικός στο χωριό για να τους γράψει στα μεγάλα τα βιβλία.

  Όταν ρώτησε τον άντρα της Ηλιανής πως λένε την γυναίκα του, ο άντρας της είπε:

"ΣτΗλιανή θέλει ;"

  Και ο σοφός Γραμματικός έγραψε:

 Όνομα Συζύγου: "Στυλιανή"

  Το κατάλαβαν πολύ αργότερα γιατί δεν ήξεραν και πολλά γράμματα Ελληνικά. Τότε είπαν:

"Ε! δεν πειράζει Νέα Πατρίδα – Νέο Όνομα".

  Δεν πέρασε πολύς καιρός

και η μικρή κόρη της Ηλιανής-Στυλιανής γέννησε ένα κοριτσάκι ξανθό με γαλανά μάτια

και το ονόμασε Στυλιανή,

να τιμήσουν τη γιαγιά

με το Νέο Όνομα.

Η γιαγιά Ηλιανή-Στυλιανή,

όταν νανούριζε την μικρή Στυλιανή

και της αφηγούνταν ιστορίες από την Παλιά Πατρίδα της έλεγε:

"Στυλιανή εμένα Πατρίδα Παλιά,

είπανε Ηλιανή.

Άμα κάνει κορίτσι βάλεις Ηλιανή."

  Έτσι η μικρή Στυλιανή κάνει τώρα

¨ ΤΟ ΤΑΜΑ!¨

Η δεύτερη κόρη της

 είναι ξανθιά,

με μπλε μάτια, όμορφη

όπως η προγιαγιά της.

Ευχόμαστε η μικρή

που θα πάρει το όνομα

Ηλιανή

να πάρει και τα χαρίσματα

της προγιαγιάς της και να γίνει άξια

Αμαζόνα της ζωής

που τρέχει πολλά άλογα!!!

Υ.Σ. Αυτό είναι το Τάμα-Αίνιγμα

Μη μας πείτε ότι θα το βρίσκατε;

Η απάντηση βέβαια στο κανονικό αίνιγμα είναι:

Η μαμά ( δέντρο) είναι η ελιά

και η κόρη ( καρπός ) η ελιά.

Δέντρο-καρπός έχουν ακριβώς το ίδιο όνομα.      

Ακούσατε απο τους μαθητές του Στ1 του 2ου Δ.Σ. Αρτέμιδος: Μάξιμο, Ιωάννα ,Λυδία

ένα αληθινό παραμύθι.

Την εικονογράφηση της πραγματικής ιστορίας ανέλαβαν οι μαθήτριες Λυδία, Ναταλία,Μαρία ,Ιωάννα και την επιμέλεια όλων είχε η δασκάλα μας

Σωτηριάδου Αριάδνη.