PANDEMİ GÜNLÜKLERİMİZ

ÖNSÖZ    

21. Yüzyılın getirdiği yenilikler, topluma ve dünyaya yön vermektedir. Küresel salgın sebebiyle online eğitim sürecine geçen öğrencilerimizin çağdaş uygarlık yarışında ülkemizin geride kalmaması ve bu süreçte pozitif dayanışma ile biz eğitimciler olarak üzerimize düşen görev ve ilkeleri yerine getirebilmesi, öğrencilerimizdeki çaba ve potansiyeli harekete geçirmek görevlerimiz arasında yer almaktadır. Öğretim süreçlerinde de öğrencilerimizin ve öğretmenlerimizin göstermiş olduğu çaba ve potansiyelin kullanımını sağlamak üzere e-Twinning platformunda “PANDEMİ SÜRECİNDE POZİTİF DAYANIŞMA GÜNLÜĞÜ”   projesini hazırladık.

Öğrencilerimiz pandemi sürecinde yaşadıklarının hayatlarına ve ruhlarına nasıl yansıdığını paylaşarak ortak bir duygu dili oluşturarak birbirlerine manevi olarak destek olabilecekler.

Öğrenciler duygu ve düşüncelerini paylaşarak kendilerini ifade edebilecekler. Kendi yaşıtlarıyla iletişim becerilerini geliştirecekler

        Bunun için farklı illerde yaşayan öğretmen ve öğrencilerimizle iletişime geçerek projede yer alan her öğretmenin ve her öğrencinin yazdığı kendine ait bir günü "PANDEMİ SÜRECİNDE POZİTİF DAYANIŞMA GÜNLÜĞÜ" ismi ile hepimiz yaşadığımız günlerden esinlenerek  kendi hikayemizi yazmak istiyoruz...

    Mehtap TEMİZYÜREK   

    Aysel İbrahim Akınal Güzel Sanatlar Lisesi (GAZİANTEP)

    Halime YEŞİL

    75. Yıl Mesleki Ve Teknik Anadolu Lisesi (SAMSUN)

    Ömer Faruk ÇİÇEK

    Yavuz Selim Anadolu İmam Hatip Lisesi (SAMSUN)

    Hatice ÇİÇEK  

    Gelemen Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi (SAMSUN)

    Hayriye BAŞOL

    Ergin Ağaç Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi (BURSA)    

       Ahsen ÇINAR

        Ayten Kemal Akınal Anadolu Lisesi (GAZİANTEP)

        Feride GÖKALP 

         Şehit Ahmet Yıldız Anadolu Lisesi (İSTANBUL)

       Ümmü Gülsüm KAVRAZ

        Perşembe Şehit Ceyhun Aslantürk MTAL (ORDU)

      Aslı CÜRE    

       Canik Anadolu Lisesi (SAMSUN)

        Şenol ÖZEL  

        Dolapoğlu Anadolu Lisesi (KONYA)

MEHTAP TEMİZYÜREK

AYSEL İBRAHİM AKINA GÜZEL SANATLAR LİSESİ

TARİH 11 MART 2020 KÜRESEL SALGIN ÜLKEMİZİ DE ETKİSİ ALTINA ALMIŞTI. BÜTÜN TELEVİZYON KANALLARINDA OKULLARIN COVİD-19 NEDENİYLE  YÜZ YÜZE EĞİTİME ARA VERİLDİĞİ SÖYLENİYORDU. 

               PEKİ ŞİMDİ NE OLACAKTI? 

ÇOĞUMUZUN UYKUSUZ KALDIĞI O GECE

BİZİ NELER BEKLİYOR DİYE DÜŞÜNMEYE BAŞLADIK...

                                                     MEHTAP TEMİZYÜREK

Ne zaman kötü bir haberle karşılaşsak, büyük bir hayal kırıklığına uğrasak, hemen aşırı tepki gösterip olayı büyütüp duruma sımsıkı sarılıp, hayatın sadece olumsuz yönlerini görürüz. Kısacası, hayatımızın her anında bir telaş içerisinde sanki her an acil durum varmışcasına  yaşamaya başlarız.

    11 Mart 2020 Cuma; dersim biter bitmez oğlumu okuldan alıp eve geçtik. Birtakım söylentiler hakkında eşimle konuşuyorduk. O sırada bütün televizyon kanallarında yapılan duyuru hepimizi şaşırttı. Küresel salgın Covid-19 nedeniyle okullarda yüz yüze eğitime ara verildiği duyuruldu. Bir kaç dakika önce konuştuğumuz bir konu tamamen hayatımızın akışını değiştiren bir duruma dönüşmüştü. 

    Aklımdaki tek soru: Şimdi ne olacak?        Mehtap TEMİZYÜREK

Bugün günlerden covid. İnsan uyuyup uyanınca her şey düzelecek sanıyor ama nafile. Virüs hızla yayılıyor, bir o kadar da hızlı şekilde hayatımızın akışını değiştiriyordu. Marketten bir sakız almak bile çok zor geliyordu bana. Hele kronik astım hastası olduğum için kaygılarım daha da artıyordu. Vaka sayıları ile birlikte kısıtlamalar da artmıştı. Dinliyorum, okuyorum ama hala nasıl bir sürecin içindeyim kestiremiyorum. Aklımdaki tek şey oğlum. 

    Umarım kazasız belasız, sevdiğim insanlara bir şey olmadan geçip gider bu salgın diyerek başlayan düşüncelerim sabahın ilk ışıklarına kadar devam ediyor. Yine uyuyamadan sabah olmuş. Günaydın.

                                                                             Mehtap TEMİZYÜREK

Günaydın. Bugün erkenden uyandım. İlk defa güzel uyudum. Çünkü MEBBİS üzerinden hizmet içi eğitimlere başvurmuştum, sabah gelen mesajla eğitimlerim başladı. Allah'ım ne kadar güzel bir başlangıç. 

   Sürekli haber programları, mutfakta yemek, kahve, çay sonra yeni tariflerle yapılan yemekler, pastalar, börekler derken akşam oluyordu. Sonsuz bir döngü gibi.

Ama artık beni bekleyen eğitimlerim vardı. Sonsuz dögüde harcadığım, tükenmeye başlayan yaşam enerjim yerine gelmeye başladı bugün. Acaba yarın hangi eğitimler olacak MEBBİS'te?

                                                                             Mehtap TEMİZYÜREK

Oğlum sabah erkenden uyandı. Dokuz yaşında, koşmayı, zıplamayı, oynamayı seven çok hareketli bir oğlum var. Acaba bugün ne yapsak diye düşünüyorum. Tamam buldum, günlük yazalım bugün dedim, çok hoşuna gitti bu fikir. Ama bana anne sen bakma günlüğüme, ayrı odalarda yazalım dedi. Dediğini yaptım ama çok merak ediyorum ne yazdı acaba?

Akşam olmuştu ve oğlum sonunda uyudu. Günlüğü görünce çok duygulandım. Oğlum; "Merhaba günlük. Bunlar geçecek değil mi? Anneme babama bir şey olmasından korkuyorum ama onlar üzülmesin diye belli etmiyorum." diye yazmış. Küçücük yüreğiyle kahramanlık yapıyor benim canım oğlum. seni çok seviyorum.     

                                                                                    Mehtap TEMİZYÜREK

Günaydın sevgili günlük. Bugün aklımda bir sürü fikirle uyanmış bulunmaktayım. Aras'ın günlüğü bana çok güzel bir fikir verdi. Uzun zamandır eTwinning'de proje düşünüyordum. Aklıma pandemi sürecinde yaşayan öğrencilerim geldi. Onların da kafaları karışık, akıllarında onlarca soru, yüreklerinde kaygıları var diye düşünüyorum. 

    Bugün tamamen projeye odaklanacağım. Şu an dolabımdaki dağınıklı, veremediğim kilolarım, mutfakta pişmeyi bekleyen pastalar, börekler önemli değil bugün. 

    Bakalım nasıl bir proje olacak?

                                                                        Mehtap TEMİZYÜREK

 Merhaba sevgili  günlük.. Projeye başlayacağız bugün. Başlayacağız diyorum çünkü Ahsen arkadaşımla başlayacağız. İnanılmaz güzel bir fikir ve   başlık bulduk. Çok mutluyum. Projemizin ismi" PANDEMİ SÜRECİNDE POZİTİF DAYANIŞMA GÜNLÜĞÜ". 

    Yapacak o kadar çok plan, o kadar çok fikir var ki bunları toparlamam ve bir an önce projeye başlamam lazım.  Sabırlı olmak, pandemi sürecinde hayata bakış açımı da işin içine katarak en önemlisi empati yaparak hazırlamak lazım bu projeyi. 

    Küresel salgın hepimizi çok etkiledi. Pandemi süreci için her gün kendime soruyorum; bir yıl sonra bu salgının bir önemi olacak mı?

                                                                    Mehtap TEMİZYÜREK

   Bugün günüm çok güzel geçti. Tüm günümü ailemle geçireceğim için çok mutluydum. Erkenden uyandım elimi, yüzümü yıkayıp annem ile birlikte güzel bir kahvaltı sofrası hazırladık. Kahvaltı yaptık bulaşıkları da yıkayıp evin günlük temizliğini yaptık. Daha sonra annem ve babamda yasak başlamadan evin eksiklerini almak için markete gitmişlerdi onlar da geldiler. Marketten aldıkları malzemeleri yerleştirdik daha sonra akşam yemeğimizi hazırlamaya başladık ve yemeğimizi yiyip televizyon izleyip güzel sohbetler ettik annem ve babamın daha önceden duymadığım güzel anılarını dinledik çok eğlendik. Pandemi dönemi bir taraftan da benim için çok iyi olmuştu okulda eksik kalan tamamlamam gereken defterlerimi tamamladım yarım kalan kitaplarımı okudum, daha önceden bilmediğim şarkıları dinledim yemek yapmayı öğrendim. Ama okulumu arkadaşlarımı akrabalarımı da çok özledim tabi ki umarım yine eski günlerimize döneriz. Gezip eğlenmeyi çok özledim. Sevgili günlüğüm bu günümde böyle geçti iyi geceler.

                                                        GÜLCAN D.

 Yağmurlu bir günde saat 10 gibi babamın beni uyandırışıyla uyandım çünkü bizi üzecek bir olay oldu dedemin vefat ettiğini öğrendim. O an onu ne kadar sevdiğimi bir kez daha anladım benim için çok değerliydi kötü bir durummuş. Doktorların da uyarılarıyla zaten beklediğimiz bir olaydı son zamanlarda böbrekleri de iflas etmişti çok ağladım çünkü yapabileceğim başka bir şey yoktu. Ama ağladığım zaman geri gelmeyeceğini biliyordum bu halimi görse oda üzülürdü kendimi toparladım elimi yüzümü yıkadım kıyafetlerimi giyinip ailemle birlikte mezarlığa doğru yola çıktık yol boyunca kimse tek kelime etmedi yağmur sesi ve arabaların sesi eşliğinde mezarlığa ulaştık. Sadece birinci dereceden yakınları aldılar içeriye geri kalan herkes kapıda bekledi gözyaşları içinde dedemi gömdüler ve artık aramızda olmayacaktı hiç kimse geri getiremeyecekti. Mezarlıkta işimiz bitince dayımlarda düzenlediğimiz taziyeye gittik. Dedemi ilahiler Kuranlar okuyarak elimizden geldiğince güzel uğurladık. Artık herkes yavaştan dağılmaya başlamıştı kuzenlerim ve ben çay yemek servisi yaptık tüm gün ayaktaydık ve çok yorulmuştuk dayım ve yengemin de ısrarıyla orda kaldık herkes gitti etrafı son kez toparladık yataklarımızı da hazırladık artık esnemeye de başladım uyumam gerektiğini anladım. İyi geceler sevgili günlüğüm.

                                                                                             GÜLCAN D.

Bugün günlerden cuma çok heyecanlı uyandım anneannemi görmeye köye gidecektik hafta sonu sokağa çıkma yasağı olduğu için orda kalacaktık uzun zamandır görmedim çok özlemiştim. Ev çok sessizdi kimse uyanmamıştı. Hemen kalkıp her zamanki sabah rutinim gibi elimi yüzümü yıkadım ve akşamdan hazırladığım kıyafetlerimi giyindim. 

    Biraz makyaj yapıp parfümde sıktıktan sonra orda kalacağımız için çantama bir kaç kıyafetimi koydum telefonumu ve şarj cihazımı da aldıktan sonra annemi, babamı ve kardeşlerimi uyandırdım onlarda hazırlanırken ben eşyalarımı ve arabanında anahtarını alıp aşağı indim şarkı dinleyip ailemin gelmesini bekledim. Yarım saatlik bekleyişin ardından çok şükür gelmişlerdi. 

  Eşyaları arabanın bagajina yerleştirirken her zamanki gibi kardeşlerim yer kavgası yapıp sonunda anlaşmışlardı. Radyodan çalan şarkıyla birlikte güzel bir yolculuk geçirdik ve köye geldik arabadan indim o kadar güzel kokuyordu ki anlatılmaz. 

                                                                                              GÜLCAN D.

  Eşyalarımı alıp yukarı çıktım anneannem geleceğimizi duyunca en sevdiğim yemeği yani içli köfte yapmış annem hemen çay demledi hep birlikte oturup yedik çok güzel olmuştu. Daha sonra bahçeye indim ve anneannemin gözü gibi baktığı tavuklarına yem verdim. 

    Artık hava kararmaya başlamıştı havada soğumaya başladı tabi ki, yukarı çıktım sobanın üstünde olan kestaneler olduğu için almamı söylediler herkese eşit şekilde bölüştürdüm ve dağıttım güzel sohbetler eşliğinde kestanelerimizi de yiyip uykum geldiği için yatağımı hazırlayıp sıcacık yatağımda uyuyacaktım. İyi geceler sevgili günlüğüm.

                                                                                       GÜLCAN D.

Sabah saat  7 de uyandım bu sabah diğerlerinden çok farklıydı çok heyecanlı uyandım çünkü uzun zamandan sonra okula gidecektim hemen oyalanmadan elimi yüzümü yıkayıp kahvaltımı da yaptım ve okul kıyafetlerimi giyinip okula gitmek için evden çıktım. Tramvay durağına geldim kartım da para var mı diye kontrol ettim ve olmadığını görünce kartıma para yükledim durakta bulunan bankalardan birine oturup tramvayın gelmesini bekledim. O sırada en yakın arkadaşımla karşılaştım beraber bekledik ve tramvayın geldiğini görünce ayağa kalktık. Sohbet ede ede tramvayda yolculuk ettiğimiz sırada tramvayın en köşesinde bayılan bir genç kız oldu. Yakını olduğunu düşündüğüm başka bir genç kız yardım etti ve ilk durakta indiler.

                                                                                      GÜLCAN D.     

Bizim de son bir durağımız kalmıştı. Gelen anons sesi ile inmek için kapının yanına doğru ilerledik ve duraktan çıkıp 3-4 dakikalık okula ulaşacağımız yolda yürüdük okula geldiğimizde bir kaç hoca ile selamlaşıp sosyal mesafeye uyarak  İstiklal Marşını okuyup sınıflarımıza çıktık. O gün okulumu arkadaşlarımı ve hocalarımı özlediğimi daha çok anladım. Dersler çok eğlenceli geçti bir günün daha sonuna gelmiştik zilin çalmasını bekleyip evlerimize dağılacktık ve o beklenen zil sesi geldiğinden okulun dışına çıktık. Pandemi olduğundan dolayı kantinler açık değildi onun için arkadaşlarımla yemek yiyecek bir şeyler almak için markete gittik. Güzel yiyecekler aldık ve hava güzel olduğu için kurallara uyarak aramızda mesafe olacak şekilde bir parkın çimlerine oturup yemeklerimizi yedik ve vedalaşıp evlerimize dağıldık.

                                                                                                                  GÜLCAN D.

   Allah'ım sürekli böyle geçiyor günlerim. Kaygılarım artıyor. Okula gitmek istiyorum, dışarı çıkmak istiyorum. Neyse ben artık  uyuyorum sevgili günlük, düşünmek beni çok yordu...

                                                           Ayça H.

Resim yaparak başladım bugün. Resim yapmayı, duygularımı tuvale aktarmayı seviyorum. Rahatlatıyor beni.

Bugün bitirdiğim tablom. Sizlerle paylaşmak istedim.

Sevgili Günlük,

Bugün günlerden pazartesi ve aylar sonra okullar açıldı ve sonunda okula gidiyorum. Sabah ilk iş elimi yüzümü yıkadım ve hemen arkadaşımı uyandırmak için telefona sarıldım, arkadaşımın geleceğinden emin olduktan sonra hazırlanmaya başladım akşamdan hazırladığım kıyafetlerimi giydim, kahvaltımı yaptım , çantama da  en başta dezenfektan ve yedek maske koyarak hazırladım. Okula gittiğimde herkesi çok özlemiştim ama koronadan dolayı kimseye sarıılamıyordum  bende uzaktan uzağa el sallayıp selam veriyordum. Neredeyse herkes bütün kurallara uyuyorlardı tabii uymayanlar da oluyordu ama işte söz dinlemeyene ne yapabilirsin ki? Neyse sevgili günlük bugünlük bu kadar yeter bir dahaki yazmamda virüssüz bir günümü yazma dileği ile  görüşürüz.                                                                                            Ayça H.

Bugün yine resim yapmak istiyorum. Şimdi tuvalimi ve boyalarımı alıp başladım. Günün sonunda tamamladım, çok mutluyum. Sizler nasıl buldunuz? 

İşte bugünkü duygularımın resmi

Sevgili Günlüğüm;

Bugün yine pandemi olan bir sabaha uyandık ve ben kendime bu pandemi süresinde güzel aile alışkanlıkları edinmeye başladım. Tabi ki her kötü olayın ,her kötü sorununun da iyi yanlarını bulmaya çalışıyorum olaylara olumlu yönlerden baktıkça çok mutlu oluyordum. Sabah uyandım, kendime bir kahve yapıp günlük egzersizlerimi yaptım, sonra da güzel bir kahvaltı yapıp ders çalıştım, bu gün hafta sonu yasağı vardı ve kısıtlamalar oldukça mutsuzluğumu evin içindeki durumlar ile kapatmaya çalıştım. Gece vakti yemek hazırladım yedik ve ben yine günlük planımı tamamlayıp egzersizlerimi yapıp uyudum.

                                                        Gül G.

Bugün yine okul sabahına uyandım. Okula yola çıkmak için hazırlandım fakat maskemi unuttuğumu fark edip eve koşup maskemi alıp 

geri okulun yolunu tuttum. Artık maske hayatımızın bir parçası olmuştu. .nefes almakta zorlansak da havanın, oksijenin o rahat rahat nefes almaların kıymetini bir kez daha anlamış olup her halimize şükür etmeyi öğrendim. Çünkü o maskeyi takmazsak oksijen tüpüne bağlanma ihtimalimizin çok yüksek oluşunu düşündükçe kahroluyorum fakat elimizden hiçbir şey gelmiyor. Bu süreç ,bu fikirler okula giderken bir film şeridi gibi gözlerimin önünden geçti. Sonra okula vardım okuldan eve döndüm bu günümde böyle geçti.

                                                                       Gül.G

Hafta sonu yasaklar kalkmadan önce ablalarımla birlikte bağ evine kalmaya gittik Beni mutlu eden şey ise temiz hava ve toprak ve ağaçlardı nedense böyle doğaya karşı çok mutlu oluyorum herkes ev işleri yapıyorken ben ise dağların birisine çıktım. Arkasında orman vardı ve ateşi söndürdüm ve direk oraya çıktım. Ormanın baya derinine çıktım ve ilk önce kendime bir yer berilerdim ve hemen ardından saate baktım saat ise 9:30'du. odun toplamaya başladım 1 saat falan öyle geçti ve orada baya oyalandım bağ evine dönüyordum saat ise 8:00'du ve hemen koşarak bağ evine doğru indim bizimkiler çok korkmuştu ve böyle gülünç bir anım var.

                                                                           Umutcan T.

                                                                  Umutcan T.

Bundan 1 sene ye yakın kafaya şarkıları çok takmıştım ve benim de yapmam lazım dedim ve abime söyledim abi dedim bana mikrofon ve ses kartı bide referans kulaklık alabiliriyiz dedim, Abim bakarız dedi ve ben bunu baya takmıştım kafaya, aradan 4 ya da 5 gün geçti bir kargo geldi çok merak ediyordum için de ne olduğunu abim ise akşamı bekliyordu ve bana seni ilgili bir şey değil deyip duruyordu ben ise meraktan çatlayacaktım. Akşam oldu, al Umut istediğin şeyleri aldım dedi ve ben çok mutlu oldum hemen aldım kurmaya başladım her şey çok değişikti ve her bir yerini keşfettik ce daha da mutlu oluyordum ve 1 senedir şarkı yapıyorum, youtube üzerinde 1,5 bine yakın izlenmem var. Hatta “Pandemi Sürecinde Pozitif Dayanışma Günlüğü Projesi” için de bir beste yaptım. Bu da beni çok mutlu etti. Böyle anılar oldu ve en mutlu anılarım bunlardı.                                                                                        Umutcan T.

Sabah uyanıyorum yüzümü yıkıyorum kahvaltı  yapıyorum  sabah erken dersim varsa  esime giriyorum  dersim bittikten sonra anneme temizlikte yardım ediyorum temizlik bittikten sonra biraz dinleniyorum sonra bazı defterlerim  eksik onları  tamamlıyorum ve akşam için yemek hazırlıyorum yemeği yedikten sonra bulaşıkları   makineye koyuyorum  bulaşıklar bittikten sonra biraz  telefona bakıyorum biraz televizyona bakıyorum ve yatağımı  hazırlayıp uyuyorum. Ama günler hep böyle geçince sıkılıyor insan. Bazen umutsuzluğa kapılsam da hazi Zişan uyu her şey bir gün düzelecek diyorum. Güzel rüyalar görmeyi diliyorum, iyi geceler.

                                                                                                          Zişan T.

Merhaba sevgili günlük bugün sana korona virüsü nasıl geçirdiğimi anlatacağım; 

İlk başta annem rahatsızlandı iki hafta boyunca hastaneye gidip geldi ama doktorlar ciğerinde leke var deyip eve gönderdiler ama annem nefesini alıp vermede ve beli ağrısı artınca başka bir hastaneye gitti. Orada test yaptılar ve akşam saat 12 'de testin sonucu pozitif çıktı annem bir oda da karantinaya girdi. Babam ve kardeşimin kronik hastalıkları olduğu için anneme yemeğini ben götürdüm ağızıma maske elime eldiven takmama rağmen iki gün sonra bende rahatsızlandım ve sağlık çalışanları eve gelip bize test yaptılar testin sonucu yarın sabah saat 5'te çıktı babam ve kardeşimin testleri negatif çıktı benim testim pozitif çıktı ve annemle aynı odada kaldık ben sadece iki gün ataş, eklem yerlerim ağrıdı ama annemin durumu çok kötüydü. Bu hastalığın üzerinden uzu süre geçmesine rağmen annemin bel ağrıları ara sıra oluyor Biz karantina zamanlarda  babamla kardeşim yemek yapıp evi temizleyip bize baktıkları için onlara çok teşekkür ediyorum.  CANIM AİLEM SİZİ ÇOK SEVİYORUM inşallah bir daha böyle bir şey yaşamayız ve sevgili günlük benim karantinamda işte böyle geçti.                                                      Zişan T.

Sabah kalktım dışarı baktım dışarısı geçen günlere göre çok güzeldi kuşlar ötüşüyor, güneş çok güzel parıldıyor çocuklar mahallede oyun oynuyorlar biraz çocuklara baktıktan sonra kahvaltı hazırlayıp kahvaltımı yaptım ve işe gitmek için hazırlandım ve bugün işe yürüyerek gidecektim evden çıktım. Yavaş yavaş iş yerine doğru yürürken yerde yaralı bir kuş gördüm ve çantamdaki su şişesini alıp ağzına su damlattım biraz kendine gelir gibi oldu ama kanadı kırılmıştı veterinere götürmem gerekiyordu ama işe geç kalacaktım hemen bir taksi çağırdım ve kuşu veterinere götürdüm hemen taksiyle iş yerime döndüm ve işlerim bitikten sonra sabah kuşu bıraktığım veterinere gitmeye kuşun kanadını sarmış ve ona iyileşene kadar birinin bakmasını söyledi kuşu bir kafesin içine alıp eve getirdim ve iyileşene kadar ona baktım tabi iyileşme sürecinde birbirimize çok alışmıştık sonra onu özgür hayatına bırakmak için her sabah olduğu gibi pencerenin önüne geldim kafesin kapısını açtım ve elime aldım ve havaya doğru bıraktım ve eskisi gibi uça biliyordu ama  ben ona çok alışmıştım gittiği için çok üzüldüm ve ertesi sabah pencereyi açtığımda penceremin önünde benim camı açmamı bekliyordu ve camı açtım içeriye girdi   ve benimle birlikte kahvaltı yaptık ve her sabah pencereme gelip işe gitmeden önce birlikte yaptık ve beni hiç yalnız bırakmadı 

NOT: LÜTFEN HAYVANLARIN YAŞAM ALANLARINA VE HAYVANLARA ZARAR VERMEYELİM...

                                                                                                                             Emre H.

Sevgili günlük,

                Bugün  her zamanki gibi sırdan bir gün olarak başladı. Önce çocuklar uyandı tabi doğal olarak ben de…Canlı dersler artık o kadar olağan bir şey oldu ki sanki hayat hep böyle devam edecek gibi…Kızım 1. Sınıf öğrencisi olarak eğitim hayatının ilk yılında canlı derslerle tanıştı, neyse ki  zamane çocukları teknolojiye bizden daha çabuk adapte olabiliyor. Eşim dışında hayatla bağlantımız sınırlı bir şekilde devam ediyor, öyle de olmalı. Alışveriş bir lüks artık. Eskiden sıradan gelen herşey artık birer lüks ve nimetmiş gibi geliyor insana…Mesela eskiden olsa karşı komşuma gider bir kahve içer sohbet ederdik. Bu çok sıradan bir şey olmuştu hayatımda; oysa şimdi sevdiklerim ve kendim için, herkes için evde kalmamız daha iyi. Sanki sadece filmlerde izlediğimiz o garip dünyaya biranda ışınlanmış gibi hissediyorum kendimi.

Evde olmanın bazı iyi yönleri de var tabi. Mesela çocuklarımla her an beraberim ve onların her anını yakından takip edebiliyorum. Evde kaldığım sürece birçok hobi de edindim üstelik. Artık eskiden beri merak saldığım ahşap boyama, dikiş ve ev dekorasyonuna ayıracak bol bol zamanım var. Kitap okuyorum, yeni yemek tarifleri deniyorum ve de en önemlisi çekirdek ailemle evde zaman geçirmenin bizi birbirimize daha da yaklaştırdığını fark ediyorum . Oysa eskiden her tatil fırsatında farklı yerlere gitme planları yapar, oyun parkları ve alışveriş merkezlerinde sürekli  koşturmaca içinde yorgun düşerdik.

Bu akşam çok üzücü bir haber aldım. Eşim bana telefonda bir fotoğraf gösterdi ve bana bunun kim olduğunu sordu, hemen tanıdım tabi eşimin  en yakın arkadaşı Hasan’ı… Oysa bu fotoğraf bir haber kanalında yayınlanan bir habere aitmiş ve o an anladım ki Hasan vefat etmiş. Hem de birkaç gün önce  hastanenin covid yoğun bakım ünitesinde çıkan patlama sonucu ağır yaralanmış ve sonunda da hayata gözlerini kapamış. Yaklaşık 15 gün boyunca süren tedavisi sonunda tam da yoğum bakım ünitesinden ertesi gün taburcu olacakken… Patlama olmasına mı, bizim tüm bu olan bitenden haber kanalı yoluyla haberimiz olmasından mı bilemiyorum ama çok tuhaf bir duygu oturdu yüreğime…

Ne kadar da uzak kaldık yakınlarımızdan…Ve vedalaşamadan ayrılıklar yaşandı…Aklıma Hasan, eşi ve 2 yaşındaki oğlu geldi. En son birkaç ay önce beraber yemek yemiştik…Nereden bilelim bu bizim O’nu son görüşümüz olacakmış…Hayat çok acımasız göründü biranda, yaşanmamış nice yıllar vardı… Koklayamadan oğlunu, sarılamadan eşine erkenden veda edişler…

Acaba bu bir hayat dersi mi hepimize, nefes aldığımız her anın değerin kıymetini bilerek yaşamak sanki hiç ölmemecesine…Ya da sanki yarın ölecekmişiz gibi hayata çok da bağlanmadan yaşayabilmek…Bu bir paradoks olmalı…

Ahsen Çınar

75. YIL MESLEKİ TEKNİK ANADOLU LİSESİ

HALİME YEŞİL

Selam Günlük

Çin'de adı geçen koronavirüs söylemlerini kendi ülkemizde de duyar olduk. Bu durum inanılmaz derece endişe verici. Gözler Sağlık Bakanı Fahreddin Koca'dan gelecek haberlere kitlenmiş durumda.  Her akşam koronavirüse yakalanan kişilerin sayısı, ölen kişilerin sayısı endişeyle bekleniyor. Ve sayı arttıkça kaygı düzeyimizde bir o kadar artıyor.

Okullar da tatil olunca alışık olmadığımız bir düzene geçtik. Gerek evin ihtiyaçları gerek okul işleri gerekse büyüklerimizin ihtiyaçları derken karmakarışık bir panik havası. Haberler ve doktorların yorumları neye dikkat edip etmeyeceğimiz ile ilgili bir sürü kafa karışıklığı.

Marketten her ürünün paketinin yıkanması, eldiven takılması vs. ile devam eden bir sürü tedbir faaliyetleri. Ve zamanla gelen bilgilerin bir önceki bilgileri geçersiz kılması...Bir de bu dönemler maske temini konusunda yaşanan sıkıntılar bulunan maskelerinde çok yüksek fiyatlarla satılması...Zamanla bir çok sorun aşıldı. Maskeler bollaştı, ucuzladı, eldiveni uzmanlar önermemeye başladı. 

Bizim yol haritamız Maske, Mesafe, Hijyen oldu. "Evde Kal" çağrıları hem televizyonda hem de sosyal medyada yerini aldı. Umarım sağlıklı günler bizi bekler.

                                                         Halime YEŞİL

Selam Günlük

Yeni bir güne merhaba. Tane tane dökülen kar taneleri de bize günaydın diyor sanırım:) Herkeste aynı hissi oluşturur mu bilmem ama benim içimin huzur bulduğunu söyleyebilirim. Sanırım kar taneleri yüreğime düşer ve içimi temizler hissine kapılırım. Çocuklarda uyandığına göre gün gerçekten başladı sanırım:)

Bağrışma sesleri havalarda uçuşuyor. –Lütfeeeennnnn dışarı çıkalım mı? -Çıkalım çıkmasına da şimdi değil, hem biraz da yerler kar tutsun, kahvaltımızı yapalım. Tabi onlarda olgunlukla tamam anneciğim dediler:) Desem de inanma nerdeeeeee:) Amaaaaa, ıhhhhhhhhhhhhhh… havalarda uçuşuyor. Olsun sonuç ne olursa olsun tutarlı olmak iyidir. Hepimiz için doğru zamanı beklemek en doğru olan.

Evet kahvaltılar yapıldı, oyunlar oynandı, anne ile baba kahvesini içtiğine göre artık dışarı çıkma zamanı geldi sanırım. “Çocuklar gibi şen” cümlesi anlam kazanıyor çocuklarımın sevinç çığlıkları arasında.

 Aslında her çalışan anne baba gibi biz de hafta içi çocuklarımızı evde bırakıp işe gittiğimiz için içimiz buruk. Mecburuz hayat şartları diyor teselli bulmaya çalışıyoruz. Ve bu durumda hafta sonu da bugünlerin telafisini yapmak adına hepimize bir fırsat. O yüzden bu keyifli anların biz çalışan ebeveynler için anlamı büyük.

Oyunlar oynandı ama aynı zamanda çok da üşüdük. Ayşe İpek’in yaşı küçük olduğundan olsa gerek elleri vücudu daha çok üşüdü. Derken evin yolunu tuttuk ve ısınma çalışmaları başladı:) Dışarıdan üşüyerek geldiklerinde koltuklarına üstleri örtülerek yattıklarında çizgi film izlemek büyük keyif onlar için. Onlar keyif yaparken biz de biraz soluklandık. Ve günün geri kalanında yemek, meyve, oyun ritüelleriyle uyku saatine geldik. Gerekli uyku öncesi hazırlıklarımızı tamamladıktan sonra kuzuları uyutup yapamadığım işleri yoluna koyma zamanı diyerek soluğu bilgisayarın başında aldım.

Yapılacak çok iş var. Bir yandan çay eşliğinde istirahat etmek de bana göz kırpıyor. Ben hangisini mi tercih ettim tabi ki çalışmayı.. Huyum kurusun:) Çalışmayı, üretmeyi seviyorum. Bazen mızılasam da:) sağlıklı olduğum ve bu işleri yürütebildiğim için kendimi şanslı hissediyorum.

Artık gözlerime ağırlık çöktüğüne göre yatma zamanı geldi. Bugünü de sağlıklı bir şekilde sonlandırdık. Çok şükür. Gelecek güzel günlere inşallah. Görüşürüz:)

                                                                                                 Halime YEŞİL

Merhaba Günlük 

Zor günler geçiriyoruz ve bu süreç  daha ne kadar devam eder bilemiyoruz. Yorulduk mu, evet. Sağlıklı mıyız, evet. Bu da en büyük şükür sebebimiz. Yorgunluğumuzu şükrümüzle tolere etmeye çalışıyoruz.

Güne iki çocuğumun “ Günaydın ” bağrışmalarıyla başlıyorum. Sakin bir insan olsam da sakin bir hayatım yok :) İki küçük çocuğu olan birinin tek düze bir hayatı olması pek mümkün değil galiba:)

Ailecek yapılan kahvaltı sonrasında –Anne, baba ne oynayalım ?- ile başlayan istekler… Ama bir dakika ”kahve” içmeden bunlar için yeterli enerjiyi bulamam sanırım :) Çocuklar da bana bu imkanı sağladığına göre benim gibi düşünüyor olmalılar.

Sonrası kah kavga kah sarılma ile geçiyor. Evin içinde yayılan bir kek kokusu hiç fena olmaz diye düşünüp hep beraber kek yapmaya başlıyoruz. Tabi birlikte kek yapma aktivitesi kulağa çok hoş gelse de uygulama sanıldığı gibi pek sempatik ilerlemiyor. Önce ben dökeceğimler mi ararsınız, sıra bendeler mi ararsınız atışmanın her türlüsü mevcut. Neyse ki çok şükür kekimiz yenmeye hazır hale geldi.

Sonra eşimden gelen: - Keki babaanne ve dedeyle yemeğe ne dersiniz, sorusu ve yükselen Evet çığlıkları… Bu kadar evet den sonra pek söz hakkım olmasa gerek :) Hızlı bir toparlanma ile kekimizi de yanımıza alarak babaannelerin kapısına dayandık. Mutlu görünüyorlardı, mutlu görünüyorduk

Evet, bu süreçte büyükleri ziyaret etmek her zaman risk teşkil ediyor. Bizde pandeminin ilk zamanlarında hiç görüşmüyorduk fakat bu pandemi sürecinin ne kadar daha süreceği belli olmadığından azami ölçüde dikkat etmek koşuluyla görüşmelere devam etme kararı aldık. Hem çocuklar hem büyükler eve hapsolmuşken bu sürecin psikolojik etkilerini göz ardı etmek olmazdı.

Velhasıl kelam babaannelerde günü bitirerek sokağa çıkma yasağı başlamadan evin yolunu tuttuk. Uyku öncesi hazırlıklarımızı tamamlayıp kitaplarımızı okuyarak günümüzü sonlandırdık.

Bu günümüzü sevdiklerimizle beraber sağlıklı sonlandırabildiğimiz için çok mutluyum. Görüşmek dileğiyle :)

                                                                                          Halime YEŞİL

Sevgili günlük 

Hayvanları çok seven biriyim . Onların aç olmasına gönlüm razı olmuyor oturduğum yerde kedi köpeklere  bakmaya çalışıyorum her ay para biriktirip onlara mama alıyorum ve etrafımdaki insanlarda yardımcı oluyorlar bir gün mama alıp onlara götürmek istemiştim ve koyduğum kapları yerinde bulamamıştım o an çok üzüldüm çünkü insanlar giderek kötüleşmeye başlıyorlar ben o kapların kimin çöpe attığını bulmak istedim kafama koyduğumu yapan biriyim ve buldum orda iş yeri olanlar atmışlar niye diye sordum ve cevapları

"burayı kirletiyorlar "demişlerdi ve sadece uyardım bir daha yaparsalar kötü olurdum böyle sakin durmazdım ve onlara kap aldırdım aynen koydurdum yerlerine sonra olduğum yerde hayvanları herkes sevmeye başladı ve hayvanları sevdirdiğim için çok mutluyum

büşra.b

SEVGİLİ GÜNLÜKK

Halam ben kuzenim eniştem her yıl tatile gideriz .Bu yılda  Alanya'daydık denize gidiyoruz ve orda hep yabancı insanlar var Fransa'dan Rusya'dan Avrupa'dan ve daha bir çok yerden arkadaşım oldu İngilizcem ilerlemeye başladı onların sayesinde dillerini öğrenmeye başladım Alanya da muz ağaçları çok var ve 3 metre kadar uzamış olanları var ve ben muz toplamak istemiştim kısa olanlardan koparmaya çalıştım ama hiç kopmamıştı oradan çıkıp Alanya'nın pazarına gittik hep yabancı insanlar olduğundan insana biraz tuhaf geliyor Alanya'nın halkı bile İngilizce konuşuyorlar

ve baya eğleniyorlardı bende çok sevindim herkesle konuştum kendimi anlatabildim bazen yardım bile ettim Türkçe anlamayanlar için yabancılar çok güzeller ve iyi insanlar Türkiye'yi çok sevenler var hep burada kalmak isteyenler var ve buraların denizini ve gezme yerlerini çok seviyorlar ben onlarla arkadaş olduğum için çok mutlu oldum yaz aylarım böyle geçiyor günlük

BÜŞRA B.

SEVGİLİ GÜNLÜK

Bugün günüm arkadaşlarımla geçti okuldan sonra ümran ben gülsüm hep beraber gezeriz bir şeyler alırız marketten profiterol almıştık herkes açtı yemeye başladı benim profiterolum ekşi çıkmıştı kötü olmuş orda şansızlığım başlamıştı gezdikten sonra benim evime gitmiştik orda eğlendik falan ümranın canı çiğ köfte çekmişti onu almaya aşağıya indik yolda giderken bana az kalsın araba çarpıyordu araba durmasaydı çarpacaktı çiğ köfte aldıktan sonra eve geri gelirken cebimden kredi kartım düşmüş hiç fark etmedim kredi kartımı kedi beslediğim yerde düşürmüşüm onlara mama veremeye giderken yolda buldum yani bu gün şanslımı şansız mı geçti anlamadım ama bu günü asla unutmuyorum hafızamda kaldı ve bana çok

güzel ders verdi dikkatli olmayı her şeyime sahip çıkmayı öğretti ve iyiliğin olduğu bir yerde üzüleceğimi sanmıyorum Allah temiz kalpli insanların yüreğini ferah tutar bu günümde böyle geçti görüşürüz günlük

büşra b. 

Merhaba Günlük;

Bu sabah kalktım elimi yüzümü yıkadım kahvaltımızı yaptık. Hiç hoş olmayan bir haber öğrendik 11 Mart'ta ülkemizde pozitif vakaya rastlandı.Çok tedirgin oldum ve çok korktum.Her geçen gün virüs giderek artmaya başladı gerekli önlemler alınsa da pek başarılı olunamadı, ülkeler ve ülkemiz çok kötü bir duruma geldi.inşallah zamanla daha iyi olacağına inanıyorum...

Merhaba Günlük;

Yine her zaman ki gibi rutin işlerimi yaptım.Uzaktan eğitimden bahsetmek isterim,tabi ki yüz yüze eğitim kadar iyi değil ama çok güzel ve eğlenceli yanları oluyor ama okulumu, arkadaşlarımı çok çünkü hiç bişey eskisi gibi değil. Covid-19 döneminde hepimiz evlerimize kapandık bende bu zamanı kitap okuyarak, ders çalışarak, müzik dinleyerek geçirdim. Yani bugünüm de böyle geçti.

                                Elif Ebrar T.

Selam Günlük;

Bu sabah kalktım . Kötü bir haber aldık. Dedemlerin testlerinin pozitif çıktığını duyduk, ve çok üzüldüm, üzüldük . Bu süreçte onlarla ilgilendik. Yani yiyecek biseyler aldık. Yegenim geldi onunla oynadım , eğlendik. Sonra biraz kitap okudum, akşam yemeğimizi yedik . Böyleydi yani ...

Selam Günlük; 

Bugün kalktığımda dışarda çok güzel kar yağıyordu. Derslerime katıldım, anneme ev işlerinde yardım ettim . Sonra kardeşlerime birlikte kar topu oynamaya çıktık, çok eğlenceliydi. Kardan adam yaptık. Sonra içeri girdik. Okuma kitabımı bitirdim çok güzeldi. Sevgili günlük  bu günümün de sonuna geldik . Çok güzel bir gündü...

                   Elif Ebrar T.

Sevgili günlük bugün günlerden 20/01/2021 Çarşamba günü

Sabah erken kalktım kahvaltımı yaptım pandemiden dolayı okul olmadığından canlı derslere katıldım. Canlı dersler bittikten sonra yemeğimi yedim çayımı içtim birkaç tane ödevim vardı onları yaptım biraz çizim yaptım günler artık çok sıkıcı ve her gün aynı geçiyor ondan sonra köpeğimle oynadım daha şu an 3 aylık çok küçük. 

Akşam olunca eTwinning toplantısı vardı.

Toplantının sonunda kahoot oynadık tabi yine birinci olamadım ama diğerinde birinci benim

Meyvemi yedim birazda internette dolaştım arkadaşlarımla görüntülü konuştum konuşmam bittikten sonra tarih filmi izledim saat 2’ye gelirken yattım tabi saat çok geç oldu yarın tekrar.

                                                               Aleyna K.

Sevgili günlük bugün günlerden 21/01/2021 Perşembe günü

Bugün hava çok güzel ve sıcaktı tabiki hemen kahvaltımı anneme ev işlerinde yardım ettim zaten bugün derslerim öğleden sonra ondan sonra kendimi aşağıya attım biraz toprakla ilgilendim bitkilerimi budadım eve geldiğimde öğle yemeği yedim ve ders saatim geldi dersimiz tarih dersiydi dersde kahoot oynadık birinci gidiyordum ama internet kasınca döndü o yüzden devam edemedim ama yinede üçüncü oldum.

Diğer derslerde girdim saat 9 olmuştu biraz Almanca çalıştım dersini görmesem de yeni bir dil öğrenmeye çalışıyorum tabiki saat ilerlerken ben yabancı dil çalışmayı bırakıp birazda televizyona bakıyorum boş boş televizyon izledikten sonra yatıyorum ve böylece bir gün   daha  bitiyor yeni bir günde görüşmek üzere..     

                                                Aleyna K.  

Sevgili günlük:)

Bugün günlerden 22.01.2021 Cuma günü. Artık canlı derslerden, pandemiden ve virüs kapma korkusundan bıksam da yine canlı derse katıldım. Bugün canlı dersler öğleden sonra bitti, yemek yedim, çay içtim annem çayın yanına kurabiye yaptı.

Bir dönem daha bitti ve diğer sınıflar 

dijital karnelerini aldılar. 

Biz sınavlarımızı bitiremediğimiz için bize karne vermediler.

Kardeşim taktir aldığı için ablam ve eniştem pasta alarak bize sürpiz yaptılar. 

Hep beraber yedik içtik sokağa çıkma yasağı olduğu için iki gün bizde kalacaklar. Böylece bir gün daha geçti.

                                                   Aleyna K.

Merhaba günlük;

Bir günlüğe sevdiğin, mutlu olduğun her şeyi yazarsın biliyorum ama ben sevinemediğim, mutlu olamadığım anılarımı yazacağım. Çünkü ismini, cismini bilmediğimiz covid-19 diye lanet bir virüs hayatımıza girdi.

Covid-19, hayatımızı, yaşamı zorlaştıran, sevdiklerimizi bizden ayıran ölümcül bir virüs olduğunu öğrendik, yaşadık. Bu acının tarifi olamaz, kelimelerle anlatılamaz. Arkadaşlarımızla, sevdiklerimizle aramıza mesafe koymak çok zor, çok üzücü. Gerçekten lanet bir virüs..

5 Aralık tarihinde ablam ve ailesi bu virüse yakalandılar.

Ailecek çok üzüldük, karantina günleri bizim aramıza küçük görünen ama kocaman bir mesafe koydu fakat yenilmedik. Nane limonlar, ıhlamurlar sayesinde bu virüsü de yendiler, ayakta durdular. 24 Aralık test sonuçlarının negatif olmasıyla beraber bir o kadar sevindik tabi ki.. 

Bu üzücü haberimi birazcık geç anlatmış olabilirim canım günlüğüm ama gerçekten hayatımı mutsuz, üzücü yaşıyorum..

Bir an önce insanlığın, hayatın tekrardan canlanması için bekliyorum, bekliyoruz, bekleyeceğiz...

YAĞMUR E..

Selam günlük;

Güzel bir sabaha günaydın diyerek başlardım ama annemin "uyan yağmur kahvaltı hazır" deme sesiyle uyandım. Kahvaltımızı yaptık, annem evde olduğuna göre temizlik zamanı demek :)) Ama temizlik yapmayı sevmiyorum günlük ne yapim, pandemi de olsak bile temizlik yerine dışarda spor yapmayı tercih ederim çünkü hava çok güzel..

Suyumu, kulaklığımı aldım vee başlıyoruuzz. Tabi maskemizi unutmuyoruzz..

Spor yaparken arkadaşlarım ile rastladık. Pandemiyi unutmuyoruz. Sarılmak yok tabi. Tokalaştık..

Eve geldiğimde üzücü bir haber aldım. 

Çok yakın bir aile dostumuzun testinin pozitif çıkması acımızı ikiye katladı. 

Önce atlatır dedik, negatife döner dedik, 14 gün sadece karantinadan ibaret kalır dedik ama yanıldık. Çünkü şuan entübe ve yoğun bakımda. Bu süreç beni ve ailemi çok üzdü. Adeta yıkıldık. Yine de umudumuzu yitirmedik. En kısa sürede bu sürecin sonlanması dileğiylee..

İyi geceler günlükk...

YAĞMUR E..

Merhaba Günlük

Bugün televizyonda  yeni bir hastalık olduğunu duydum .Adı Covid-19muş.Bulaşıcı ve öldürücüymüş. Çin````````````````````````````````````````````````````````````````````````` in Wuhan kentinde meydana gelmiş. Onların yedikleri bizim ise bakmaya korktuğumuz hayvanlardan çıkmış büyük ihtimalle de yarasadan çıktığı söyleniyor. hastalığın en büyük belirtileri öksürük´´ yüksek ateş ve nefes darlığıymış. Genellikle altmış beş yaş üstü yaşlılarımıza bulaşma riski çok yüksekmiş. Yirmi yaş altı ise daha çok taşıyıcı yani insanlara bulaştırma riski yüksek diye söylüyorlar. Allah´´ ım bizi bu hastalıktan korusun.

Merhaba Günlük 

sana geçen gün Covid-19´dan bahsetmiştim. Halk arasında korona virüs denilmektedir. Ülkemizde ilk önce iki kişide göründü ve giderek arttı. Televizyonda vaka sayılarını bize her gün bin kişi azaltarak vermişler. Yani gerçek vaka sayılarını vatandaş panik yapmasın diye vermemişler. Bu hastalık aşı sayesinde gidiyormuş . Bulaşmaması içinde maske takmalıyız `,temizliğe dikkat etmeliyiz ve sosyal mesafeli olmalıyız. Covid -19 la ilgili bir örnek vermek istiyorum

Babamın dayısı ve eşi grip olmuşlardı. İlaç almak için hastaneye gittiler hastane onlara test yapmış. Ama korona belirtileri yoktu. Test sonuçları pozitif çıktı ve on dört gün karantinada kaldılar ve iki günde sağlıkçılar evlerine geldi. Şuan gayet iyiler.

Merhaba Günlük

Bu akşam evde otururken anneannem bizi aradı ve yapılan korona testinin pozitif çıktığı on dört gün karantinada kalmaları gerektiğini söyledi. On dört gün boyunca evlerine  kimse gitmedi. Bu süre on dört günden fazlaydı .Yani bir ´`,bir buçuk ay kadardı bu süre içinde her gün telefonda konuştuk onlara teselli verdik. Annemler pazara gittikleri zaman onlarında ihtiyaçlarını alıyorlardı. Onları göremiyorduk ama her zaman yanlarındaydık. Şuan gayet iyiler şükürler olsun                                                                             NESRİN D.      

Selam Müdür:)

Bugün yoldaki insanları süzüyordum zaman hızlı geçiyor böyle :D süze süze okula vardım içeri girdim tanıdıklar ile selamlaşıp sınıfa geçtim ders saati gelene kadar müzik dinledim çizim yaptım öyle de vakit geçirdim güzeldi derslere girdim notlar aldım teneffüs aralarında arkadaşlarım ile fotoğraflar çekinip gezdik konuştuk falan öyle okulu geçirdik okul çıkışı ırmak kenarından beri güle eğlene sohbet ederek yürüdük bir yerde durup oyun oynadık yemek yedik ve birçok şey yaptık yani kısacası kelimelerin o ana tercüme edemeyeceği kadar güzel vakit geçirdik sonrasında evlere dağıldık ben de eve geldim aileme yaşadıklarımı anlattım sonrasında odama çekildim PC de insan psikolojisi üzerine araştırmalar yapmaya başladım bayılırım böyle şeylere koordinatörlük  yaptığım 3 sunucu da toplantılar

düzenledim gelecek olan yenilikleri önerileri ve tercihlere göre sıralama yapıp onlar ile ilgilendim onlar bittikten sonra ders çalıştım videolar izledim testler çözdüm (sıkıla sıkıla :D) bu gün yaşadığım güzel anıları ve gördüğüm yüzleri aklıma kazıdım ve bir yerde bahsettim araştırmalarım ile yaşadıklarımı karşılaştırdım bunlardan arkadaşlarıma bahsettim bu konular hakkında tartıştık (sık sık konuşup eğleniriz iyi ki varlar :D) bu tartışmadan sonra ise ailemle vakit geçirdim oyun oynadım (abam ile tavla oynamak gibi :D) ben onları güldürmek için sürekli espri yapıyorum eğleniyoruz gülüyoruz ama ben çok gülmüyorum çünkü gülüne üst kattan telefon geliyor :D          her neyse o akşam çaylarımızı içtik ve ben tekrar odama çekildim akşam olmuştu yatmam gerekiyordu ama gördüğüm gözler aklımdaydı ve şöyle bir fikir geldi aklıma gözleri çizmek :D

mükemmel bir fikirdi ama bir o kadar da zordu gecenin birinde ben göz çiziyorum şaka gibi ama gerçek :D çizerken uyuyakalmışım öyle uyumuşum kalem defter yere düşmüş bir vaziyette ve de çalışmam bitmemişti (bu gün de gönül rahatlığı ile erken kalktığıma değdi diyebildim iyi ki çalışmam bitmemiş) 

                                                                                                                             
iyi geceler müdür :D                            Erdoğan Ş.

Selam müdür...                     02.04.202122:04

Bu gün günlerden darbe, (Cuma) erkenden kalkmış olan ben yorgun bir şekilde elimi yüzümü yıkayıp kahvaltı sofrasına kendimi atabildim. Her şey güzel ilerliyordu. Sohbet muhabbet güzeldi ta ki annemin telefonuna gelen arama ile gözlerini sel basması bir olana dek. Ne olduğunu anlamadım ilk başta, anneme baktım ve annem bitkin bir şekilde "dedeni hastaneye kaldırmışlar" dedi ve ben günün ilk darbesini aldım. Apar topar hazırlanan annem, ablam ile beraber hastanenin yolunu tuttular ve vardıklarında dedemin kalp krizi geçirdiğini öğrenmişler. Köydeki neredeyse bütün büyükler onun yanına gitmişler doktorlar dedemle ilgilenmişler, ilerleyen süreçte dedemi yoğun bakıma almışlar, kalp krizi geçirdiğini ve dedemin kalbinin durduğunu anjiyo olması gerektiğini söylemişler ameliyattan

sonra dedemi tekrar yoğun bakıma almışlar. Bütün bu olanların haberini annem hastanede bizi arayarak veriyor ve ben bunları duyduğum zaman ikinci darbemi aldım 1 gün önce yani dün dedemden 15 lira almıştım ve o para ile buğday almak için dışarıya çıktım gözlerimde yaş ayaklarımda bağ üstümde bir ağırlık ile yürüyordum ama bu sefer ben insanların yüzüne bakmıyordum. Öyle böyle sallana sallana o para ile bir yerden buğday aldım, dedemin ruhu için kuşların çok olduğu bir yer etrafta atmler falan var oraya gittim ve kuşlara yem atmaya çalışıyordum aciz bedenimi zor bela hareket ettirip onları besleyerek dua ediyordum duygularıma yenik düşen titrek kollarımı  kontrol etmek de bir hayli zordu onlarca kuşun etrafımda dönüp attığım yemleri yemesi beni çok fazla duygulandırıyordu paketin yarısından az kalmıştı ve gelen haberler aklımda yankılanıyordu ve ben

tekrar göz yaşlarıma hakim olamamıştım ve o şekilde yem atmaya devam ediyordum etrafımdaki insanlar bana bakıyorlardı yüzüm kızarmıştı bir an önce yemleri bitirdim ve hiçbir şey olmamış gibi ellerimi cebime koyup kafam eğik bir şekilde eve doğru yol aldım sanki etrafımda kimse yok bomboş bir yolda tek başıma adım atıyor gibiydim bu şekilde eve geldim üstümü başımı çıkardım yeni kıyafetler giyinip içeriye geçtim ve dedemin nasıl o hale geldiğini küçük ablam anlatmaya başladı o da büyük ablamdan öğrenmiş civardaki kameradan bakmışlar dedem cuma namazına gitmek için yürüyormuş ve yolda yürürken ilk önce dizlerinin üstüne çökmüş ve sonrasında bedeni yığılmış (sadece kendi evinin değil bütün mahallenin babası olan dedem o şekilde yere yığılmış) ve 2-3 dakika sonra dedemin kardeşinin oğlu onu almış hızlıca hastaneye yetiştirmişler yolda giderken

amcamın oğlu ve arkadaşı ağlamaktan harap olmuşlar daha sonrası anlattığım gibi dedem ile ilgilenmişler doktorlar daha sonrasında Samsun'a sevk etmişler ve orada yoğun bakımda yatıyormuş ki hala yatıyor akşam olduğu zaman da dayımlar orada kalmışlar annemler de eve geldiler herkes bitkin bir vaziyetteydi çay içtik sonrasında da biraz konuştuk annem olanları anlattı hayretler içinde dinliyorduk o şekilde konuştuk ve sonrasında ben yatmaya gittim içeride konuşmaya devam ediyorlardı neyse bu günlük de bu kadar 

iyi mi geceler müdür ?                                 Erdoğan Ş

ERGİN AĞAÇ MTAL 

           BURSA 

HAYRİYE BAŞOL

ERGİN AĞAÇ MTAL

2020 sömestr tatili idi. Tatilde yakın bir arkadaşımı ziyarete gitmiştim. Hep beraber İzmir Selçuk'taki Efes Antik Kent e gitmiştik.  Efes Antik Kente geldiğimizde etrafta maske takan turistler vardı. Kalabalık bir turist kafilesi gelmişti. Öncesinde haberlerde gördüğümüz maskeli kişileri o an tam da karşımızda, çok yakınımızda gördük. Ve öğrendik ki bu turistler Yılbaşı tatili için Türkiye'ye gelen turistlerdi. Kendi ülkelerinde salgın patlak verdiği için ülke giriş çıkışları kapatılmıştı. Onlar da ülkelerine geri dönememişti. O gün çok fazla tedirgin olmuştuk.  Hatta bir arkadaşımız Antik Kente girmekten vazgeçmiş bizi dışarıda beklemişti.

 Tatil bitmiş ve ikinci dönem başlamıştı. Okullar açılmıştı ancak belirsizlik ve tedirginlik devam ediyordu. Hastalık her geçen gün farklı bir ülkeye yayılmaya devam ediyordu.  Çin'de ve Avrupa ülkelerinde okullar kapatılmış; hastalığın yayılmasını engellemek için çok sıkı tedbirler alınmıştı.

 Ve 11 Mart 2020. Günlerden Çarşamba… Türkiye'de ilk kovid-19 vakası açıklanmıştı. Okulların iki gün sonra tatil edileceği duyurulmuştu.     Hayriye BAŞOL

HAYRİYE BAŞOL

Korona günlerinde içim çok sıkkın. Sosyal medyaya bakıyorum herkesin keyfi yerinde. Herkes bir şeylerle uğraşıyor. Kimi ekmek yapıyor, kimi hiç bilmediği yemekleri yapıyor, kimi spor yapıyor; kimi kendini toprağa bahçeye vermiş. İnsanlar hiçbir şey yokmuş gibi davranıyor. Kimse içindeki sıkıntılardan bahsetmiyor. Dışarıda virüs kol gezerken  gerçekten keyfiniz yerinde mi? Kim bilir belki bu bir yansıtma. İnsanlar mutluymuş gibi görünüyor. Yani polyannacılık oynuyor!

Elbet bu sıkıntılı günler bir gün geçecek fakat yaşadığımız sıkıntıyı görmezden gelerek değil! Sıkıntılarımızı acılarımızı, hüzünlerimizi paylaşarak geçecek. Bazen mutlu olacağız bazen umutlarımız tükenme noktasına gelecek.

Ben sıkıntılarımı azaltmak için bu günlüğe  içimi döküyorum. Tabii ki tek başına yeterli değil. Sıkıntılarla yüzleşmek ve onların farkında olmak üzüntülerimizi azaltmanın en önemli yollarındandır.

Günler, aylar geçiyordu. Virüs hayatımızı ne kadar da çok değiştirmişti. Günlük hayatımız, hayata bakış açımız, önceliklerimiz bir anda değişmişti. Tüm dünyanın ortak derdi, tüm dünyanın gündemi salgın olmuştu. Herkesin hissettiği ortak duygular korku ve endişeydi. Sanki hayat durmuştu. Daha önce hiç alışık olmadığımız bu zor günlerde “yeni normaller” dediğimiz kurallarla karşı karşıya kalmıştık. Maske, mesafe, hijyen kuralları, vaka sayısı, bulaş… Bunlar daha önce hiç alışık olmadığımız kavramlardı. Artık yeni normallere de alışmıştık. Kendimizi ve sevdiklerimizi korumak için tedbirli olmalıydık. Ve en önemlisi de bu salgın günlerinde motivasyonumuzu korumaktı. Bardağın dolu tarafını da görmeliydik. Son bir yılda yapamadıklarımıza odaklanmak yerine şimdiye kadar yaşadıklarımız için şükretme fırsatımız olmuştu. 

                                                    Hayriye BAŞOL

Sevgili günlük,

Pandami  süreci artık yavaş yavaş normale dönüyor. Okullar açıldı. Bunun sevinci heyecanı ile okula gittim. hocalarımı arkadaşlarımı okul ortamını çok özlediğimi fark ettim. Keşke böyle mesafeli olmak yerine arkadaşlarımıza sarılabilseydik sanki tatilden çıkmış da okula geri dönmüşüz gibi...Ama tabii okulların açılması büyük çok büyük bir normalleşme olduğu için ve o günlerin geleceğini bildiğimiz için sabrettik, sabrediyoruz. O gün biz öğrenciler gibi öğretmenlerimiz de çok sevinçli ve heyecanlıydı. Dersleri yüz yüze yapmayı özlemiştik. O gün okulun pandemiden sonraki ilk günüydü ve çok güzel geçmişti. 

                                                                                              Buse A. 

Sevgili günlük,

 Pandemi başladıktan sonra her yer kapanmıştı ve herşey durmuştu.  Benim annem sağlık çalışanı olduğu için tedbir amaçlı köye gittim.  Köyde kuzenlerimle beraber olduğumuz için hiç canım sıkılmadı. Hatta bu yönden pandemi benim için eğlenceli bile geçti diyebilirim.  Çoğumuzun yaptığı gibi pandemide biz de kendimizi mutfağa attık. :) Pasta, börek,sarma aklımıza ne gelirse eğlenerek yaptık.  Poğaça yaparken unlar ve hamurlar havada uçuyordu. :) Tabii bundan daha eğlenceli olanı ise hepsi olup bittikten sonra ev halkı ile beraber bu yaptıklarımızı yemek oldu.                  

                                                                                                Buse A.   

Sude A. 

Sude A.

Geçen sene Mart ayından beri koronavirüsü ile savaşıyoruz. Okullar kapandığı için derslerimize evden devam ediyoruz. Önceleri dersleri anlamıyordum ama zamanla alıştım. Yasaklar geldi. Saat kısıtlamaları konuldu. Bu yasaklarda benim pek zorlandığım söylenemez. Çünkü evde vakit geçirmeyi seven bir insanım. Yasaklı günlerde ailemle daha çok vakit geçirdim. Beraber film izledik, bolca muhabbet ettik. Mutfakta vakit geçirmeyi çok seviyorum. Özellikle pasta yapmayı aşırı seviyorum. Bu süreçte değişik değişik pasta tarifleri denedim. 

Son zamanlarda ölümler ve vaka sayıları çok arttı. Tüm dünyada olduğu gibi Türkiye'de de çok zor günler geçiriyoruz. Tek dileğim bu salgının bir an önce bitmesi.                                                 Sude A.

SUDE A. 

  Ayşe S. 

Ben ve ailem için pandemi süreci çok zorlu geçti. İlk duyduğumuzda çok endişelendik, korktuk. Televizyondan uzmanları dinledik. Uzmanların belirttiği şekilde tedbirlere uyduk. Daha sonra bu sürece alışmaya başladık. Bu durumu kabullendik. Hafta sonu kısıtlamalarda evde ailemle bol bol zaman geçirdim. Pandeminin bir artı yönü de ailemizle daha fazla daha vakit geçirmek oldu. Uzaktan eğitimle okulumuza devam ettik. İlk başlarda bu durum çok zorladı. Hiç alışık olmadığımız bir durumdu ama zamanla alıştık. Kısıtlamalarda evde kendime yeni hobiler edindim. Filmler izledim, kitaplar bitirdim, resim çizdim. Hastalık başlayalı neredeyse bir yıl oldu. Umarım en kısa zamanda eski hayatımıza döneriz.

Merhaba sevgili günlük. Bugün günüm çok güzel geçti. Yine bir hafta sonu yasağı ve ailemle vakit geçireceğim için çok mutluydum. Hava çok güzeldi. Sabah erkenden kalktım annemle beraber kahvaltı hazırladık ve kahvaltımızı yaptık. Hep beraber film izledik . Daha sonra öğlen saatlerinde hava daha da güneş açtı ve terasa çıktım. Güneşe karşı oturdum ve kitap okumaya başladım benim için bu çok keyifliydi. Sonradan annem ve babamda geldi ve bir süre beraber oturduk muhabbet ettik. Sonradan bizim terasımızda kumlarımız vardı ve saksıya ailecek sebzeler ektik ailemle bu denli verimli ve güzel vakit geçirdiğim için çok mutluyum.

                                                              Ayşe S.

Pandemi süreci ne kadar beni olumsuz

etkilese de yasaklarda ailemle geçirdiğim günler beni pozitif etkiliyor. Benim için pandeminin bir artı yönü daha oldu. Üniversite sınavına hazırlanıyorum ve evde boş vakit geçirmek yerine eksiklerimi tamamlayıp olabildiğince çok soru çözmeye çalışıyorum. Benim için eksi bir yönü ise arkadaşlarımı ve akrabalarımı çok özledim . Ne kadarı çok özlesem de biliyorum ve inanıyorum ki bu günleri de hep beraber atlatacağız. Korona’yı tedbirlerimize uyarak en yakın zamanda göndereceğiz hayatımızdan ve eski yaşantımıza döneceğiz. Evet günlük benim bir günümde böyle geçti. Ailemizle geçirdiğimiz her vaktin değerini bilmeliyiz. Görüşmek üzere..                  

                                                                              Ayşe S.

Sevgili günlük:

Covid-19 başladıktan sonra eski hayatımızdan pek eser kalmadı. Eskiden çevremizde maskeyle dolaşan insanları görünce hasta mı veya birşeyi mi var sorusu yerini maske takmayanlara karşı şaşkınlık içerisinde kalıyoruz. Ben pandemi ve sokağa çıkma yasaklarında ailemle ve kuzenlerimle görüştük pek dışarı çıkmadık. Herkesin bu süreçte yaptığı gibi bizde kendimize yeni hobiler edindik daha çok mutfakta vakit geçirdik, tabi kilo da aldık biraz. Temennimiz en kısa sürede son bulması….

Beyza Y.

Sevgili günlük:

Normalleşme sürecine yavaş yavaş alışmaya çalışıoruz herkes için zor ve garip bir durum.Okulların açıklanacağı söyleniyordu bu vaka sayılarıyla pek ihtimal vermiyordum ama açıldı,sınav senem olduğu için gidiyordum.Tüm arkadaşlarımı çok özledim.Onlara sarılamamak yan yana   duramamak üzüyor. Daha güzel günlerde hep beraber olacağımız zamanları iple çekiyorum.

Beyza Y.

Bugün size pandemi döneminde neler yaşadığımı anlatacağım.    Pandeminin hepimiz için iyi ve kötü yönleri oldu. Benim için iyi yönü ailemle daha çok vakit geçirebildim. Bu süreçte birbirimizi daha iyi anladık. 

Kendime vakit ayırdım yeni hobiler kazandım. Daha önce okumadığım kitapları okudum, izleyemediğim filmleri izledim. 

Pandeminin olumsuz yanına bakacak olursak, eğitimin durması en kötü yanı oldu. Online eğitim hiç yoktan iyidir ancak yeterli değildir. İlk defa öğrendiğimiz konuları öğretmenlerimizle göz teması kurarak soru sorarak öğrenmek yerine video izler gibi izleyip geçiyoruz. Bu durum en çok en çok da LGS ve YKS ye  hazırlanan öğrencileri etkiledi. Umarım bu dönemi en kısa sürede atlatıp özlem çektiğimiz hayatlarımıza kavuşuruz.

   Joudy A.

Joudy A. 

Salgın dönemi en çok da eğitimi kötü etkiledi. Bugün size üniversiteye hazırlanan kuzenimden bahsetmek istiyorum. Kuzenim pandemi başladığında 10 sınıftaydı şu an 11. sınıfta ve seneye sınava girecek. İlk başta bu durum ona olumlu gibi geldi. Konulara  rahatça çalışıp soru çözebiliyordu. Ancak daha sonra hiç bilmediği YKS konularını çalışırken zorlanmaya başladı. Bu konuları online eğitimde dinlemek ve anlamak oldukça zordu. Aslında bu durum hepimiz için çok zor. Umarım bu kötü günleri bir an önce atlatırız ve eski normal yaşantımızda geri döneriz. 

Evlerde yine karantinalardayız. İnsanlar artık çok bunaldı. Okulumu özledim, sınıfımı, öğretmenlerimi, sınıf arkadaşlarımı sadece okulu değil gezmeyi sosyalleşmeyi  özledim. Arkadaşlarımla kafede kahve içmeyi özledim. Evet şuan kafeler açık ama dışarı çıkmaya korkuyorum çünkü covid-19 atlattım. Nasıl bir duygu olduğunu biliyorum ben ağır geçiren biriyim geceleri nefes alamıyordum aynı şeyleri yaşamamak için dışarı fazla çıkmıyorum. Dışarı çıkmadığım günlerde kendimi bazı konularda geliştirdim, yemek yapmayı, pastalar, kekler yapma konusunda kendimi baya geliştirdim .Canlı derslerden pek birşey anlamıyorum o yüzden gelecek kaygısı yaşıyorum dershaneye yazıldım çünkü ünüversite okumak istiyorum….                

                                              NECLA A.

Merhaba bugün morelim çok bozuk çünkü ülke olarak normalleştik bir ay oldu fakat bugün vaka sayılarının çok yükseldiğini gördüm. Bayadır bakmıyordum vaka tablolarına ölü sayısı 200 civarı olarak hatırlıyorum bu gidişle biz daha çok karantinalara gireriz. Artık maskeden kurtulmak istiyorum, okulların tamamen açılmasını hastalığın bitmesini istiyorum. Haberlerde mutasyonlu covid-19’un gençlere daha çok vurduğunu gördüm artık daha çok korkuyorum dışarı çıkmakta sorun yaşacağım sanırım.

                                                 NECLA A.

Tarih 13.03.2020 okula gelen bir haberle hayatımın şokunu yaşadım Covid 19 denilen ve Cinden tüm dünyaya yayılan bir virüs nedeniyle tüm okullar kapatılmış ve Kabus günler başlamıştı. Nereden bilebilirdik ki bu kadar canımızı yakacak, sevdiklerimizi elimizden alacak .Hatta evlatlarımızla, anne ve babalarımızla bile görüşmeden  yaşayacağız. Ne bayram ne yılbaşı hiç fark etmeden. Bir seçim tablosu gibi her akşam Korona tablosu izlemekteydim. Bugün kaç hasta var, kaçı entube, kaç ölü var. Ardından yasaklar, kısıtlamalar geldi. Tabii birde maske konusu vardı .Çok zordu maske ile yaşamak. Nefesim kesilecek gibi oluyor boğuluyordum.

                                                                                                                             Şenol ÖZEL

Ancak, kendim ve Sevdiklerim için kullanmak zorundaydım Herkes gibi dezenfektan tanıştım. Küçükken hatırımda kalan Anneannem komşular gelince ikram ettiği kolonya yeniden girmişti hayatımıza. Düğünler ertelenmiş gelinlik kızları hevesi kursağında kalmıştı.  

     Artık hiç bir şey eskisi gibi olmayacaktı. Meğer, özgürce dolaşmak, bir dostu ziyaret etmek, bayramlarda anne babanın elini öpmek, ne kadar değerliymiş. Anladım ki hayatın anı yaşamak olduğunu ve aldığımız nefesin kıymetini . Kendim ve sevdiklerim için Maske, Hijyen ve Sosyal mesafe çok önemlidir. Umarım bu yaşadıklarımız en kısa zamanda biter ve kötü bir anı olarak kalır.                                                                 

                                                                                                                          Şenol ÖZEL

Pandemi Günlüğü

Tarih:17/02/2020  Haberlerde   korona diye bir virüs Türkiye ye gelmiş diyorlar bir şey olmaz grip gibi bir şeydir .Ve öyle olmadı okullar 2 hafta tatil edildi aslında iyi oldu sınav haftası yaklaşıyordu biraz daha fazla çalışırım. Demiştim ama öyle olmadı korona Türkiye ye geleli 1 ay oluyor sanırım ciddi bir şey çünkü yasaklar başladı hafta sonu ve hafta içi belirli saatlerde çıkamıyoruz. Ve 3 ay geçti babam işyerindeki laptopunu getirdi ders çalışmam için ve Zoom diye bir uygulama var oradan ders yapıyoruz ama hiç verimli olmuyor ve çok sıkıcı . Artık korona geleli 6. Aydayız 2 aydır babamla işe gidiyorum ama dersler başlamış işi bıraktım ve derslere başlamam lazım .    

                                                       Emre B.

Öğretmenlerimiz 9. Sınıfın 2. Dönemini 3 haftada bitirdi ve hiçbir şey anlamadım sanırım kendim çalışmam gerek. Okulların açılması gerekirken açılmadı online derslere devam ediyoruz bakan uzaktan eğitimle sınav olmayacaksınız dedi. Ekim ayındayız hocalar sınav olacaksınız dediler ve sınav tarihleri verdiler umarım hasta olmam.  Kasım ayına geldik ve sınavlarımızın yarısını olduk diğer yarısını olamadık çünkü vakalar çok yükseldi benimde boğazım ağrıyor umarım hasta olmamışımdır. Kasım ayının sonuna geldik ve sınav sonuçlarımız açıklandı bende grip olmuşum doktor dedi ki: etrafta sadece korona yok diğer hastalıklarda var siz gene dikkatli olun. 

                                                                    Emre B. 

Aralık ayına girdik ve hala okullar açılmadı şubatın 15 inde açılacak diyorlardı ama açılmayacak gibi vakalar çok arttı ve hala kalan sınavları yapmadılar. Ve şubat ayına girdik bakan köy okullarını yavaş yavaş açmaya başlamış. Ve kalan sınavların tarihleri geldi tekrar etmeye başlasam iyi olur. 1 martta bilim kurulu toplantısı sonucu sınavlar 8 marta ertelendi ne güzel (!). 8 mart pazartesi okula gittim çok heyecanlıydım sınavlarda güzel geçmişti eve geldiğimde biraz halsizdim ama yemeğimi yiyince kendime geldim. 12 mart Cuma günü ilk dönemden kalan son sınavıma girip eve geldim sonunda bitti diye sevinirken arkadaşlarımın okulları 

2. Sınav tarihi vermeye başlamış biraz moralim bozuldu ama dersleri bırakamazdım üzülmek bana bir şey kazandırmaz eninde sonunda o sınavları yapacaklar .                                                                        

                                                                                                           Emre B.

Hafta sonunu tatil yaparak geçirdim bilgisayar falan oynadım televizyon izledim yemek yaptım satranç oynadık kardeşimle monopolü oynadık bisiklet sürdüm öyle geçti yani.  15 mart   Pazartesi günü derslere başladım 2. Dönem sınavlarının konularına baktım ve yazdım bu hafta coğrafya -fizik – kimya – biyoloji derslerine bakmayı düşünüyorum. Ve bugün yani 20 mart cumartesi günü sınav tarihlerini dün verdiler 1 hafta sonra 2. Sınavlar başlayacakmış :/ neyse ders çalışalım o zaman zaten ilk üniteler bitti öğretmenlerimizin çoğu 2. Dönem konularını verdiler fazla değil maksimum 3 ünite çalışmam lazım halledebilirim umarım.                                                                              

                                                                                                            Emre B.

Sevgili Günlük, 

Bugün günlerden 8 Nisan ve günüm açıkçası hiç keyifli geçmiyor, 6 gün önce karantinaya alındım çünkü korona testim pozitifTi. Karantinaya alınmam benim açımdan iyi fakat kendi şehrimde ve kendi evimde olmadığım için bana ne yazık ki gerçek bir zulüm gibi geliyor. Günlerim genellikle kitap okumak ve podcast dinlemekle geçiyor, bu aralar Efe Aydal Podcastleri baya sardı internetim şu anlık kısıtlı olsa da arada açıp birilerinin seninle konuşuyor gibi olması ve belirli konular üzerinde sohbet etmesi bu yalnızlık ve hiçlik safhamda gerçekten çok iyi geliyor. Oda bana ait olmadığı için ve küçük bir kanepede yattığım için korona beni öldürmese de sırt ve bel ağrısı beni benden alıyor. Hastalık durumum ise fena değil denilebilir tat konusunda biraz problem yaşıyorum, koku maalesef alamıyorum arada öksürüyorum onun haricinde bir şeyim yok aynı şekilde devam ediyorum.                 İstem Kağan A.

Bugün günlerden 9 Nisan her sabah sırt ağrısı ve ani bir uyanış ile uyanmaya alıştım. Kalkar kalkmaz odama annemin uzattığı tepside ki yemeğim ve bir kahve ile başladım ardından hemen zoomdan 

 derslerime girdim ve not alıp derslerimi dinledim. Derslerden sonra ise oturup kitap okumaya başladım, bu aralar çok iyi ve güzel kitaplar bitirdim. Zaman resmen bir türlü geçmiyordu oda da tek elektronik cihazım küçük ve eski akıllı telefonumdu bir televizyona bile sahip değildim.Alışmıştım,her varlık gibi ben de alışmıştım. Artık bazı şeylerin olup olmaması fark etmiyordu, pek de önemli değildi zaten. Herkesten uzakta çevrimdışı bir şekilde yaşıyordum  artık. Kitap okumaktan artık sıkılmıştım çünkü akşam oluyordu ve kendime artık başka şeylere vermem gerekiyordu ben ise oturdum ve podcast dinlemeye başladım bir sürü konu hakkında yeni bilgiler ediniyordum ve gece erkenden yatıp erkenden kalkıyordum.                                 İstem Kağan A.

Bugün günlerden 10 Nisan her sabah ki gibi ani bir uyanış ve kahvaltı ile başladım, ardından derslerimi takip edip ders çalıştım ve gene yemek yedim. Kitap okuma vaktim gelmişti elime artık her kitap aldığımda ona daha sıkı bağlanıyor bir nesne den çok onları bir dost olarak görüyordum, en azından insanlardan daha sadıklar. Vaki gerçekten geçmiyor olsa da kitapların içeriklerinde ve kendi hayal dünya kaybolup bu diyarlardan uzaklaşıyordum ama her gün monoton yaşamakta beni sıkıyordu. Bazen sadece kalbimi diş etlerim ile parçalamak istiyordum içten içe yok oluyor ve hiçliğe düşüp tekrar uyanıyordum resmen. Karantinamın bitmesini çok istiyordum şurada bir kaç gün kalmıştı ve artık o gün için can atıyordum ama günler geçmekte bilmiyordu resmen. 

                                                                                              İstemi Kağan A.  

Tekrardan bir gün daha bitiyor akşam oluyordu millet dışarı da gezerken benim evde oturmam içimi kavuruyordu fakat ne önemi vardı sağlık her şeyden önce gelmeliydi. 

Bugün günlerden 16 Nisan ve karantinam bitti, Doktor dışarıya çıkabileceğimi söyledi öksürüğüm vardı gene de dışarı çıkmaktan korkuyordum ama Doktor bu öksürüğün 1-1,5 ay sürebileceğini bir şey olmayacağını söyledi. Derslerimi bitirir bitirmez dışarı çıktım ve günlerce beklediğim şey, bütün beklentim bütün umudum bunun için miydi? Sanmam. Şimdi dışarıdayım fakat hiçbir şey bana cazip  gelmiyor çünkü odamda daha iyiydim. Başta benim olmayan oda artık benimdi, çünkü alışmıştım. 

                                                                   İstemi Kağan A.

Dışarı da fazla durmadan hemen geri eve geldim ve kitap okumaya devam ettim. Babaannem ise birkaç gündür öksürüyormuş hemen hastaneye gittiler ve sonraki gün onun sonuçları pozitif (+) çıktı yaşlı olduğu için bu onun için kötüydü. Tekrardan karantinaya girdik ona 10 gün bana ise 14 gün daha verdiler daha önce geçirdiğim için tekrardan bana bulaşma ihtimali daha yüksekmiş. Artık benim için hiçbir şey fark etmiyordu akıntıya kapılıyordum, üstümde miskin bir

koyuvermiştik vardı. 

''YALNIZ ÖLÜ BALIKLAR AKINTIYI TAKİP EDER. ''                                                           

                                       İstemi Kağan A. (Dolapoğlu Anadolu Lises

8 Mart ile birlikte sınavlar geldi. Aslında sınavlar beni çok heyecanlandırmaz ama online derslerden dolayı bu sınavda çok heyecanlandım. Okula yürüyerek gidip gelirim ve sınav heyecanı ile birleşince gerçekten yorucu geçiyor sınavlar. Bir yandan sınavlara çalışırken bir yandan yazılım öğrenmeye çalışıyorum. Günler gerçekten dolu dolu geçiyor. Evde her ne kadar sıkılsam da bu kendimi geliştirmek için büyük bir fırsattı. Kitap okuma alışkanlığı, yazılım dilleri ve müzik aletleri gibi birçok şey kazandım. Birde bunun kötü yanlarını gördüm tabi. Evde kalmak gerçekten insanı çok sıkıyor korona başladığından beri çok az dışarı çıkabiliyorum ve bu beni çok hantal bir insan yapıyor. Evde bazen oturmaktan yorulduğum bile oluyor. İlk sınavlar bitti ve daha onun heyecanı geçmeden 2. sınavların olacağı açıklandı. 

                                                                                                      Ahmet M.

Beklenmedik olduğu için önceki sınava göre daha da heyecanlandım. 10 gün içinde 13 dersi tekrarlamam gerekiyor. Keşke okullar açık olsaydı diyorum çünkü böyle yaptığımız her şey son anda açıklanıyor. Onunla birlikte telaşı da getiriyor. Umarım yakın zamanda bu virüsten kurtulup normal günlere geri döneriz.

                                                                                                                               Ahmet M.

 Bugün günlerden 19 Mart cuma ve biranda bir açıklamayla beraber 2. dönemin ilk  sınavlarının 29 Mart gününden itibaren yapılacağı söyleniyor ve benim bir anda elim ayağıma

 dolanıyor, ne yapacağımı şaşırıyorum çünkü 10 gün içerisinde 13 tane ders konusunu tekrar etmem ve ekstradan test kitabı almam gerek. İlk olarak heyecanımı yatıştırıp bir plan 

 kurmaya başladım ve bugün test kitabı alışverişine çıktım. Tüm test kitaplarımı tedarik ettim ve bir çalışma planı hazırladım. Ve şu sıralar içimden geçiriyorum eğer okullar açık olsaydı büyük ihtimalle 1 ay öncesinden haber edilirdi ve ben bu kadar telaşe içinde olmazdım.

   Bu açıdan pandemi dönemine gerçekten de çok kızgınım. Bugün günlerden 20 Mart cumartesi günü ve ben içimdeki o telaşeyi yok ettim ve sınavlarıma gayet güzel bir şekilde hazırlanmaya başladım. İnşallah sınavlarım güzel geçer ve sonrasında ise ülkemizdeki bu  covid-19 virüsü son bulur bizde rahat rahat günlük hayatımıza devam ederiz .                                                                                                                         

                                                                                                                       İsmail T.

                                                            Mustafa Ö.

13/03/2021 Sabah erkenden yazılım dersini görmek için çarsıya gittim. Eve geldiğimde Sınavlar bittimisti dedim kendi kendime. Sonunda dediğimi cihan duysun diye pencereden bağırdım. Cihan derken bizim mahallenin duyması bana yetti. Sinav notlarım yavaş yavaş açıklanmaya başlandı. Sınav notlarım beklediğim gibiydi. Sınav haftası bitmiş olması sebebiyle birazcıkta canımın istemesi sebebiyle arkadaşlarımla oyun oynadım. Nemi diyeceksiniz bilmeye bilirsiniz daha çok oyun oynayanlar bilirler. Adi Valorant bu gün yaklaşık 3 el attık. İki elde MVP bendim yani en yüksek skorlu oyuncu bendim. Sonra derslere çalıştım. Anneanneme yârdim ettim. Yazılım hocamın Tinkercard dan verdiği ödevimi yaptım.

                                                                                                         Mustafa Ö.

19/03/2021 Sabah kalktığımda nisanın 12 sinde olacağım ikinci dönemin birinci sınavına çalışacaktım. Ta ki o kara haber gelene kadar... iyi gecen günüm sarpa sardı. Simdi 10 dan fazla dersim, ondan az günüm, bilmediğim konularla dolu sayfalarım ve birde daha yeni sınavlardan çıkmış çalışmak istemeyen ben varım. Ne yapalım altından kalkarım dedim ama çok zorlanıyorum bütün gün ders çalıştım. 

23/03/2021 Sabah kalktığımda beklenmeden gelen Sınavlara çalıştım. Aksama kadar başka bir şey yapmadım. Aksam vakitlerinde hocamızın bize sınavların iptal olduğunu belirten bir mesaj atmasıyla birlikte kendimi çok iyi hissettim. Ve ders çalışmaya ara verdim.   

                                                                                                       Mustafa Ö.

Selam,
 Bugün sabah 10'da uyandım kahvaltı ettim ve hoşlandığım kişiye açıldım. İnanılır gibi değil ama gerçekten bunu yaptım gergin ve komik anlardı nehir ve sena 2 saat bana motivasyon verdiler en son nehir sinir krizi geçiriyordu. Ve hoşlandığım kişinin cevabı "TAMAM" oldu.:D Nehirle 1 saat daha konuştuktan sonra ders çalıştım. Spor yaptım, imgeyle dans ettik, bu arada imge hayatımda gördüğüm en saçma sapan dans eden insan ama buna rağmen onunla dans etmeyi seviyorum. Saat 6 da biraz piyano çalıştım sonra Romeo yu parka indirdim ve Sude'yle karşılaştık.   

                                            Lidya A.

Sude, ben, Romeo ve sütlaç (sütlaç Sude'nin köpeği) boş boş 1 saat dolaştık, parkın içinde arabayla polisler dolaşıyordu polislerle göz göze geldik Sude ve benim önümde tasmalı 2 farklı köpek görünce bir şey diyemediler anlık ceza yiyeceğiz diye panik atak geçiriyorduk. Sonra eve gittim ve direk ellerimi yıkadım 20 defa yıkadım herhalde birde kolonya ile telefonumu ve elimi sildim. Ellerim acı çekiyor. 20 dakika sonra babam geldi. Bir şeyler konuştuk ve sinirden odayı terk ettim. Pişman değilim.. ve yarın 3 aydır yapmaya çalıştığım yani imgeyle yapmaya çalıştığımız "YENİ BAŞLANGIÇ" adlı plan daha düzenli olma adına söz ettiğimiz ama asla uygulayamadığımız planı bu sefer yapacağım. Kendime inanıyorum.
     Bu arada planda klasik işte saat 6 da uyan spor yap, dans et ve yoga yap, kahvaltı et, 2 saat ders çalış, 2 bölüm dizi izle , yemek ye falan. Bunu yapacağım yani umarım.
                      04/05/2020

                                                                                                             Lidya A.           

KARANTİNA GÜNLÜKLERİ

Sevgili günlük  22/07/2020

Bugün sabah her zaman ki gibi uyanmadım, 21 gün hastanede yoğun bakımda olan babaannem vefat etti. Bunun haberiyle uyanmak gerçekten çok kötü bir histi dedem vefat ettiğinde girdiğim şoka babaannem vefat edince de girmiştim ve sadece aralarında 1 yıl vardı. Daha yeni alışmışken dedemin vefatına babaannem ölmüştü, kaybetmiştim... Bir taraftan seviniyordum çünkü babaannem korona dan vefat etmemişti akciğer hastasıydı korona dan vefat etse daha çok üzülürdüm. Çünkü daha bir kaç yıldır hayatımızda olan başka ülkeler yüzünden bulaşan bu virüs babaannemi elimden alması zoruma giderdi. Neyse ki öyle olmamıştı. Sabah kalkıp olayın şokuyla babaannemin evine gittim.                                                                       Sude Naz Y.

Zaten orda ki eşyaları ve odaları görünce anılarım canlandı ve durduk yere tutamadım kendimi ağlamaya başladım. Duygusal bir insan olduğumdan her an her şeye ağlayabilirim ama sabah olayın şokunda olduğumdan kendime gelememiştim. Şimdi farkındaydım çok sevdiğim babaannem vefat etmişti... O an keşke daha çok onunla olsaydım demiştim daha çok sarılsaydım ona fakat iş işten geçmişti. O an anladım ki insanları kaybetmeden değerini anlamalıyız. Babaannemi çok sevip sevgimi göstersem de kaybedince daha çok istemiştim onunla olmayı zaten hep böyledir kaybedince anlarsınız birinin değerini kafamda bu düşünceler dolaşıyordu hep. Sanki babaannem bir yere gitmiş hemen gelecekmiş gibiydi...Babaannemin mutfağında kahvaltı yapmak istemedim çünkü o mutfakta gülerek bana kahvaltı hazırlayan babaannem yoktu onun benim için hazırladığı güzel yaptığı lezzetli şeyler yoktu açıkçası özlemiştim...Saatler önce vefat etse de özlemiştim.                                                                                                                                                                  Sude Naz Y.

O beraber kahvaltı yaptığımız vakit geçirdiğimiz günleri özlemiştim. Şimdi ne olacaktı ? Daha sonra babaannem olmadan nasıl geçecekti günlerim ? bilmiyordum. Annemler sürekli bu dünyaya gelen herkes elbette ölecek diyordu ama bu kadar erken olmamalıydı...13 yaşımda başladı ilk her yıl çevremden birisini kaybetmek üzücü ne yazık ki...En yakın arkadaşımın babaannesi vefat etmişti. Korona yüzünden en çok onunki si  kötüydü çünkü o son zamanda bile babaannesini görememişti. Ben Gasil han ye girip babaannemin yüzünü görüp ona sarılmıştım bile arkadaşım bunları yapamamıştı. Son defa bir kez bile sarılamamıştı  virüs yüzünden. Ve babaannesinden bulaşmıştı ailesine ve kendisine virüs. Bir taraftan şükür ediyordum arkadaşımın durumu daha zordu benimkinden Daha sonra evden mezarlığa gittik halam oturmuş ağlıyordu girişte koşup yanına sarıldım, bende kendimi tutamadım ağladım.                                                                                                             Sude Naz Y.

Babaannemi o an orda görünce cansız bedenini çok üzülmüştüm...                

Daha sonra babamlar babaannemin cenaze işlerini halletti. Gözümün önünde toprak altına girdi. Bazen diyorum ki keşke bu kadar erken olmasaydı... Ama Allah öyle istemişti diye avutuyorum kendimi, babama baktığımda koskocaman adam yıkılmıştı sanki. Daha bir yıl önce ölen babasının ardından annesi ölmüştü. Gücümü toplayıp gözyaşlarımı silip babamın yanında durdum. Hep o bizim yanımızda bir güçtü şimdide ben ona bir dağ olup güçlü durmasını sağlamalıydım. Bu yıllarda sevdiklerinizi kaybetmediyseniz ne mutlu sizlere umarım kaybetmezsin izde...Çok zor bir durum fakat kaybedersin izde güçlü durmak zorundasınız. Ölüm Allahtan gelir sonuçta ve illaki bir gün hepimiz ölçeğiz... Umarım kimse daha sevdiklerine doymadan ölmez. Pandemiyi bir an önce atlatalım ki daha çok sevdiklerimizi erkenden toprağa vermeyelim.

                                                                                                                      Sude Naz Y.

Bugün alarm  çalmadan uyandım bende çok şaşkınım saat 6.30 civarıydı güzel bir kahveyle güne başladım ve coğrafyaya genel tekrar yaptım ve birkaç tane soru çözdüm Bir de kalktım saat 8.30 olmuş acıkmıştım ve kahvaltı yaptım saat 9’u 10 geçe evde çok daha sıkıldığımı fark ettim ve artık kendime değişiklikler yapmak istiyordum hemen arkadaşlarımı aradım bugün dersin kaçta bitiyor diye  İkimizin de uygun olan bir saatte anlaştık.acısa da aldırış etmedim . Birkaç tane de Kitap aldım eve döndük biraz kitap okuduktan sonra kalktım ve güzel bir tatlı yaptım.akşama doğru biraz daha derslerime  çalıştım ve biraz müzik dinleyip uyudum.

Evet sıkıcı bir gün daha bu arada ben ve kulaklarım hiç iyi değiliz kulaklarım aşırı şişti ve tanımaya başladı ama her şeye rağmen yine de iyi ki delirmişim bugün yine sınav tarihleri açıklandı muhtemelen bu sefer ertelenmeyecek ve ben de çalışmaya başladım İlk baş güzel bir program hazırladım ve ona uygun ilk konularıma çalıştım sonra kalktım Biraz sıkıldığım için kitap okudum ondan sonra kalktım ve biraz daha ders yaptım dersler beni çok sıkıyor olsa da iyi bir gelecek için çalışıyorum az mı diyorum umarım başarılı olurum .Yeterince ders çalıştıktan sonra gittim yemek yedim biraz kitap okudum müzik dinleyip uyudum.                                      

                                                                                                  Zübeyde L.

Evet sıkıcı bir gün daha bu arada ben ve kulaklarım hiç iyi değiliz kulaklarım aşırı şişti ve tanımaya başladı ama her şeye rağmen yine de iyi ki delirmişim bugün yine sınav tarihleri açıklandı muhtemelen bu sefer ertelenmeyecek ve ben de çalışmaya başladım İlk baş güzel bir program hazırladım ve ona uygun ilk konularıma çalıştım sonra kalktım Biraz sıkıldığım için kitap okudum ondan sonra kalktım ve biraz daha ders yaptım dersler beni çok sıkıyor olsa da iyi bir gelecek için çalışıyorum az mı diyorum umarım başarılı olurum .Yeterince ders çalıştıktan sonra gittim yemek yedim biraz kitap okudum müzik dinleyip uyudum

Bugün saat 8 de ablam aradı normalde ben 12-1 gibi kalkıyor bugün ablam beni  kuzenlerimle beraber alışveriş merkezine davet etti istemeye istemeye yataktan çıktım normalde ders çalışacaktım yüzümü yıkadım hazırlandım ve kuzenlerim geldiler eve sonra Ablam  geldi beraber alışveriş merkezine gittik ablama birkaç kıyafet baktıktan sonra yemek yemek yiyip tekrar eve döndük sonra kuzenimde bizde kalmaya karar verdi beraber ders çalışmak için onunla beraber istedim kuzenim de bana çok güzel matematik öğretti ama bazı oturmayan yerler vardı onları  sonra çalışacaktım daha sonra kuzenimle kalkıp kahve içtik Biraz muhabbet ettik ondan sonra  uyumak için yatağa girdim.                                        

                                                                                          Zübeyde L.                                                                    

Bugün biraz geç kalmıştım 12.00 gibi sınav haftam olduğu için evde de tektim sen hiç gibi bir şey yiyip hemen derslere başladım ama özellikle matematik kafama girmiyordu bende  birinden destek almaya karar verdim ablamın Bir tane arkadaşım matematik öğretmeni de ablamı aradım onun arkadaşını arkadaşıyla başla görüntülü konuştuk o bana biraz anlattı biraz biraz kafama girmeye başladı daha sonra kendim de bazı videolarla pekiştirdi sonra annemler yine 7.00 gibi  geldiler sonra akşam yemeğini yedik ben yine ders çalışmaya başladım Hatice ablamla beraber tarih çalıştık onun tarihi çok iyiyim be daha sonra sade baktığımızda 11 buçuğu gösteriyordu ablam sabah işe gideceği için hemen yattı ben de 20 sayfa kitap okuyup uyudum 

Bugün güne çok mutlu uyandım çünkü arkadaşlarım ile buluşacak tım birlikte Zafer'de bulaşıp kafede oturup sohbet muhabbet edecektik. Kahvaltımı yaptım hazırlandım ve yola çıktım saat 1300 gibi buluştuk ve hangi kefede oturacağımızı  düşünürken kafelerin kapalı olduğunu hatırladık büyük bir hayal kırıklığıydı sonra içecek bir şeyler aldık ve Alaaddin tepesinde oturduk biraz muhabbet ettik sonra mağazaları gezdik belki kıyafet alırız diye ama paramız olmadığını unutmuştuk biraz daha öyle gezdikten sonra mutlu bir şekilde eve geldim Biraz yatıp akşam yemeği yedikten sonra dedim kalk ders yap kalktım Biraz fiziğe çalıştım bugün fazla gezdiğim için yorulmuştum erkenden uyudum

                                                                                                        Zübeyde L.

Günlerden 13 ağustos Perşembe, hayatımın en üzücü günü diyebilirim. Kendimden bile daha çok sevdiğim benim için dünyalara bedel dedemi toprağa verdiğim gün. Dedem yaklaşık 3 4 gündür hastanede yatıyordu. Durumu iyiye gidiyordu. Bizde sevinçliydik iyileşecek ve çıkacağına inanıyorduk. Sabah 7 civarı annemin ‘Öldü mü doğru söyle’ sesleriyle uyandım. Dedemin kalbi durmuştu. Annem ve babam hızlıca hastaneye gittiler. Elimiz telefonda haber bekliyorduk. Annemler hastaneye gitmeden yolda dayım aramış geri geldi sıkıntı yok diye. Bu haberi alınca rahat bi nefes aldık aradan 15 dakika geçti ya da geçmedi annemden bir telefon yavrum sakin olun dedenizi kaybettik dedi. O an ablamla birbirimize bakakaldık. Arkadan anneannemin ağlayışları geliyordu. Annem hazırlanın kardeşleriniz de hazırlansın köye gideceğiz. Kuzenim bizi almaya geldi.                                                                   Sude Naz A.

Meramdaki eve gittik kapıdan girdiğimde annem ve teyzemin elinde kuran vardı anneannem bizi görür görmez kollarımıza düştü. Sonra onu sakinleştirdik, arabalara binildi. Köye gittik dedemin cenazesi öğlene doğru köye ulaştı. Tabutu gördüğüm an gerçekten kalp parçalanmasının ne demek olduğunu anladım. Çok kötü bir andı. Hayatta tutunduğum tek insanın artık ahirete uğurlanacak olması can acıtıyordu. Bazen ölüm sayılarına bakıyorum da bu  covid ne kadar can aldı ve kadar aile acısıyla kavruldu. Bir yandan bu pandemi  bize çok önemli bir ders veriyordu sevdiklerimizi ne kadar sevmemiz ve önemsememiz gerektiğini. İnsanlar aydan aya büyüklerini görüyor arıyor konuşuyor. Ailemiz bizler için en önemli hazineler. Onları baş üstünde tutmak lazım. İnşallah bu covid denen şey bir an önce biter ve normal hayatımıza geri döneriz. 

      Bir haftaya yakın köyde kaldık sonra ben ablam kuzenim Konya’ya geri döndük. Annem biraz daha kaldı. Biz eve dönünce daha rahat hissettik. Çünkü köyde her yerde dedemi görüyorduk. Her yerde o vardı sanki. Normal bir zamanda gibi yemek yaptık yedik dizi film izlemeye devam ettik. Ölüme insan alışır deniliyordu da hiç inanmazdım. Ama gerçekten insan normal hayatına devam ediyor. Ama her yediğimiz içtiğimiz gördüğümüz şeyde o aklımıza geliyor. Sürekli ama sürekli… ölüm Allahtan gelir diyoruz. Hepimizin gideceği yer orası diyorum kendi kendime. Eğer bu dönemde sevdiğiniz kimseyi toprağa vermediyseniz en şanslı kişiler sizler oluyorsunuz. Bu pandemiyi bir an önce atlatmak dileği ile.  

                                                                                                           Sude Naz A.

Sevgili Günlük,

Günlerden 13 ağustos Perşembe, hayatımın en üzücü günü diyebilirim. Kendimden bile daha çok sevdiğim benim için dünyalara bedel dedemi toprağa verdiğim gün. Dedem yaklaşık 3 4 gündür hastanede yatıyordu. Durumu iyiye gidiyordu. Bizde sevinçliydik iyileşecek ve çıkacağına inanıyorduk. Sabah 7 civarı annemin ‘Öldü mü doğru söyle’ sesleriyle uyandım. Dedemin kalbi durmuştu. Annem ve babam hızlıca hastaneye gittiler. Elimiz telefonda haber bekliyorduk. Annemler hastaneye gitmeden yolda dayım aramış geri geldi sıkıntı yok diye. Bu haberi alınca rahat bir nefes aldık aradan 15 dakika geçti ya da geçmedi annemden bir telefon yavrum sakin olun dedenizi kaybettik dedi. O an ablamla birbirimize bakakaldık. Arkadan anneannemin ağlayışları geliyordu. Annem hazırlanın kardeşleriniz de hazırlansın köye gideceğiz. Kuzenim bizi almaya geldi. Meramdaki eve gittik kapıdan girdiğimde annem ve teyzemin elinde kuran vardı anneannem bizi görür görmez kollarımıza düştü. Sonra onu sakinleştirdik, arabalara binildi. Köye gittik dedemin cenazesi öğlene doğru köye ulaştı.

                                                                                                              Sude Naz A.

    Sevgili günlük,

            Bugün hizmetiçi eğitim almak üzere Aksaraydayım. Çinde ortaya çıkan koronavirüs artık pandemi ilan edilmiş ve tüm dünyaya yayılmıştı. O gün seminer aralarında haberleri izliyorduk. O an ekrana açıklama yapmak üzere sağlık bakanımız çıkmıştı. Maalesef ülkemizde ilk vakaya rastlanmıştı. Ve hemen ardından gelen diğer açıklama ikinci bir açıklamaya kadar tüm eğitim kurumları kapanacak ve uzaktan eğitime geçilecek. O an bir çok yorum yapıldı ama ta o zamandan işin ciddi olacağının sinyallerini almıştık. Artık her gün tv başında ülkemizdeki virüs haberlerini izlemeye başladık.

                                                                                    Ömer Faruk ÇİÇEK

    Sevgili Günlük,

            Pandemi nedeniyle dönüşümlü çalışmaya başladık. Haftada bir gün mesai yapıyordum. Ramazan yaklaşmıştı. Kimleri davet ederiz iftarda neler hazırlarız diye düşünürken sokağa çıkma yasakları geldi. Gezmeyi dolaşmayı dışarda vakit geçirmeyi seven biri olarak iyice eve hapsolmuştuk. Ramazan nasıl geçecekti acaba? Ramazan birliktelik beraberlik demekti. Bu duruma çok üzülmüştüm. Günler geçtikçe düşündüğüm gibi olmadı. Bu yasaklar bize dışarıdan aldığımız, yediğimiz bir çok şeyin evde rahatlıkla yapılabileceğini gösterdi. Her gün yeni bir tarif yeni yemek, yeni bir tatlı derken Şef oldum çıktım. 

                                                                                    Ömer Faruk ÇİÇEK

    Sevgili Günlük,

            Artık pandemiye, uzaktan çalışmaya da alıştık. Günler rutin geçiyordu. Her yerde duyduğum, istediğim ama bir türlü vakit ayırmadığım eTwinning projesine katıldım proje adı "Pandemi Sürecinde Pozitif Dayanışma Günlüğü". Çok güncel ve güzel bir konuydu. İlk defa böyle bir proje yapacaktım. Bu süreçte hem değişiklik olacaktı, yeni insanlar tanıyacaktım ve yeni bir şeyler öğrenecektim ki öyle de oldu. Projeye hızlı başladık. Webinarlar, bloglar, web siteleri, web 2 araçları derken. Bir baktım ki eTwinner olmuşum. ;)

                                                                                    Ömer Faruk ÇİÇEK

  Pandeminin ilk sabahıydı  olacaklardan habersiz olarak okula gitmiştik akşam ilk vakanın haberini almıştık ne olduysa o akşamdan sonra olmuştu ilk olarak okullar kapandı ondan sonra uzaktan eğitim başladı günlük rutinimiz şekillenmişti.Sabah kalkıp derslere giriyorduk derslerden arta kalan zamanda ise oyun oynuyordum ve ödevlerimi yapıyordum.İlk başta dersler biraz anlaşılmıyordu cünkü ilk defa evde derse giriyorduk biz yirmi yaş altı olduğumuz için sokağa çıkamıyorduk.Vakalar azaldıkça yasaklar hafiflemeye başladı. Belirli saatler arası sokağa çıkabiliyorduk artık.Evde vakit geçmek bilmiyordu okula alışmıştık arkadaşlarımızı özlemiştik.Artık tüm herşey bilgisayar,telefon başında oluyordu dersler,toplantılar  misafirlikler bitmişti.Hiçkimse kendini riske atmak istemiyordu.                                    Orhan K.

Sabah canlı derslere girmek için kalkmıştım tabi alışması biraz zor oluyor ilk defa böyle  birşeyle karşılaşmıştık.Kahvaltımı yapıp derse girmiştim öğretmenimizde çok emek veriyordu  seneye üniversite sınavımız vardı bizde bunun  için elimizden geleni yapıyorduk sokağa bir ile dört arası çıkabiliyorduk.Bu saatler arasındada  maskelerimizi takıp sosyal mesafeye  dikkat ederek hem kendi haytımızı  riske atmıyorduk.Dersler bittiğinde  biraz oyun oynayıp sonra  derslerimi yapıyordum.Bu salgın hepimizin  hayatını zorlaştırdı vaka sayıları  her geçen gün artıyordu.Yeni kısıtlamalar geliyordu her akşam  haberlere bakıyorduk maalesef hayatını kaybedenler oluyordu.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                    Orhan K.

 Bu sabah derslere  girmek için  kalkmıştım kahvaltı yapıp derse girdim.Sınavlar başlıyordu artık sıkı çalışıyordum gerekmedikçe sokağa çıkmıyordum  sınavlarımız başlamışdı.Sınavlara girmek için okula gidiyorduk sosyal mesafeye uyarak sıralara oturuyorduk sınavlar bir hafta sürecekti arkadaşlarımıda görmüştüm.Ertesi sabah yine okula gitmek için kalkmıştım okula gidip sınavlara girdim  sınavlar güzel geçmişti ama ilk dönem karne almayacaktık.Üç hafta süren ara tatile başlamıştım.Ara tatil genellikle bilgisayarda oyun oynayarak ve ders çalışarak geçmişti.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 Orhan  K

bugün bir haber aldım maalesef büyük dedem koronavirüsten vefat etmişti çok üzülmüştüm cenazeyede gidemiyorduk.Burada sosyal mesafenin ve maskenin önemi belli oluyor  hiçkimsenin hayatını riske atmamalıydık sokağa çıkanlar bunlara dikkat etmeliydi.Maalesef dedemde koronavirüs olmuştu çok şükür hafif atlattı buna çok sevindim.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                     Orhan K.                                   

Sevgili günlük,

        Bugün tam 2 senenin ardından Samsun'a 30-35 santimetre kar yağdı sabah uyandığımda camdan dışarı baktım da her yer beyaza bürünmüştü ilkokul çocukları gibi birden içim kıpır kıpır oldu iki senin ardından kar görünce heyecanlanıyor tabii insan sabah uyandığında yaptığım rutin işleri bu sefer çok hızlı yaptım yaptım ama tabii ki de yaptıktan hemen sonra dışarı çıkamadım koronavirüs salgını dolduğu için 18 yaş altına 13 ile 16 arasında sokağa çıkma izni olduğundan saat 13'ü bekledim ve ardından TMM kurallarına uyarak 45 arkadaşınla ara sokakta 1.70 1.80M boyunda bir kardan adam yaptık ve ardından her sene olduğu gibi aramızdan bir kurban seçip onu Kara yatırıp tam manası ile banyo yaptırdık çok üşümüştük ve evlerimize dağıldık pandeminin içinden bir günüm de böyle geçti.

                                                                                                           İsmail P.

Sevgili günlük,

        Bugün günlerden TRABZONSPOR fanatik bağlı olduğum Trabzonspor un bugün maçı var heyecanla akşam saat 19.00 olmasını bekliyordum zamanda geçmiyordu dersler yapıldı biraz oyunda oynandı ve öylece oturuyordum çok sıkıldım ve aşağı da oturan arkadaşlarımın yanına uğradım 1 saate yakın orda oyalandım tekrar eve çıktım ve akşam oldu babam geldi akşam yemeği yedik dizimizi izledik ve saat geldi çattı son 30 dakika vardı maça kadrolar açıklandı ve heyecanla bekliyordum başıma geliceklerden haberim yoktu bir anda öyle bir rüzgar çıktı ki bizim mahallenin elektrikleri gitti gelmesi için hem dua ediyordum bir yandanda elektrik sağlayıcımızı arıyordum elektrikler gelmedi ve biz ailecek elektrikler gelene kadar annem ve babam evlenmeden önceki hikayelerini anlattılar sohbet muhabbet etmiştik bu süre zarfında sıkıcı ve ters giden bir günüm böyle güzel birşeye vesile oldu.

                                                                                                              İsmail P.

Sevgili günlük ,

        Bugün de aynıydı yine pandeminin olduğu evlerde tam tabiriyle mahsur kaldığımız bilmem kaç güne benzeyen bir gün her zaman olan rutin işleri yapmaya başladın yüzünü yıka odanı topla kahvaltı yap ve canlı derslere gir bu arada gerçekten okulu çok özledim evet canlı derslere giriyoruz çok da güzel ders işliyoruz ama okuldaki tadı vermiyor her neyse biz devam edelim dersler bitti bende neredeyse tam tamına 2 aydır evden çıkmıyorum Cumhurbaşkanımızın bize verdiği sokağa çıkma izin saatini kullanmak için hazırlandım nedense içimde değişik bir duygu var sanki ilk defa sokağa çıkacağım da heyecanlanıyorum O heycanla atıldım dışarı ama tabii ki de maskemi taktığım el dezenfektanı mı yanıma aldım ve dışarıda bulundum bu süreçte sosyal mesafemi korudum dün haberleştiğim arkadaşlarımla buluştum bir  parka geçtik ve oturduk sanki birbirimizi 2 senedir görmüyoruz da bir anda buluşmuşuz gibi hepimizin yüzünde bir tebessüm vardı gerçekten bu bana çok iyi gelmişti o evde sıkıldığım anları yalnız başıma  konuşamadım içime

 attığım şeyleri arkadaşlarıma anlattım ve bu süreçte

 bana çok iyi geldi                                        

                                                                                                                     İsmail P.

Sevgili günlük ,

Bugün günlerden 17 ocak bir hevesle sabah kalktım kahvaltımı yaptıktan sonra dışarı çıkmaya karar verdim kuzenlerimle buluştuktan sonra tabu oynadık akşam olduğunda eve gittim babannem kötüydü öksürüyordu doktorlar test yapmaya geldiler ve babannem corona olmuştu 30 gün boyunca karantinada kaltık ve babannem dahil herkes iyileşmişti sonunda hayatım dönüm noktası gibi bişeydi adeta bi yandanda aşırı mutluydum ve yastığa başımı gönlüm ferah uyudum.

                                                                       Emre K.

Sevgili günlük,

        Bugün günlerden 18 ocak büyük bir talihsizlik atlattıktan sonra saat 09:00 gibi uyandım kahvaltımı   yaptıktan sonra sabah derslerime girdim derslerim bittikten sonra bilgisayarımı açtım  oyun oynadım zamanın nasıl geçtiğini anlamamışım akşam olmuştu ve kuzenimin doğum günüydü üstümü giydim arkadaşlarımla buluştuktan sonra plan yapmaya başladık kararımızı verdik kuzenim pastanın mumlarını üfledikten sonra herkes sırayla kafasında yumurta kırmaya başladı kuzenimin üstü başı un yumurta olmuştu kutlama bittikten sonra eve gidip annemle dizi izliyorduk uykum geldiğni farkettim ve uyudum

                                                                                                       Emre K.    

Sevgili günlük,

            Bugün günlerden 19 ocak sabah 12:00 gibi uyandım kahvaltımı yedikten sonra derslerimi kaçırdığımı farkettim ve sınıftaki bi arkadaşımı arıyarak notları istedim notlara bakar tekrar ettim sonrasında dışarı çıktım kick boks salonuna gidip partnerimle çalışıyorduk antreman bittikten sonra akşam olduğunu fark ettim eve gidip duş aldıktan sonra izmite gitmeye karar verdik annem ben babam ve abim izmitte babam bi ev kiralamıştı ev çok güzeldi eve yerleştikten sonra hep beraber dışarı çıkıp ailecek kahvaltı yaptık heryeri gezdikten sonra uçağa atlayıp eve döndük ve uyudum

                                                                                                            Emre K.

Sevgili günlük,

        Bugün 5 ocak 2021 kalktım ve kahvaltımı yaptıktan sonra derslerime girdim. Ders bitince etwinninge girip paylaşılan gönderilere beğeni ve yorum yaptım. Biraz oyun oynadım ve dışarı bahçeye çıktım. Kedimle beraber hamakta sallandım ve müzik dinledim. Dışarda hiçbir yer açık olmadığı için yasak olmayan saatlerde bile sokağa çıkmak istemiyorum.Hamakta vakit geçirdikten sonra kedime yemek verdim. Bahçede biraz top oynadıktan sonra eve geri döndüm ve konsolumda oyun oynadım. zaman geçmediği için müzik eşliğinde kitap okudum ve sonunda akşama yaklaştım. Akşam İpman serisinin ilk filmini izledim ve uyudum.

                                                                                                               Bilal E.

Sevgili günlük,

            Bugün 6 ocak 2021 sabah geç kalktım ve kahvaltıyı ve 1 tane dersimi kaçırdım malesef. Hemen bilgisayarın başına geçip 2. derse yetiştim ve teneffüste kahvaltı yaptım.ders bitince dışarı çıkıp kedime yemek verdim ve biraz bahçede dolaştık. Müzik dinleyerek biraz top oynadım ve eve geri döndüm. Bilgisayarıma ekran kartı almak için araştırma yaptım ve araştırma bitince kitap okudum .Kitap okuma bitince gün içerisinde olan diğer dersime girdim. Hoca ile beraber test çözdük ve güzel bi ders oldu. Ders bitince 2. öğünü yedim ve dışarı koşuya çıktım. Önce 30 dakika düz koşu ve sonrasında 1 Saat top sürdüm.Bunların sonunda eve gelip bilgisayarın başına geçtim ve etwinning'e girip gönderileri beğendim ve altlarına yorum yaptım. Sonrasında kitap okuyup yattım

                                                                                                               Bilal E.

Sevgili günlük,

        Bugün umutsuz bir şekilde uyandım. Pandemi süresince günlerimiz birbirine benzer geçiyor. Meğer ne kadar özgürmüşüz. Dışarı çıktığımda Bir yere dokundum mu yakın temasta bulundum mu diye düşünür oldum.

Pandemi öncesinde özgürce dolaşır gezerdik. O günleri çok özlüyorum. Ne kadar umutsuz olsam da bir gün bu hastalık geldiği gibi geri gidecektir. Bizler de ailemizle arkadaşlarımızla sevdiklerimizle eski huzur ve mutluluk dolu birlikteliklerimize kavuşacağız.

                                                                                                        Berat C.

Sevgili Günlük,

    Bugün farklı duygular içerisindeyim. Sanki 1. Sınıfa başlayacak gibi heyecanlıyım. Bir senenin ardından ilk defa okula gidecektim. Arkadaşlarımı ve okulumu çok özlemiştim. Okula gittiğimde aslında herkesin benim gibi olduğunu gördüm. Herkeste bir heyecan. Arkadaşlarımla her gün berabermişcesine sohbet muhabbet çok güzeldi. Bazen yanlız kalmak istesem de ailemden sevdiklerimden arkadaşlarımdan ayrı kalmanın bana iyi gelmediğini anladım. Bu arada Sosyal mesafe maske ve hijyen kurallarını unutmayalım. Bu sürecin bizlerde bırkatığı bu üçlemeyi de unutmayacağım.

                                                                                                                Berat C.

Sevgili günlük,

       Ne kadar da kaçsam bugün itibari ile ben de virüse yakalananlar kervanına katıldım.  1 senedir haberlerde vakaların insanlara etkilerini ve ölümlerini gördüm. Aslında biraz korkuyorum. Ama çok şükür ciddi bir belirtim yok. Kendimi sadece biraz halsiz hissediyorum. O yüzden çok fazla yazamayacağım. Bu hastalığı en kısa sürede atlatacağıma inanıyorum.

                                                                                                               Berat C.

Sevgili günlük,

       Bugün Sokağa çıkma kısıtlamasının ilk günü ve ben ilk  kez evde kapalı bir gün geçirecektim ne yapacağımı bilmiyorum garip oluyordu böyle eve kapalı olmak Dışarıda çok güzel bir hava vardı ben çıkamıyordum çünkü kendi iyiliğim ve diğer insanların iyiliği için bende bu eve kapalı kalmanın nasıl iyi bir yani olacağını düşündüm ve o sırada ailecek daha fazla vakit geçirebilirdik 1 günde önce ailemle birlikte kahvaltımızı yaptık hep beraber pandemi ile ilgili düşüncelerimizi konuştuk. Pandemide ailemle birlikte daha çok vakit geçirdik bizde iyi yanını değerlendirdik ve annem in ev islerine yârdim ettim ona da kolaylık olmuş oldu kardeşimle beraber onun ve benim ödevlerimiz yaptık sonrasında hep beraber tabu oynadık aksama doğru biraz dinlendim ve sonrasında ise yemek yiyip ailecek dizi izledik ve ben gerçekten çok mutlu olmuştum ailemle daha çok vakit geçirdiğim için ve uyumuştum.

                                                                                                  Akif Ü.

Sevgili günlük,

        Bu sabah kahvaltımı yaptıktan sonra babamla  evimizin etrafındaki çiçekleri suladık Hava yine çok güzeldi canim çok dışarıya çekip arkadaşlarımla birlikte buluşmak istiyordum fakat buluşamıyordum  ve bende balkonda oturmaya karar verdim ve dışarıya bakıyordum bu pandemi sureci hep böyle mi geçecek diye çünkü bazen de çok sıkıcı oluyordu bizde madem dışarıda buluşamıyoruz discorddan arkadaşlarımla yüzsüze sohbet etmiştim bazı uzakta göremediğim arkadaşlarımı da görmüştüm ve bu bana iyi  gelmişti mutlu olmuştum arkadaşlarımla konuşmam bittikten sonra bende diğer akrabalarımı da arayıp sohbet ettim. sonra yemek yiyip ailemle oturduk ve hep beraber sohbet ettik ve film izledik .

                                                                                                Akif Ü.

Sevgili Günlük,

    Bugün sabah kahvaltımı yaptım ve canlı derslerime girdim sonra arkadaşlarımla buluştum ondan sonra halı sahaya gittik halı sahadan geldikten sonra bir daha canlı derse girdim canlı ders bittikten sonra yemeğimi yedim sonra çalı kuşu kitabımı okudum bir az telefona baktıktan sonra dizi izledim ertesi gün yine kahvaltı yaptım canlı derse girdim sonra cuma namazına gittim cuma namazı bittikten sonra arkadaşlarımla buluştum arkadaşlarımın yanından ayrıldıktan sonra eve döndüm canlı derse girdim canlı dersimiz bittikten sonra ailemle eğlenceli bir tabuu oynadık oyunumuz bittikten sonra ise kitabımı okudum kitabım bittikten sonra öğretmenimizin verdiği ödevleri yaptım  dizi izledim ve uyudum ertesi gün arkadaşımın babaannesinin koronadan öldüğünü duydum çok üzüldüm ve arkadaşımın yanına gittim ve ona baş sağlığı diledim ve eve döndüm  ve yemek yedim sonrasında evdekilerle oturup fenerbahçenin maçını izledik maç bitince sınavlarıma çalıştım çalışmam bitince kardeşimin ödevlerine yardım ettim  biraz dinlendikten sonra kitap okudum dizimi izledim ve sonrasında ise uyudum.                                                          

                                                                                                              Akif Ü.

Sevgili günlük,

Günlerden çarşambaydı. O gün çok mutluydum çünkü sınav notum yüksek gelmişti Aslında pek sevinmemiştim çünkü kolay bir sınavdı ama hanede yüksek bi not almıştım Sonuçta. Canlı dersim geç başlayacaktı o yüzden ilk egzersizlerimi yapıp oturdum. Yarım saat Sonra annem yemeğe çağırdı anneme notumu söyledim o pek takmadı. Yemeğimi yedim Çok vardı dersime telefonumla oyun oynadım yarim saat, en sevdiğim diziyi izledim, dersime Az kalmıştı dışarı çıktım köpeğimi sevdim ders vakti gelmişti dersime girdim... O gün çok yorulmuştum canlı derslerden ödevlerim vardı onları yapıp dinlenme zamanı Gelmişti. Koltuğuma oturup telefonuma baktım.  Bir el oyun oynadım, instagramda takıldım Babamın gelmesine az kalmıştı ve bende babamın bana dedikleri yapmak zorundaydım

Babam geldi akşam yemeğimiz yiyip oturduk. Çayımız içip babama aldığım notu söyledim Babam beni tebrik etti o gün erkenden uyudum

                                                                                       Abdülkerim T.

Sevgili günlük,

Bugun günlerden perşembeydi sabah erkenden kalkıp yemeğimi yedim uzgun olmamim Nedeni hocanın verdiği ödevi yapmamıştım ve Derse cok az kalmıştı bi bölümünü yaptım Ama bitmedi .Hocaya karşı utandım ama fazla kızmadı .  Bugün derslerim akşama kadar ara Liksiz .Dersler çok sıkıcı geçiyordu bazi derslerimde oyun oynuyodum ama ondanda sıkıldım Derslerim bitti en sonunda koltuğa geçip bi oturdum,insagarma falan baktım.Babamin gelme Sine az kalmıştı. Yarim saat sonra babam geldi. Bi guzel babama sarıldım. Ve akşma yemeğimizi Yedik.   Annem babamla gunun toplantısını yaptık. Annem tabi hiç durur mu babama dedi kerim

Odevini yapmamiş diye ama babam fazla bise demedi.Annem cay getirdi çayımızı içtik. Saat geç Olmuştu ve herkez yataklarına yattı tabi ben hariç çünkü uykum yoktu ve o gün turnuva vardı oyun Da ama  o gün pek oyun oynayamamiştim tabiki kaybettim turnuvayı artık başka turnuvaya kaldı

Arkadaşlarımla 1 saat oyun oynadık. Saat 12 olmuştu ama hine uykum  yoktu internetten kendime Dizi açtım ve onu izledim ve bir bölümünü bitirdikten sonra uykum geldi ve yatağıma geçtim dualarımı okuyup yattim

                                                                                                                                                                                                                                   Abdülkerim T.

Sevgili günlük,

Bugun sıradan günlerimden biriydi.  Sabah erkenden kalkıp ders takvimine baktım dersime. Az kalmıştı ama hiç sevmediğim dersti ama yapacak bise yoktu . Annem yemeğe çağırdı yemeğimi. Yedim ders vaktim gelmişti .   Dersime girip ödevlerimi yaptim. Bugun hiç neşem yoktu o yüzden

Dersten sonra direk yattım . Babam beni uyandırdı akşam yemeğine saat 6 olmuş 3 saattir uyuyormuş. Akşam yemeğimi yiyip ailecek film izledik . Saat geç olmuştu sabah dersim erken oldugu için yattim.

                                                                                                           Abdülkerim T.

Merhaba sevgili günlük,

Pandemi hayatımızda birçok şeyi değiştirdi maalesef. Yeni rutinlerim arasında evden canlı ders vermek var artık. Birkaç ay öncesine kadar haftaiçi sabah erkenden kalkıp okula koştururken şimdi ise bilgisayarımın karşısında yerimi alıyorum ve öğrencilerimle buluşuyorum. Başlarda zor geldi hepimize ama şimdi alıştık . Projeyle birlikte teknoloji bilgimiz de geliştiği için artık kim korkar digital platformlardan:)

Günler hep birbirinin aynısı olarak geçip gidiyor. Bol bol canlı ders, çocuklarımla ilgili işler, yemek  ve bolca temizlik yaparak akşam oluyor. Pandeminin en sevdiğim tarafı kızlarımla hep beraber olabilmek ve tabiki olmazsa olmazım kesintisiz kitap okuyabilmek:) Öğrencilerimi de bu konuda teşvik etmeye uğraşıyorum ama sanırım çok da başarılı olamadım . Ama pes etmeye hiç niyetim yok. Şimdi kalkıp yarınki derslerim için hazırlık yapmam gerekiyor.Hoşçakal sevgili günlük:)

      NAZAR K.

11 Mart 2020 /O gün ablamın yanına gitmiştim. Cilt bakımı yapmıştı ve cidden yüzümü hafiflemiş hissettmiştim. İş yerinden çıktığımızda akşam yemeğini dışarda yemek istedik. Eniştem bizi aldı ve güzel bir akşam yemeği yedik. Sonra Atakum sahile gittik. Deniz havası almak iyi gelmişti. Eve gittiğimizde üstümüzü değiştirdik ve haber kanallarını açtık Ters giden bir durum vardı. Her kanalda son dakika haberleri vardı. Sağlık Bakanı ve Cumhurbaşkanı açıklama yapıyordu. Ve sonunda Türkiye'ye de gelmişti. İlk Covid-19 vakası görülmüştü. Herkesin endişelendiğinin farkındaydım. Aklımda birden virüs ile ilgili izlediğin videolar geldi. Panikatağım vardı ve cidden fazlasıyla korkuyordum. Bu işin sonu hiç iyiye gitmiyordu.

      NAZAR K.

Ölümler ve vakalar gün geçtikçe daha da çoğalıyordu. Covid-19 tüm dünyayı etkisi altına almıştı. Türkiye de bu ülkelerin içineydi. Aşıyı bulmaya çalışıyorlardı fakat bunun için zaman gerekliydi. Ama zaman geçtikçe virüs daha çok yayılıyordu. Yine bir gün öğlen 2 gibi uyandım. Çünkü yatmaktan başka yapacak hiçbir işim yoktu. Düzenim iyice bozulmuştu. Kalktım ve kahvaltı hazırladım. Kahvaltı ederken ablam aradı. Sesi endişeliydi. “Efendim abla.” Dedim. “Nazar, Tülay ablanın testi pozitif çıktı. Bende hiçbir şey yok ama Sevil abla da çok kötü. Tülay'ı eve, Sevil ablayı hastaneye gönderdik.” Dedi.   

      NAZAR K.

 Test yaptırmaya gittiler ama yoğunluktan sistem çöktüğü için birkaç saat sonra gelmelerini söylemişler. Eniştem ablamı eve getirdi. Ona sıcak bir çorba yaptım. Belli etmesem de bende öksürüyordum ve heryerim ağrıyordu. Yaptığım çorbayı içemedi çünkü iştahı yoktu. Birkaç saat sonra beraber hastaneye gittik. Ve o covid kuyruğunu gördüğüm an panikatağım tuttu. Fazlasıyla korkmuştum. Ablamı bir köşeye oturtup ben sıraya girdim. Tam 3 saat güneşin altında o sırada bekledik ve sonunda bize sıra geldi. Ablamın koluna girip covid testi için yapılan özel yere girdik. Doktora astım hastası olduğunu söylediğinde direk karaciğer testi ve covid testi istedi. Bende rahatsız olduğumu, belirtilerden birkaç tanesini yaşadığımı söylediğimde bana da covid testi yapacaklarını söylediler. Böyle şeylerden fazlasıyla korkardım. Doktorun söylediklerini yaptık.

      NAZAR K.

Hastaneye o kadar kalabalıktı ki.. Hasta olmayan bile buraya gelince hastalık kapardı. Tam yanımızda duran ailenin testleri pozitif çıkmıştı ve polisler onları almaya geldiler. Bunu görmek beni daha fazla korkuttu. Bu böyle olmayacaktı. Saat ilerledikçe hastane kalabalıklaşıyordu. Havalandırmalar açık olmadığı için hastanenin içi çok havasızdı. Eve gittik ve test sonucunu e-nabız'dan bekledik. Gece 4 gibi test sonucu gelmişti. Allah'a şükürler olsun ki test sonucumuz negatif çıkmıştı. Ablam doktorların yanında çalışıyordu. Bütün belirtileri de taşıyordu. Doktorlar ablama ilk testin yanıtlabildiğini ikinci bir test yapması gerektiğini söylediler. Fakat o hastaneye birdaha gitmeyi düşünmediğimizden ablam evde yattı ve dinledi. Hayatımda yaşadığım en korkunç gündü.

    DUHhAN H.

    Yıllardır günlük tutmak istediğim halde, her seferinde sıkılıp bıraktım. Şimdi ise aklıma geldikçe yazıyorum . Buda günlüğün ilk yazısı. Korona vakitleri hep evde geçiyor, arada bir dışarı çıkıp hava almak iyi geliyor. arada sırada arkadaşımla dışarıya bisiklet sürmeye gidiyoruz. Tabi ki mesafeli ve dikkatli. Eve geldiğimde baya yorulmuştum. Bu dönemde evimizi birazcık tadilat yaptık. Mutfak değişti, insan birazcık garip hissediyor. 15 yıllık anıların üstüne beyaz sayfalar açıldı. he bide koltukların yüzü değişti , korona'nın  verdiği mutsuzluğu evle beraber geride bıraktık. sınavlar yapılacak diyorlar ama bir türlü yapmıyorlar diken üstündeyim.

    DUHAN H.  

 Yeni yıla gireceğiz en azından insanların hepsinde olmasa da hala bir yılbaşı mutluluğu görmek güzel. Yeni yıldan tek dileğim korona'nın bitmesi. Bu gün annem beyin kanaması geçirdi. Minik bir pıltının annemi bu hale getireceğini asla bilemezdim. Şimdi ona o kadar dikkat ediyorum ki allah kimseye yaşatmasın böyle bir olay ama annem şuan iyi ve annem iyiyse bende iyiyim. Bu gün bir projeye katıldım. Artık koronadan o kadar bunaldım ki belki projede biraz vakit geçer eğlenirim. En kısa zamanda okulların açılması hayatın normale dönmesini ve güzel bir tatile ihtiyacım var.                                                                                                                                                                                                                                                                     

    HİCRAN Ç.

Bugün hayatımın bana en çok şey öğreten en çok şey katan yılına hoşça kal demeye geldim evet çok üzücü olaylar yaşadık. Bazı yakınlarımızı kaybettik hatta yeri geldi hiç tanımadığımız insanlar için bile ağladık. Biraz dünümden bahsetmek istiyorum. Okullar açıldı açılalı Artık ders dışında hiçbir şey yapamaz olmuştum günümün neredeyse 8 saati telefon başında online dersler ile geçiyordu bu beni fazlasıyla yormuştu ben de bu yüzden dün biraz dışarı çıkıp hava almaya karar verdim sonra yasak olduğunu hatırladım ve maalesef çıkamadım odama geçip biraz kendimle baş başa kalmak, kafamı dinlemek istedim birazcık eski hayatıma daldım anılarımı hatırladım ve sokakta yürümenin nefes almanın ne kadar büyük bir nimet olduğunu tekrar anladım. Bu yüzden 2020'ye gerçekten teşekkür ettim ve 2021 için güzel hedefler koydum kendime. Şimdi tek yapmam gereken şey azimle çalışmak ve başarmak.

    HİCRAN Ç.    

BEREN V.   

Başta öğretmenlerim ve arkadaşlarım olmak üzere hepinize öncelikle merhaba size annemin ve ablamın corona geçirdiği zamanları ve bu süreçte benim ne hissettiklerimi nasıl bir psikolojiye girdiğimi anlatıcam. Annemin ve ablamın ilk boğazları acımaya başladı yani üstlerinde halsizlik vardı annem astım hastası ve kendisini anladı zaten emin olmak için hastanede test verdiler eve geldiklerinde dedim ki bence pozitif çıkıcaksınız dedim bende ve küçük kardeşimde bir şey yoktu ama tabi ki o his bile o kadar kötü ki kendimi sürekli pozitiflerse bile atlatıcaklar diye avuttum bu arada ben çok panik birisiyim ve bu süreçte fazla panik oldum. Testin sonucu bir gün sonra çıktı ilk olarak anneminki çıktı pozitifdi ardından ablamın ki çıktı o da aynıydı onu öğrenmek çok kötü bir histi allahtan durumları ağır değildi buna bile şükür. Benim psikolojim berbat haldeydi hepimizin öyleydi ama biz hep ruhen pozitif olmaya çalıştık. Neyse ki ağır geçirmeden atlattılar. Umarım bir daha yaşamayız. Kendinize ve ailenize çok dikkat edin. Sevgilerimle..

    BEREN V.

Öncelikle başta öğretmenlerim ve arkadaşlarım olmak üzere herkese merhaba bugün çok kötü bir haberle aniden uyandım dedem hastanede yatıyordu babam da yanında kalıyordu babaannem ise bizdeydi dedemin gece kalbi durmuş ve bi şekilde geri getirmişlerve doktor demiş ki birdahakine geri gelemeyebilir demiş saat sabaha karşı 5 buçuktu babam aradı annemin sesini duyunca hemen kalkıp gittim ve kötü haberi öğrendim hepimiz berbat haldeydik tarifi olmayan bir duyguydu bizim için onu kaybetmek. Babaannem uyandı bir şey mi oldu diye aslında her şeyin farkındaydı ama belli etmemeye çalıştı hep hemen yola çıktık hepimiz ağlıyorduk bir şekilde ayakta durmaya çalıştık cenazeyi getirdiler ve hep dedim ki keşke ona sarılıp daha da çok öpseydim hep bunu dedim bunları herkes için yazıyorum buraya. Kıymet bilmek çok kıymetli..

   GAMZE K.

Öncelikle merhaba Benim günüm pekte maceralı geçmiyor. Pandemi dolayısıyla evde hergün hemen hemen aynı geçiyor. Kendimin ve sevdiklerimin sağlığını düşündüğüm için evden dışarı çıkmıyorum. Evde telefon bilgisyar internet ile zaman geçiyorum ve tabi ki online derslere de katılıyorum. Bir gün de markete gitmek istedim ama beni içeri almadılar 18 yaşından küçük olunca tabi markete giremeden eve gelmiştim. Bu beni çok etkilemişti pandeminin özgürlüğümüzü kısıtlandığını çok daha iyi anlamıştım

    GAMZE K.

Bugün matematikte adını dahi hatırlamadığım bir konu işledik ve ben hiçbirşey anlamadım. Bu konu da hatayı kendimde buluyorum çünkü matematiğe yeteri kadar önem vermiyorum dersleri dikkatli bir şekilde dinlemiyorum not almıyorum gelecek haftada ki derse kendimi derse verip bol bol not tutacağım.

Bugün sınav için okula gideceğim. Almanca sınavım var ve çok heyecanlıyım. Okula geldim saat 11.00 sınavım başlıyor. Sınavım bitti ama hiç istediğim gibi geçmedi bilmediğim bir çok kelime ve soru vardı ve düşük bir not alacağımın farkındayım

     ÇAĞLA Ö.

Sabah 8 de kalktım ve odamı toparladım yarım saat sonra canlı derslerime girdim.Sonra akrabamın covid 19 yüzünden vefat ettiğini öğrendim bu beni çok üzdü ve etkiledi.Sonra ders arasında kahvaltı yaptım yaptıktan sonra yine derslerime girmeye devam ettim ama hala içimde burukluk vardı.Derslerim saat 2 de bittikten sonra birşeyler atıştırdım ve biraz televizyon izledim.Bir süre sonra kısa bir konu tekrarı yaptım.Babam işten geldikten sonra da akşam yemeği yedik.Sonra hep birlikte oturup sohbet ettik.Biraz kitap okuduktan sonra da uyudum.

     ÇAĞLA Ö.

Sabah yine 8 de kalktım ve yarım saat sonra canlı derslerime girdim.Ders arasında kahvaltı yaptım.Sonra derslerime girmeye devam ettim.Sonra e Twinning projesiyle ilgili yapmam gerekeni yapıp hocaya mesaj olarak attım.Sonra kendime kahve yapıp kitap okudum.Annemin doğum günüydü..Babam pasta almıştı o geldikten sonra hep birlikte annemin doğum gününü kutladık.Sonra hep birlikte oturup birşeyler yiyip çay içtik.Covid 19 a rağmen her zaman pozitiftik..Sonra odama geçip biraz müzik dinledim.Bir süre sonra da uyudum.

       GELEMEN MESLEKİ                                    VE                                  TEKNİK ANADOLU LİSESİ

Sevgili Günlük;                                                                                     

Bugün Türkiye ‘ de Covid-19 sebebi ile okullar tatil edildi. Daha önce Tv lerde, haberlerde Çin’in Wuhan kentinde insanların yaşadıklarını gördük. Artık hastalık Türkiye’de. Hiç bilmediğimiz bir hastalık. Ne yapacağımızı, nasıl önlem alacağımızı bilmiyoruz. İnsan bilmediği bir durumla karşılaşınca panikler. Herkes de bir endişe- panik durumu mevcut. Eşim şehir dışında bir seminerde. O kadar endişeliyim ki eşim evden uzakta olduğu için panikledim. Eve gel diyorum. Sanki bir an hayat durmuş gibi kendimi çaresiz hissettim. Eşim ve ailem uzakta olduğu için. Bir durumla karşılaştığımızda aklımıza ilk gelen ailemiz ve sevdiklerimiz oluyor. Allah sevdiklerimizin yokluğunu göstermesin. Pandeminin hayatımıza girmesi ile sevdiklerimizin kıymetini daha da iyi anladık. Neler yaşayacağımızı, hastalığın bizi nelerle karşı karşıya getireceğini bilmiyoruz.

                                                          Hatice ÇİÇEK

Sevgili Günlük;                                                                                

Covid-19 ile evlerimize kapandık. Hayatımıza maske, mesafe ve kurallar girdi. Mümkün olduğunca evden dışarı çıkmıyoruz. Balkonlardan dışarıyı izliyoruz. Özgürlük nasıl bir nimetmiş sanırım herkes anlamış oldu. Allah’tan evde yaşamayı, evimi çok seviyorum. Pandeminin olumsuzlukları yerine olumlu yönlerine odaklandım. İzlemediğim filmleri izlemeye başladık. Okumadığım kitaplarımı kendime bir okuma köşesi yaparak okumanın tadını çıkarmaya başladım. Kızım ile her gün yeni bir etkinlik yaptık. Ailem ile her gün görüntülü görüşmeler yaptım. Hiç yapmadığımız birçok yemeyi eşimle, kızımla yapmaya başladık. Artık yemek saatleri ailece mutfakta olduğumuz ve  birlikte olduğumuz güzel anlar haline gelmeye başladı. Ramazan ayı geldi. Ramazan da evde olmanın huzuru benim için bir mutluluktu. Ramazan ayının o manevi değerini daha da hissettik. 

 Sevgili Günlük;

Pandemi sürecinde biraz sakinleşmek  bana iyi geldi. Hep koşturmacanın içindeydik. Sağlığımızın ne kadar önemli olduğunu her gün binlerce hasta vakaları, kayıplar varken daha da anladık. Şükretmemiz gereken o kadar çok şeye sahibiz ki. Hayattayız, nefes alıyoruz ve sağlıklıyız.   Ailemizle bir aradayız. Bu dönemde çekirdek ailemizle baş başa olsak da geniş aile bireylerimizin sağlıklı olduğunu bilmek güven veriyor. Anne ve babam en küçük kız kardeşimin görev yeri olan Bitlis’e ziyarete gittiler. Döndüklerinden iki gün sonra annemi aradım. Biraz üşütmüşüz dedi. Israr ettim hastaneye gidip test yaptırmaları için. Test sonuçları pozitifti. O gece sanırım en çaresiz olduğum andı. Uzaktayız,  yanlarında değiliz. Annem astım hastası. Ona bir şey olabilir korkusuyla, iyi olması için sabaha kadar dua ettim. Her gün aradım. Dua ettim. Çok şükür atlattılar. Ailelerimiz iyi ki varlar. Hastalıklar, kayıplar var. Hep                                birlikte sevdiklerimize daha sıkı sarılalım. Kıymetlerini bilelim.

Ali İhsan Ç.

30 Kasım 2020 Pazartesi

 Merhaba Günlük;  Bugün erken kalkıp hazırlıklarımı yaptım ve saati gelince derslerime girdim. İki hafta önce Zonguldak’tan teyzem ve kuzenim gelmişti.  Annem akşam 16:30 gibi işten eve geldi. Yemekten sonra annemin telefonu çaldı. Arayan kişi babam imiş. Babam iş arkadaşlarından 3’ünün covid-19 testinin pozitif çıktığını ve kendisinin de test verdiğini söyledi. Babam bir sağlık çalışanıdır. Akşam 8 gibi babam aradı. Covid-19 testinin pozitif çıktığını söyledi. Ayrıca kendine bir oda ayarlanmasını istedi. Babam eve saat akşam 10 da geldi. Gelir gelmez direk ona hazırladığımız odaya geçti ve yattı. Annem ve teyzemle biraz sohbet ettikten sonra uyumak üzere odalarımıza çekildik.

Ali İhsan Ç.

11 Aralık 2020 Cuma

Merhaba Günlük; Bugün derslerim sabah başladığından erken kalktım. Ben derste iken annem covid-19 testi vermek için hastaneye gitti. Hep beraber yemek yedikten sonra ben ders çalışmak için odaya çekildim. İki saat ders çalıştıktan sonra okuma kitabımı alıp biraz kitap okudum. Kitap okurken içim geçmiş uyumuşum. Uyandığımda saat 19’a geliyordu. Yemekten sonra çayımızı alıp salon televizyon izlemeye gittik. Saat 22 civarında annemin test sonucunun pozitif çıktığı haberini aldık. Babamın karantinaya girdiği odayı bu sefer annem için hazırladık. Annemi odasına yolladıktan sonra bizlerde yattık.

Ali İhsan Ç.

12 Aralık 2020 Cumartesi 

Merhaba Günlük; Bu sabah bezgin bir şekilde uyandım. Bu pandemi beni çok yordu. Pandemi başladığında ilk 4 ay anneannemde kalıyorduk. Ama şimdi onları bile zar zor görebiliyorum. Ama bir bakımdan da pandemi bizlere çok şey öğretti. Ailemizin önemini anladık, aldığımız nefesin değerini anladık, kısacası sahip olduğumuz her şey için daha fazla şükretmemiz gerektiğini anladık. Yani ben böyle anladım. Derslerim ben anneme yemek götürdüm. Ben de yemeğimi yedikten sonra bugün işlediğimiz dersleri tekrar etmek için odaya çekildim. 

Buse K.

Merhaba sevgili günlük;

Bugün erkenden uyanıp kahvaltımı yaptım. Salgın nedeniyle okullarımız kapandığı için evden uzaktan eğitimle derslerimizi işliyoruz. covid-19 hayatımıza girdiğinden beri hep bir tedirginlik halindeyim. aileme, sevdiklerime hastalık bulaşır mı diye endişelenirim. Derslerimi bitirdikten sonra akşam yemeği için anneme yardım ettim. Annem ile birlikte çay içerek sohbet ettik. Yemekten sonra kendime bir papatya çayı yapıp elime kitap aldım. Günün geri kalanını kendime ayırdım. Evde olduğumuz bu süreç kitaplarla daha fazla iç içe olmamı sağladı şimdi dinlenme vakti. İyi geceler günlüğüm.

Buse K.

Merhaba sevgili günlük;

Sabah erkenden uyanıp canlı derslerime girdim. Covid-19 her geçen gün daha da artış gösteriyor, insanlar ölüyor, hastalanıyor. Televizyonda Haberlerde entübe hastaları gördükçe çok üzülüyorum. Aileme sevdiklerime hastalık bulaşacak diye çok korkuyorum. Ders arasında kahvaltımı yaptıktan sonra biraz dinlendim evde olduğumuz bu süreçte uyku düzenim çok bozuldu. Sürekli yatarak vakit geçiriyorum. Hafta sonlarının çoğunu bile yatarak ya da kitap okuyarak geçiriyorum. Derslerin bittikten sonra dedemle kitap almak için dışarıya çıktık. Kitapçı kapalı bir ortam olduğu için aradığım kitapları bulamayınca da bir an önce dışarı çıktık dışarıda sürekli dezenfektan kullanmayı ihmal etmedik. İşlerimizi bitirdikten sonra eve geldik temizlik işlemlerinden geçtikten sonra akşam yemeği için anneme yardım ettim. Ailece yapılan sohbetin sonrasında çayımı alıp ders tekrarı yaptım ve kitap okudum. Bugün                     çok yoruldum uyuma vakti günlüğüm. İyi geceler.

Buse K.

Merhaba sevgili günlük;

Bugün erkenden kalkıp canlı derslerime girdim. Yağmurlu bir güne uyandım. Yağmuru çok severim. Pandemi süreci bitse de okullar açılsa, maskesiz dışarı çıkabilsek artık. Evde olduğun sürece kendimi geliştirecek aktiviteler bulup yeteneklerimi keşfetmeye başladım. Pandemi sürecini lehime çevirmeye başladım. Projeye dahil oldum.   Derslerim bittikten sonra dedemle temiz hava almaya çıktık. Sahilde yürüyüş yapmak iyi geliyor günlüğüm. Pandemi den önce piknik yapardık hafta sonları şimdi pek mümkün olmuyor bu tabi. Temiz hava aldıktan sonra markete uğrayıp biraz alışveriş yapıp eve geldik. Covid-19 nedeniyle kalabalık ortamlardan elimizden geldiğince uzak duruyoruz eve gidip üzerimi değiştirip anneme yardım ettim.  Akşam yemeğinden sonra hep birlikte çay içerek sohbet ettik. Odama                       geçtim uyku saatim bozulduğu için şu an uyku yok gibi görünüyor. Kitap                                    okuyorum, iyi geceler günlüğüm.

Gözde Ö.

Merhaba sevgili günlük;

Bugün sana 2020 tarihinden bahsedeceğim. 13 Mart 2020 tarihinde okulumuzda bir sunum yapıldı ve bu sunumda bizlere covid-19 ile ilgili bilgiler verildi. Sunumda Covid-19 nedir? Bulaş yolları nelerdir? Korunmak için nelere dikkat etmeliyiz? Gibi bilgiler verildi. Sağlığımızın bizler için çok değerli olduğunu çok iyi anladık. Bu süreçte bizleri nelerin beklediğini bilmiyordum.  Okullarımız tatil edildikten sonra bir süre evlerimizde kaldık çok zor günler geçirdik. Toplum içine giremedik, insanlarla aramıza mesafeler koyduk.  Ailemiz ve akrabalarımızla bir süre konuşmadık, görüşmedik.  Özlem- Hasret gibi birçok hisler içimizde birikti fakat bizim için toplum için dünya için de böyle olması çok iyiydi. Çünkü sağlık her şeyden önemliydi.  Sevgili günlük sana diyeceklerim bugünlük bu kadar. 

Görüşmek üzere.