Merhaba sevgili okuyucu,

Biz, bu hikayeyi ve projemizi yazarken, güzel ve yaşlı dünyamız bir yıldan fazla bir süredir salgın bir hastalıkla mücadele etmekteydi. Biz de yüreğindeki UMUDU hiç kaybetmeyen 14 öğretmen ve harika öğrencileri ile hayal gücümüzün peşinden gittik. Birlikte öğrendik, birlikte eğlendik ve en önemlisi birlikte hayal ettik.

Bazen şartlar çok zor olabiliyor ama biliyoruz ki UMUT hep orada ve bizim ona sahip çıkmamızı bekliyor. Senin de içindeki çocuğu, hayallerini ve en önemlisi umudunu hiç kaybetmemen dileği ile...

Haydi Baharda Umudu Bulmaya

               AUTHORS OF THE BOOK

PART 1: Hasine ÖZKAN-TURKEY

PART 2: Yasemin Özcan KARAMAN-TURKEY

PART 3: Öznur GÜNEY-TURKEY

PART 4: Sevil GÜLSOY DİŞÇİ-TURKEY

PART 5: Seçil EROĞLU-TURKEY

PART 6: Aybüke ŞAMA- TURKEY

PART 7: Ioana FEDELES-ROMANIA

PART 8: Vildan KURTULUŞ-TURKEY

PART 9: Tuba YILMAZ-TURKEY

PART 10: Fabiola REMİRO-SPAIN

PART 11: Mariana MIRCIOI-ROMANIA

PART 12: Laura SEGOVIA COSTA-SPAIN

PART 13: Yonca TANSAL-TURKEY

PART 14: Ayat RABEA-JORDAN

                                                     -1-        

Hope camın kenarına oturmuş dışarıdaki gökkuşağını izliyordu . Okuduğu kitabı elinden bırakarak gökkuşağının resmini çizmek istedi. Artık evde ve yalnız olmaktan çok sıkılmıştı ,can dostu Deniz’i çok özlemişti .Geçen sene ortaya çıkan virüs nedeniyle evden çıkamamıştı. İlkbahar geldiği için çok mutluydu.

    Hope was sitting on the edge of the window, watching the rainbow outside. He put down the book he was reading and wanted to draw a picture of the rainbow. He was tired of being at home and alone , and longed for his dear friend Sea. He could not leave the house due to the virus that appeared last year. He was very happy that spring came here.

                                    -2-

Hope, baharda rengarenk açan ve mis gibi kokan çiçeklerin kokularını almak için pencereyi açtı. Pencereden pırpır uçarak bir kelebek içeri girdi. Kelebek önce Hope’un çizdiği gökkuşağına kondu. Hope merakla kelebeği izliyordu. Kelebek yavaşça Hope’a yaklaştı ve ‘Merhaba’ dedi. 

Hope opened the window to smell the flowers that bloomed in spring and smelled fragrantly. A butterfly flew in through the window. The butterfly first landed on the rainbow that Hope drew. Hope was watching the butterfly curiously. Butterfly slowly approached Hope and said "Hello." 

Kelebek, Hope’a arkadaşı Deniz’den haber getirmişti. Hope bu duruma çok şaşırmıştı. Bir o kadar da sevinmişti. Çünkü Korona virüsten dolayı aylardır arkadaşlarından ayrı kalmıştı. Kelebekle arkadaş olmak Hope’u çok heyecanlandırdı.

Butterfly had brought Hope to hear from her friend Deniz. Hope was very surprised at this situation. He was just as happy. Because the Corona had been separated from his friends for months due to the virus. Hope was very excited to be friends with the butterfly.

    Hope birden kelebekle henüz tanışmadıklarını fark etti. Aslında kelebek onu biraz da olsa tanıyordu. Deniz ona Hope' dan çok bahsetmişti.Hope kelebeğe adını sordu:                                                         -Adın nedir güzel kelebek? dedi.        Kelebekte ona:                                        -Benim adım Polen,dedi.               

-3-

   Hope kelebekle tanıştığına çok mutlu olmuştu.Bu tanışma Kelebek  Polen ve Hope arasında güzel bir dostluğun ve uzun bir sohbetin başlangıcı oldu.

   Hope suddenly realized that they had not met the butterfly yet.In fact,the butterfly knew him a little bit.Deniz told him a lot about Hope.Hope asked the butterfly its name:  

 - What's your name beautiful butterfly? said

The butterfly said to him:

-My name is Polen. 

   Hope was very happy to meet the butterfly.This meeting was the beginning of nice friendship and a long conversation between the butterfly Polen and Hope.

Beni nereden tanıyorsun ve nasıl buldun?

Hope, Polen’e:

Diye sordu.. 

Polen, anlatmaya başladı:

Sana çok güzel haberler getirdim. Deniz bana her şeyi anlattı. Seni bu sayede buldum. 

-4-

Hope, Deniz’in adını duyunca bile çok heyecanlanmıştı. Merakla haberleri söylemesini istedi. Polen, anlatmaya başladı:

—Haberler çok güzel, çok yakında Denizler sizin evin yakınına taşınacak ve iki tane de yavru kedi sahiplendi! Birinin adını Hope, diğerinin ise Deniz!

Hope sevinçten havalara uçtu.

Hope to Polen:

- How do you know me and how do you find it? she asked.

—I brought you very good news. Deniz told me everything. That's how I found you.

Hope was very excited to hear Deniz's name, and curiously asked him to tell the news. Polen started to tell:

-The news is very good, very soon Denizand his family will move closer to your house and  he has adopted two kittens! One is called Hope and the other is Deniz!

Hope flew with joy.

Deniz'in kedileri ile birlikte hep beraber nasıl oyunlar oynayacaklarını hayal etmeye başladı.Kendi kendine;

-Yavru kediler nasıl da sevimlidir,dedi.

-5-

She began to dream how to play together with Deniz's kitties.

- She said ,how they were pretty.

Sonra koşarak bahçeye çıktı.Kelebek Polen ne olduğunu hiç anlamamıştı.Ve yakınlardaki bir ağacın altına Deniz için bir sürpriz gömdü.

Later,she went out suddenly.Butterfly Pollen didn't understand what happened to her.She went under a tree and buried something surprise for her friend Deniz.

Deniz Hope'un onun için hazırladığı sürprizi duysa ne olurdu?Acaba o da sevinçten havalara uçar mıydı?Hope tüm bunlara cevap ararken,birden aklına çok güzel bir fikir geldi.Arkadaşı Deniz için hazırladığı sürpriz hakkında Deniz'e Kelebek Polen ile bir mesaj gönderecekti.

If Deniz heard about this surprise,what would happen?She wondered if Deniz became so happy about this surprise like her.While Hope was looking for answer to these questions,she suddenly had a good idea.She would send a message about this surprise to her friend  Deniz,with Butterfly Pollen.

                              -6-

Canım arkadaşım Deniz,seni çok özledim. Hazırladığım hediyeyi  görsen şaşırırsın.  Sana Kelebek Polen ile uçan halı gönderiyorum. İstediğin zaman gelebilirsin hem oyun oynarız hem de hediyemi görürsün.Merak ettin mi hediyeni?

Virüs olmasaydı ben de yanına gelebilirdim. Seninle birlikte günlerimi geçirmek istiyorum.

Uçan halı ile Kelebek Polen bir an önce yola koyuldular. 

- Dear friend, I miss you so much.You'd be surprised at the gift I've prepared. - I'm sending you a flying carpet with Butterfly pollen.You can come back anytime, we'll play games, and you'll see my gift.

- Are you curious about your present?

If it wasn't for the virus, I could have come to you.I want to spend my days with you.

Flying carpet and Butterfly pollen set off as soon as possible.

 Kelebek Polen’’AAaa ben daha önce böyle bir kuş görmedim. ‘’dedi. Kuşun rengi gökkuşağı renklerine benziyordu. Bir de üstelik konuşuyordu. Biraz daha uçunca  yolda konuşan ağaçlar da gördüler. Birden fark ettiler ki sihirli  bir ormanın içindeydiler.

Butterfly pollen’AAaa I've never seen a bird like this before. " said.The color of the bird resembled rainbow colors.

 Even if he was talking to.When they flew a little further, they saw the talking trees on the road.They suddenly realized that they were in a magic forest

     Nereye bakacaklarını şaşırmışlardı. Orman bir sürü farklı renkle işlenmişti ve baş döndürücü bir manzarayla süslenmişti.  Zümrüt yeşili ormanda, geyikler bir yerden diğerine uçuyorlardı.  Harika bir ilkbahar havası vardı ve kelebekler, çiçeklerin üzerinde oturmuş arıların çıkardıkları polenlere dokunuyorlardı.  Kristal rengindeki gökyüzüne baktığında gözleri yaşla doldu ve yere düşen göz yaşı damlası bir elmasa dönüştü. Tıpkı yerde gördüğü bir kaç damla çiğ tanesi gibiydi ve çiçek tarlalarının üzerinde uçan arıların ve rengarenk böceklerin uğultularını duyabiliyordu. Bu güzellikler kalbini neşe ile doldurmuştu.

-7-

They were not sure where to look.  The forest was embroidered in many different colors and decorated with a stunning landscape.  In the emerald green forest, deer were flying from one place to another.  There was a wonderful spring weather and the butterflies were touching the pollen extracted by the bees sitting on the flowers.  His eyes were teary when he looked at the crystal sky, and the tear drop on the ground turned into a diamond, just like a few dew drops he saw on the ground, and he could hear the hum of bees and colorful insects flying over the flower fields. These beauties filled her heart with joy.

  Bu orman gerçekten sihirliydi ve gözyaşı elmasa dönüşmüştü. Bu elması alarak Hope ve Deniz’e hediye etmek istiyorlardı. Bu taşlar onların arkadaşlıklarının simgesi olacaktı. “Arkadaşlık Taşı” Bu düşüncelerle taşları alarak yollarına devam ettiler. Tam o  anda şiddetli bir rüzgar çıktı ve halı sağa sola doğru  savrulmaya başladı.

  Birden kendilerini ormanda akıp giden nehrin içinde buldular. Şanslıydılar ki suya düşmüşlerdi. Ama ellerindeki taşlar da düşerek kaybolmuştu. Taşları suyun içinde aramaya başladılar. Bir yandan taşları arıyor bir yandan da bulup bulamayacaklarını düşünüyorlardı. 

This forest was truly magical and its tears turned into diamonds. They wanted to buy this diamond and give it to Hope and Deniz. These diamonds would be the symbol of their friendship. “Friendsip Diamond” They took the diamonds with these thoughts and continued on their way.

At that moment a strong wind came out and the carpet started to swing left and right. Suddenly they found themselves in the river flowing through the forest. Fortunately, they fell into the water, but the diamonds in their hands also fell and disappeared. They started looking for them in the water. They were looking for diamonds on the one hand and wondering if they could find them.

Nehrin suyu çok güçlü akıyordu. Nehir güneşin ışıltısıyla öyle bir parıldıyordu ki sanki  üstünde akıp giden milyonlarca elmas vardı. Bu kadar parıldamanın içinde elması bulmanın imkansız olduğunu fark ettiler. Halı ve Polen üzüntüden nehre birer damla gözyaşı döktüler. Sonrasında Polen nehirden bir avuç su aldı. Eline değdiği an su onlarca elmas damlasına 

dönüştü. Polen’i tarifsiz bir sevinç kapladı. Artık Hope ve Deniz’e arkadaşlık taşlarını götürebilirlerdi.

-9-

The water of the river was flowing very strongly. The river sparkled so brightly with the glow of the sun that there were millions of diamonds floating above the river. They realized that it was impossible for them to find a diamond in such a glow. Carpet and Pollen shed a tear each from sorrow to the river. Then Polen took a handful of water from the river. The moment the water touches your hand, dozens of diamond drops

transformed. Indescribable joy filled Polen. Now they could bring the friendship stones to Hope and Deniz.

Hope’un evine gitmek için yola çıktılar. Ağaç yapraklarından oluşan çantalarına, bulabildikleri kadar çok  elması koymak istediler. Ama tam sihirli ormandan çıktıklarında, elmasların yeniden gözyaşına dönüştüğünü fark ettiler. Halbuki, bu elmasları satarak, ülkelerindeki insanlara yardım etmek istemekteydiler. Her ikisi de anladılar ki, elmaslar aslında gerçek arkadaşlık gibi satılamayan ve kullanılamayan şeylerdi. Gerçek arkadaşlık hayatın anlamı ve neşesiydi.

-10-