Το βιβλίο που ήθελε να διαβαστεί

   Μια  φορά και έναν καιρό σε μια παλιά βιβλιοθήκη ζούσε ένα βιβλίο με δερμάτινο εξώφυλλο.

Ζούσε μόνο του, ξεχασμένο ανάμεσα στα άλλα βιβλία της εποχής του. 

Οι μόνοι του φίλοι ήταν τα μολύβια , οι γόμες και  οι ξύστρες που βρίσκονταν πάνω στα γραφεία της βιβλιοθήκης.

Το παράπονο του βιβλίου ήταν ότι δεν το είχε διαβάσει κανείς εδώ και πάρα πολλά χρόνια γιατί ήταν γραμμένο στα αρχαία ελληνικά.

Έλα να με διαβάσεις και να ανακαλύψεις τον θησαυρό που κρύβω μέσα μου...  

(Διάδρομος :5    Ράφι :6)

Οι φίλοι του τον λυπήθηκαν και αποφάσισαν να τον βοηθήσουν γράφοντας μια πινακίδα που με μεγάλα γράμματα έγραφε...

Την πινακίδα την κόλλησαν στην πόρτα της βιβλιοθήκης και μια μέρα ένας παππούς που πήγε στην βιβλιοθήκη με τα εγγονάκια του, την είδε  και αποφάσισε να πάει να βρει το μυστηριώδες βιβλίο.

@@@

Μόλις βρήκαν το βιβλίο, ο παππούς είδε ότι ήταν γραμμένο στα αρχαία ελληνικά . Τα παιδιά απογοητεύτηκαν γιατί  το θεωρούσαν

παλιό και άχρηστο . Όταν όμως ο παππούς το διάβασε και τους εξηγούσε τι έγραφε τα παιδιά μαγεύτηκαν από τις ιστορίες του που ήταν οι ιστορίες της ελληνικής μυθολογίας.

   Από τότε το βιβλίο αυτό έγινε το διασημότερο της βιβλιοθήκης αφού τα παιδιά φρόντισαν να μιλήσουν για αυτό σε όλους τους φίλους τους.

Όλοι πήγαιναν να το δανειστούν και το  βιβλίο ήταν το πιο ευτυχισμένο βιβλίο του κόσμου , αφού έδινε χαρά σε τόσα παιδιά.

Η ιστορία ενός μαυροπίνακα

Μια βροχερή μέρα, στη χωματερή, υπήρχε ένας παρατημένος μαυροπίνακας, που βρέθηκε εκεί όταν στην τάξη που ήταν κρεμασμένος, φέρανε έναν καινούριο , διαδραστικό πίνακα  και αυτόν τον πέταξαν στα σκουπίδια.

Κανείς πια δεν τον ήθελε, γιατί ήταν ξεπερασμένος, παλιός και βρόμικος.

  Μια μέρα όμως πέρασε από τη χωματερή ένα φτωχό κορίτσι που στο σχολείο του δεν είχαν πίνακα γιατί είχε χαλάσει και δεν είχαν χρήματα για καινούριο.

Την ίδια μέρα φώναξε τους συμμαθητές της και τους είπε τι σκεφτόταν να κάνει με τον πίνακα.

Όλοι μαζί τον πήραν ,τον καθάρισαν και την άλλη μέρα τον πήγαν στο σχολείο τους.

Η δασκάλα τους ήταν πολύ χαρούμενη και ευχαρίστησε τα παιδιά για αυτή την πρωτοβουλία που πήραν.

Ο πίνακας όμως ήταν μαγικός !!!!!!!!

 Κάθε φορά που η δασκάλα δεν κοιτούσε, έγραφε τις λύσεις στον πίνακα για να τις βλέπουν τα παιδιά και να απαντούν όλοι σωστά.

  Η δασκάλα πολλές φορές αναρωτιόταν: "Πώς γίνεται να απαντούν όλοι σωστά; ".  Αλλά πού να φανταστεί τι πραγματικά γινόταν.

  Αυτό ήταν το δώρο του πίνακα στα παιδιά και το ευχαριστώ του, που τον πήραν από τα σκουπίδια και τον έκαναν πάλι χρήσιμο.

Οι 4 σούπερ ήρωες 

         και τα 

σκουπιδοτέρατα