Maganda ang panahon. Mainit ang sikat ng araw. 

Maaga pa lamang ay gising na si Langgam. Nagluto siya at kumain.

Pagkatapos, lumakad na siya. Gaya ng dati, naghanap siya ng pagkain. Isang butil na bigas ang nakita niya. Pinasan niya ito at dinala sa kanyang bahay. Nakita siya ni tipaklong

Magandang umaga, kaibigang Langgam. Kaybigat ng iyong dala. Bakit ba wala ka nang ginawa kundi maghanap at mag-ipon ng pagkain?

Oo nga! Nag-iipon ako ng pagkain habang maganda ang panahon.

Tumulad ka sa akin, kaibigang Langgam. Habang maganda ang panahon tayo ay magsaya. Halika! Tayo ay lumukso, tayo ay kumanta.

Ikaw na lang, kaibigang Tipaklong. Gaya nang sabi ko sa iyo, habang maganda ang, ako ay maghahanap ng pagkain. Ito’y aking iipunin para ako ay may makain pagsumama ang panahon.

Lumipas pa ang maraming araw. Dumating ang tag-ulan. Ulan sa umaga, ulan sa hapon at sa gabi ay umuulan parin. At dumating ang panahong kumidlat, kumulog at lumalakas ang hangin kasabay ang pagbuhos ng malakas na ulan.