This book was created and published on StoryJumper™

©2010 StoryJumper, Inc.   All rights reserved.

Publish your own children's book: 

www.storyjumper.com

          ια φορά και έναν καιρό, κάπου στο Αιγαίο, ζούσε ένα 

ψάρι που το έλεγαν Βελισσάριο. Του Βελισσάριου του άρεσε 

πολύ η μουσική και το τραγούδι γι'αυτό και περνούσε όλη τη 

μέρα του κολυμπώντας και τραγουδώντας ναξιώτικα 

τραγούδια: 

"Με κοτσάκια φανερώνω

της αγάπης μου τον πόνο"

Κάνοντας τη συνηθισμένη του βόλτα, μια μέρα, ακούει από 

μακριά κάποιον να τον φωνάζει. 

"Βελισσάριε, Βελισσάριε, εσύ είσαι;"

Του φάνηκε γνωστή η φωνή αλλά δεν μπορούσε να δει ποιος 

τον φωνάζει. 

Η φωνή ολοένα και πλησίαζε και ξαφνικά ο Βελισσάριος 

βλέπει να έρχεται βιαστικός και λαχανασμένος ο φίλος του ο 

Θρασύβουλος από την Κεφαλονιά!

-Eγώ είμαι Θρασύβουλε. Είντα κάνεις επά, τόσο μακριά από 

το σπίτι σου;" του απάντησε με απορία ο Βελισσάριος.

-"Ευτυχώς σε βρήκα! Δόξα τον Άγιο Γεράσιμο! Είχα καιρό να 

σε δω και ανησύχησα, καλέ μου φίλε." Ανταπάντησε ο 

Θρασύβουλος.

-Γιατί ανησύχησες Θρασύβουλε;

-Ρωτάς γιατί; Πώς να μην ανησυχήσω με όλα αυτά που 

γίνονται; Καθημερινά λιγοστεύουμε...Στην Κεφαλονιά τον 

τελευταίο χρόνο έχει γίνει μεγάλη σφαγή. Οι άνθρωποι μας 

κυνηγούν χωρίς σταματημό. Φοβόμαστε για τη ζωή μας. Ήρθα 

για να δω αν γίνεται το ίδιο και στο Αιγαίο.

-Τα ίδια γίνονται και εδώ καλέ μου φίλε. Κι εγώ αγωνιώ για 

τα παιδιά μου. Δεν είναι να έχεις εμπιστοσύνη στους 

ανθρώπους. Κυνηγούν και τα μικρά ψαράκια πλέον! Είπε ο 

Βελισσάριος.

-Έτσι όπως το πάνε, στο τέλος θα μας αφανίσουν όλους...

-Δυστυχώς Θρασύβουλε… κάτι πρέπει να γίνει και 

σύντομα μάλιστα γιατί πλησιάζει η ώρα που θα 

καταστραφεί η θάλασσα.

-Αν ήταν στο χέρι μας...δεν είναι όμως. Εξαρτάται από 

τους ανθρώπους.

-"Άγιε Νικόλα στο Κρινί

βοήθα τσι θαλασσινοί" αναφώνησε ο Βελισσάριος.

-Για να βάλουν μυαλό Βελισσάριε;

-Για να γίνουν πιο υπεύθυνοι επιτέλους! Απάντησε 

αγανακτισμένος ο Βελισσάριος.

You've previewed 10 of 16 pages.

To read more: