
Tales from the kitchen
A culinary story telling odyssey
Hope you enjoy it!

2ο Δημοτικό Σχολείο Περαίας/
2nd Primary School of Peraia
Δ1 τάξη/ D1 class
Ρουσάκη Νίτσα
Καραμπέλκου Ελεωνόρα
Οι εικόνες δημιουργήθηκαν με τη βοήθεια του PIXLR AI Image Generator.
The images were created with the help of the PIXLR AI Image Generator.
Μια φορά και έναν καιρό, στα μέσα του 14ου αιώνα, ζούσε ένας σοφός γέρος, ο Οντίν, σε ένα παραμυθένιο χωριό στους πρόποδες ενός βουνού στην περιοχή που τώρα ονομάζεται Γερμανία.
Once upon a time, in the middle of the 14th century, there lived a wise old man named Odín in a fairytale village at the foot of a mountain in the region now called Germany.
Ήταν αργά το απόγευμα όταν ήχησε το κέρας του γέροντα, καλώντας τους κατοίκους να συγκεντρωθούν κάτω από τη γέρικη βελανιδιά στην κεντρική πλατεία του χωριού. Όλοι γνώριζαν πως έπρεπε να σπεύσουν γρήγορα εκεί, καθώς φαινόταν ότι ο σοφός άρχοντας επέστρεφε με νέα σχετικά με την περίεργη ασθένεια που είχε πλήξει τον τόπο τους.
It was late afternoon when the horn of the elder sounded, calling the villagers to gather beneath the ancient oak tree in the village square. Everyone knew they had to hurry there, as it seemed the wise lord was returning with news about the strange illness that had struck their land.

Βλέπετε οι κάτοικοι είχαν χάσει τη γεύση και την όσφρησή τους, και όλα τα φαγητά φαίνονταν άνοστα. Πολλοί απέφευγαν ακόμη και να τα αγγίξουν, κατάσταση επικίνδυνη και θανατηφόρα.
"Σας υποσχέθηκα ότι θα βρω τη θεραπεία για να επανέλθει η υγεία και η ευημερία στο χωριό μας", είπε ο γέροντας με βαθιά φωνή.
You see, the villagers had lost their sense of taste and smell, and all their food seemed tasteless. Many even avoided touching it, a situation both dangerous and deadly.
"I promised you that I would find a cure to restore health and prosperity to our village," said the elder with a deep voice.

"Στα ταξίδια μου ανακάλυψα έναν αρχαίο χάρτη που μπορεί να μας βοηθήσει. Αυτός ο χάρτης οδηγεί σε ένα κρυμμένο ιερό, σε ένα θρυλικό τόπο όπου τα αρχαία χρόνια οι Ολύμπιοι θεοί φύλαγαν το νέκταρ και την αμβροσία. Μερικές μόνο σταγόνες μπορούν να επαναφέρουν τη γεύση στους ανθρώπους του χωριού.
"During my travels, I discovered an ancient map that may help us. This map leads to a hidden shrine, to a legendary place where in ancient times, the Olympian gods guarded the nectar and ambrosia. Only a few drops can restore taste to the people of our village."

"Η αναζήτηση αυτή είναι δουλειά δύσκολη και γεμάτη περιπέτειες. Χρειάζονται νέοι θαρραλέοι. Ποιοι από σας είστε πρόθυμοι να αψηφήσετε κάθε κίνδυνο για να σώσετε το χωριό μας;"
Ένας ψιθυρισμός διαδόθηκε μεταξύ των κατοίκων. Ποιος ήταν τόσο τολμηρός για να μη λογαριάσει τους κινδύνους και άλλο τόσο έξυπνος για να τους ξεπεράσει;
"This quest is difficult and full of adventures. We need brave young souls. Which of you are willing to defy every danger to save our village?"
A murmur spread among the villagers. Who was brave enough to ignore the risks, and smart enough to overcome them?
"Θα πάω εγώ", ακούστηκε η αποφασιστική φωνή του Νόρμαν.
"Και εγώ θα βοηθήσω", πρόσθεσε η Σοφία, κοιτώντας με προσμονή τους φίλους της. Άλλα τρία παιδιά εντάχθηκαν στην ομάδα."
"I will go," declared the determined voice of Norman.
"I will help too," added Sophia, looking at her friends with anticipation. Three other children joined the group.

"Για το ταξίδι σας, παιδιά, θα σας δώσω οκτώ υπερτροφές με μαγικές ιδιότητες για να σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε κάθε κίνδυνο. Πάρτε ένα μπουκαλάκι με μαστίχα Χίου τη θεραπευτική, πάρτε σταφίδα Κορινθιακή που χαρίζει ενέργεια πολλή, κρόκο Κοζάνης που θεραπεύει τις φλεγμονές, καλαθάκι Λήμνου, πλούσιο σε ασβέστιο, λάδι Χαλκιδικής, λίγο κατσικάκι Ελασσόνας και λουκάνικο Bratwurst, καθώς και πρέτζελ για την πείνα. Χρησιμοποιήστε τα σε μεγάλη ανάγκη ή προσφέρετέ τα σε άλλους αν νιώσετε ότι μπορούν να σας βοηθήσουν.
"For your journey, children, I will give you eight superfoods with magical properties to help you face every danger. Take a bottle of therapeutic Chios mastic, Corinthian raisins that provide plenty of energy, Kozani saffron that heals inflammations, a basket of Lemnian cheese, rich in calcium, Halkidiki olive oil, a bit of goat meat and sausage, as well as pretzel for hunger. Use them in times of great need or offer them to others if you feel they can help you."
Prodromos KB, Primary School
Κείμενα και εικονογράφηση:
E1 τάξη / Ε1 class
Άντρη Λαούρη
Τα παιδιά, έχοντας στα σακίδιά τους τα υπερφαγητά και κρατώντας τον αρχαίο χάρτη στο χέρι, προχώρησαν προς την είσοδο της σπηλιάς, η οποία ήταν σύμφωνα με τις οδηγίες η αρχή της διαδρομής τους, για να μπορέσουν να σώσουν τους κατοίκους του χωριού τους. Μπήκαν με αργά βήματα στη σπηλιά και προχωρούσαν στα σκοτεινά κρατώντας σφιχτά το ένα το χέρι του άλλου.
Η Σοφία και ο Νόρμαν περπατούσαν μπροστά κρατώντας αναμμένες δάδες για να βλέπουν. Όταν έφτασαν κάπου στη μέση της διαδρομής, άκουσαν τρομακτικά μουγκρητά και χτυπήματα. Έμοιαζε λες και σειόταν ολόκληρη η σπηλιά. Έσβησαν τις δάδες και προχώρησαν φοβισμένα και εντελώς σιωπηλά, ανήσυχα για το τι θα συναντούσαν.
Όσο προχωρούσαν, τα μουγκρητά δυνάμωναν.
Ένας τεράστιος ταύρους, βγάζοντας καπνούς από τη μύτη μούγκριζε και χτυπούσε δεξιά και αριστερά, στα τοιχώματα της σπηλιάς.
Τότε η Σοφία πρόσεξε ότι το ένα κέρατο του ταύρου ήταν κομμένο. Και ότι στη θέση του υπήρχε μια ανοιχτή πληγή που αιμορραγούσε.
A huge bull, blowing smoke from its nose, roared and struck left and right, on the walls of the cave.
Then Sophia noticed that one of the bull's horns had been cut off. And that in its place was an open, bleeding wound.
- Έχω μια ιδέα, είπε χαμηλόφωνα ο Νόρμαν! Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον κρόκο Κοζάνης για να θεραπεύσουμε την πληγή! Σίγουρα πονάει και υποφέρει, γι αυτό και είναι αναστατωμένος! Τα υπόλοιπα παιδιά συμφώνησαν αμέσως με την ιδέα. Ο Νόρμαν θα τον πλησίαζε, ο ταύρος θα τον κυνηγούσε, ο Νόρμαν θα τον οδηγούσε στον βράχο, η Σοφία θα περίμενε ανεβασμένη εκεί και όταν πλησίαζε, θα τον καβαλίκευε και θα του έβαζε στην πληγή Κρόκο Κοζάνης! Και έτσι και έγινε!
Η Σοφία σκαρφάλωσε στον θυμωμένο ταύρο και με γρήγορες κινήσεις του έριξε στην πληγή το «φάρμακο». Ο ταύρος σταμάτησε να μουγκρίζει και έκοψε ταχύτητα, μέχρι που σταμάτησε εντελώς.
Η Σοφία, ο Νόρμαν και τα υπόλοιπα παιδιά τον πλησίασαν. Δειλά δειλά στην αρχή, άρχισαν να τον χαϊδεύουν. Ο ταύρος γουργούρισε από ευχαρίστηση. Δίπλωσε το μπροστά δεξί του πόδι και έκανε κάτι σαν υπόκλιση μπροστά στα πέντε παιδιά. Έβγαλε μάλιστα τη γλώσσα και έγλειψε το πρόσωπο της Σοφίας, θέλοντας να την ευχαριστήσει που τον βοήθησε. Μαζί με τον ταύρο, ο οποίος θα τους ακολουθούσε στην περιπέτεια που μόλις θα ξεκινούσε…
Griechische Ergänzungsschule Dortmund
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΤΟΡΤΜΟΥΝΤ
Grade 6 - Στ΄ τάξη
Λιαπάκη Σταματία
Φασόλη Ειρήνη
Images were created with the help of GENCRAFT, WEPIK, CRAIYON AND DEZGO
Βγαίνοντας από τη σπηλιά η παρέα βρέθηκε σε ένα πυκνό, καταπράσινο δάσος. Συνάντησαν λογιών λογιών δέντρα, φυτά, πουλιά και ζώα όταν ξαφνικά ανακάλυψαν μέσα σε κάτι χόρτα ένα παλιό, σκουριασμένο κλειδί. «Τι να ανοίγει, άραγε; Πόσο καιρό να βρίσκεται εδώ ξεχασμένο;» αναρωτήθηκαν. «Ας το πάρουμε μαζί μας!» πρότεινε το ένα παιδί. Έτσι κι έκαναν.
Coming out of the cave, the group found themselves in a dense, green forest. They came across trees, plants, birds and animals when they suddenly discovered an old, rusty key hidden in some grass. "What does this unlock? How long has it been here?" they asked. "Let's take it with us!" suggested one child. So they did.
Ακολούθησαν το μονοπάτι μέχρι που έφτασαν σε ένα ξέφωτο. Μια ακόμη έκπληξη τους περίμενε εκεί. Ένας μονόκερος που μιλούσε τους καλωσόρισε στο βασίλειό του. Αφού συνήλθαν τα παιδιά τον ρώτησαν αν ήξερε κάποιο μέρος που θα μπορούσαν να διανυκτερεύσουν. «Ξέρω ένα υπέροχο μέρος αλλά είναι κλειστό χρόνια τώρα. Θα σας πάω και ίσως όλοι μαζί καταφέρουμε να μπούμε μέσα». Καθώς νύχτωνε ο μονόκερος ακτινοβολούσε και τους φώτιζε το δρόμο. Σε λίγο βρέθηκαν μπροστά σε ένα μεσαιωνικό, ερειπωμένο κάστρο. Πυκνοί φράχτες το έκρυβαν και μια βαριά σκουριασμένη καγκελόπορτα τους έφραζε την είσοδο.
They followed the path until they reached a clearing. Another surprise awaited them there. A talking unicorn welcomed them into its kingdom. Astonished, they asked him if he knew of a place where they could stay overnight. "I know a wonderful place, but it's been closed for years. I'll take you there and maybe we'll all be able to get in." As it was getting dark, the unicorn radiated and lit their way. Soon they arrived in front of an abandoned, medieval castle. Dense hedges hid it, and a heavy, rusty gate blocked the entrance.
Η Σοφία θυμήθηκε το κλειδί που είχαν βρει. Το δοκίμασε και ως εκ θαύματος ταίριαζε. Προχώρησαν διστακτικά καθώς μέσα στη νύχτα το κάστρο φάνταζε ακόμη πιο τρομαχτικό. Περνώντας την κεντρική πύλη βρέθηκαν σε μια τεράστια αίθουσα υποδοχής. Ένα μεγάλο στρογγυλό τραπέζι δέσποζε στο κέντρο της. Άφησαν τα σακίδιά τους για να ξεκουραστούν και άνοιξαν το χάρτη για να τον μελετήσουν. Πού ακριβώς βρίσκονταν;
Sophia remembered the key they had found. She tried it and it miraculously fit. They moved forward hesitantly. as the castle seemed even more terrifying at night. Passing through the main gate they found themselves in a huge reception hall. A large round table dominated its centre. They left their backpacks to rest and opened the map to study it. Where exactly were they?
«Βρήκα την αίθουσα με τις πανοπλίες!» είπε το ένα παιδί. «Ελάτε να τη δείτε. Είναι πολύ εντυπωσιακή!». Έτρεξαν βιαστικά να την εξερευνήσουν. Εντυπωσιάστηκαν από την ποικιλία των όπλων και του πολεμικού εξοπλισμού και άρχισαν να μονομαχούν σαν αληθινοί ιππότες.
"I found the chamber of armour!" said one child. "Come and see it. It's very impressive!" They rushed to explore it. They were impressed by the variety of weapons and war equipment and began duelling like true knights.
Ξαφνικά ο Νόρμαν συνειδητοποίησε πως ξέχασε το χάρτη.Έτρεξε να τον πάρει.Στην προσπάθειά του να τον τυλίξει ένιωσε ένα έντονο κάψιμο στο χέρι και άκουσε ένα τρομερό θόρυβο.Γύρισε και τι να δει;Ένας φτερωτός δράκος που έβγαζε φλόγες από το στόμα του.Αρχικά τρομοκρατήθηκε Πρόσεξε, όμως,πως δεν είχε εχθρικές διαθέσεις αλλά μάλλον κάτι τον ενοχλούσε.Τον πλησίασε και είδε πως έκανε μορφασμούς πόνου κρατώντας το στομάχι του. Κάπου, κάπου του ξέφευγαν μικρές φλόγες από το στόμα......
Suddenly Norman realized he had forgotten the map. He ran to get it. In his attempt to roll it he felt a strong burning sensation on his hand and heard a terrible noise. As he turned around, what did he see? A flying dragon that spit flames out of its mouth. At first he was terrified. He noticed, however, that the dragon was not hostile but rather something was bothering him. He approached him and saw that he was grimacing in pain while holding his stomach. Once in a while small flames escaped its mouth..
Έτρεξε αμέσως στο σακίδιό του και πήρε λίγη μαστίχα Χίου που ήξερε πως είναι το καλύτερο γιατρικό για τον στομαχόπονο. Πώς θα κατάφερνε, όμως, να τη δώσει στο δράκο; Θυμήθηκε τότε πως το ένα αγόρι, ο Ιάσονας, είχε φέρει μαζί του τη σφενδόνα του στην οποία ήταν πολύ καλός. Τον φώναξε κι εκείνος περίμενε υπομονετικά μέχρι να ανοίξει το στόμα του ο δράκος. Με την πρώτη ευκαιρία σημάδεψε και η μαστίχα βρήκε το στόχο της. Ο δράκος πριν καλά καλά το καταλάβει την κατάπιε.
He immediately ran to his backpack and took out some Chios mastic which he knew was the best cure for stomach pain. But how could he manage to give it to the dragon? He then remembered that, Jason, one of the boys, had brought his slingshot and he was very good at it. He called out to him, and he waited patiently until the dragon opened its mouth. At the first opportunity he aimed, and the mastic found its target. Before he realised it, the dragon had swallowed it.
Αρχικά εξαγριώθηκε και ετοιμάστηκε να τους ορμήσει. Καθώς περνούσε η ώρα όμως άρχισε να νιώθει το στομάχι του να ηρεμεί. Ένιωσε απερίγραπτη ευγνωμοσύνη για τα παιδιά και τύψεις για το χέρι του Νόρμαν που τώρα άρχισε να πονάει ακόμη περισσότερο.
At first, he became furious and prepared to attack them. As time passed, however, his stomach began to settle. The flying dragon felt indescribable gratitude for the children and regret for Norman's hand that now began to hurt even more.
Η Σοφία πήρε με τη σειρά της από το σακίδιο λίγο λάδι Χαλκιδικής και του άλειψε το έγκαυμα. Ο Νόρμαν αμέσως ανακουφίστηκε. «Θα βάζεις καθημερινά μια μικρή ποσότητα και σύντομα θα γίνεις τελείως καλά! Είναι ένα γιατροσόφι που έκανε συχνά η γιαγιά μου. Έτσι το θυμήθηκα! Τώρα, όμως, πρέπει να φύγουμε. Ο χρόνος κυλά».
Sofia took out some Halkidiki oil from the backpack and applied it on his burn. Norman felt immediate relief. "Rub on a small amount daily and you will soon be completely well! It is a remedy that my grandmother often made. That's how I remembered it! But now we must go. Time flies."
Όλοι συμφώνησαν κι ετοιμάστηκαν. Όταν ξεκίνησαν είδαν το δράκο να τους ακολουθεί. Σκέφτηκαν πόση μοναξιά πρέπει να ένιωθε στο έρημο αυτό κάστρο και αποφάσισαν να τον δεχτούν στην παρέα τους, αν αυτό στα αλήθεια επιθυμούσε. Έτσι ο ταύρος θα είχε κι αυτός ένα φίλο στο μακρύ ταξίδι τους.
They all agreed and got ready. When they set off, they saw the dragon following them. They thought about how lonely he must have felt in this deserted castle and decided to welcome him into their company if that's what he really wanted. So the bull would also have a friend on their long journey
1ο Δημοτικό Σχολείο Τριλόφου
1st Primary School of Trilofos
Δ1 Τάξη/D1 Class
Αγγέλη Κωνσταντινιά
Καλαντζή Σοφία
Άννα Κακαρίκου
Οι εικόνες δημιουργήθηκαν με τη βοήθεια του PIXLR AI Skybox lab και Craiyon
The images were created with the help of the PIXLR AI
Skybox lab and Craiyon
Ο δράκος με μεγάλη χαρά αποδέχτηκε την πρόταση των παιδιών. Πρότεινε μάλιστα στον ταύρο να κάνουν ένα συμβούλιο όλοι μαζί για να βοηθήσουν τους φίλους τους στην πραγματοποίηση του σχεδίου τους και του δύσκολου ταξιδιού τους. Έτσι, το συμβούλιο αποφάσισε ότι ο δράκος θα μπορούσε να τους μεταφέρει στην τεράστια και δυνατή ράχη του.
The dragon gladly accepted the children's proposal. He even suggested to the bull that they should hold a council altogether to assist their friends in realizing their plan and accomplishing their arduous journey. Thus, the council decided that the dragon could transport them on his huge and powerful back."
Ο Ιάσονας όμως τους εκμυστηρεύτηκε ότι έχει υψοφοβία και του ζήτησε να πετάξουν σε χαμηλότερο ύψος. Έτσι και έγινε! Τα παιδιά κρέμασαν τα σακίδια, τον χάρτη και τις υπερτροφές στο δυνατό κέρατο του ταύρου και ξεκίνησαν για τον άγνωστο προορισμό τους
However, Jason confided in them that he suffers from acrophobia and asked them to fly at a lower altitude. And so it was! The children hung their backpacks, the map, and the provisions on the strong horn of the bull and set off for their unknown destination.
Καθώς πετούσαν απολάμβαναν την καταπληκτική θέα από ψηλά. Ο ενθουσιασμός τους ήταν απερίγραπτος! Τα καταπράσινα δάση και στο βάθος το υπέροχο γαλάζιο της θάλασσας σε συνδυασμό με το απαλό αεράκι , αποζημίωσαν τα παιδιά. Ξεπέρασε τους φόβους του ακόμη και ο Ιάσονας.
As they flew, they enjoyed the breathtaking view from above. Their excitement was indescribable! The lush green forests and in the distance, the beautiful blue of the sea, combined with the gentle breeze, delighted the children. Even Jason's fears were overcome.
Τότε η Σοφία φώναξε:
-Παιδιά , στεριά!
-Μήπως να κατεβούμε; Πρότεινε ο Νόρμαν.
-Ναι! Είπαν όλοι με μία φωνή!
Ξεκίνησε η κάθοδος.
Then Sofia exclaimed:
Καθώς πλησίαζαν, άρχισε να φυσάει πολύ δυνατός αέρας! Τα παιδιά άρχισαν να χάνουν την ισορροπία τους. Γλίστρησαν και έπεσαν από χαμηλό ύψος στη θάλασσα. Ο αέρας που όλο δυνάμωνε, στροβίλιζε τα δύο ζώα με αποτέλεσμα να πέσουν αρχικά πάνω σε ένα δέντρο και αμέσως μετά στο έδαφος. Ο δράκος άρχισε να βγάζει καπνούς και να πονάει στο τραυματισμένο του φτερό.
As they approached, a strong wind began to blow! The children started to lose their balance. They slipped and fell from a low height into the sea.The increasingly powerful wind was swirling the two creatures, causing them to initially land on a tree and then immediately on the ground. The dragon began to emit smoke and to feel pain in its injured wing.
Τα παιδιά κολύμπησαν ως την ακτή. Διαπίστωσαν ότι ο ταύρος ήταν καλά. Ο δράκος όμως είχε σπάσει το δεξί φτερό του. Πήραν από το σακίδιο με τις υπερτροφές το καλαθάκι λήμνου, πού είναι πλούσιο σε ασβέστιο και τάισαν τον ταλαιπωρημένο δράκο,ώστε να δυναμώσουν τα οστά του.
The children swam to the shore. They found that the bull was fine. However, the dragon had broken its right wing. They took the small basket of lamb's lettuce from the backpack, which is rich in calcium, and fed the distressed dragon to strengthen its bones.
Λίγη ώρα μετά άρχισε να νιώθει καλύτερα και να κουνάει ελαφρά το φτερό του. Ο ταύρος μόλις συνήλθε, είδε ότι ήταν έξω από μία σπηλιά.
Στην είσοδό της υπήρχε μία πέτρα, που ο ταύρος τη θρυμμάτισε με το κέρατό του. Μπήκε μέσα και είδε έναν γίγαντα που έφτιαχνε τυρί από το γάλα του κοπαδιού του.
A short while later, the dragon began to feel better and started to move its wing lightly.
As soon as the bull recovered, he realized they were outside a cave. At the entrance, there was a stone that the bull smashed with his horn. He entered and saw a giant who was making cheese from the milk of his herd.
-Δοκίμασε λίγο, του είπε ο γίγαντας. Είναι ένα ποπ προϊόν που φτιάχνεται στο νησί μας εδώ στη Λήμνο!
Τότε ο ταύρος του μίλησε για την περιπέτεια που ζήσαμε ως τώρα και ο γίγαντας του χάρισε ένα γιγάντιο καλαθάκι Λήμνου!
Then the bull told him about the adventure we've had so far and gave him a giant basket of Lemnos cheese as a gift!
1ο Δημοτικό Σχολείο Τριλόφου
1st Primary School of Trilofos
Δ2Τάξη/D2 Class
Αννέτα Μουλαΐδου
Άννα Κακαρίκου
Γκόλφου Χάιδω
Τα παιδιά, ο ταύρος και ο δράκος αποχαιρέτησαν τον γίγαντα και πήγαν στο κάστρο της Λήμνου για να ξεκουραστούν, να φάνε και να συζητήσουν για τον επόμενο προορισμό τους. Η πείνα τους ήταν μεγάλη.
The children, the bull, and the dragon bid farewell to the giant and headed to the castle of Lemnos to rest, eat, and discuss their next destination. They were very hungry.
Έβγαλαν από τα σακίδιά τους το κατσικάκι Ελασσόνας και έκοψαν ένα κομμάτι από το γιγάντιο καλαθάκι Λήμνου. Καθώς έτρωγαν, συζητούσαν και αποφάσισαν να πετάξουν με τον δράκο ως το δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής. Η περιπέτεια συνεχίζεται…
They took out from their backpacks the goat cheese from Elassona and cut a piece from the giant basket of Lemnos. As they were eating, they were discussing and decided to fly with the dragon to the second leg of Chalkidiki. The adventure continues...
Μετά από ώρα προσγειώθηκαν σε ένα δάσος της Σιθωνίας. Είχε νυχτώσει και όλα γύρω τους ήταν σκοτεινά. Γεμάτοι φόβο και αγωνία περπατούσαν στο πυκνό δάσος.
After an hour, they landed in a forest in Sithonia. It was nightfall, and everything around them was dark. Filled with fear and anxiety, they walked through the dense forest.
Ξαφνικά, μπροστά τους εμφανίστηκε ένας λύκος. Τα παιδιά τρόμαξαν και η Ηρώ είπε:
-Παιδιά! Μείνετε ακίνητοι!
-Ωχ! Μας πλησιάζει! Τα πόδια μου τρέμουν! Τι κάνουμε τώρα; αναρωτήθηκε ο Φίλιππος.
Suddenly, a wolf appeared in front of them. The children were scared, and Hero said:
Τότε ο Νόρμαν βγάζει από το σακίδιό του ένα κομμάτι από το κατσικάκι Ελασσόνας και το ρίχνει προς το μέρος του λύκου, για να τον καλοπιάσει. Ο λύκος δε χάνει την ευκαιρία, αρπάζει το κατσικάκι, το τρώει και τους λέει:
Then Norman takes out a piece of goat cheese from Elassona from his backpack and throws it towards the wolf to distract him. The wolf seizes the opportunity, grabs the goat cheese, eats it, and says to them:
-Καταλαβαίνω πως έχετε χαθεί! Θέλετε να σας βοηθήσω και να σας φιλοξενήσω στο σπίτι του αφεντικού μου, γι’ αυτό το βράδυ;
- Ναιιιιι!!!! είπαν όλοι με μια φωνή.
Κι έτσι ακολούθησαν τον λύκο. Μετά από λίγη ώρα, έφτασαν μπροστά σε μια πελώρια ξύλινη σκάλα που οδηγούσε σε ένα δεντρόσπιτο. Εκεί, γνώρισαν τον κύριο Κέβιν, ο οποίος τους πρόσφερε ζεστή σοκολάτα και τσουρέκι.
And so they followed the wolf. After a while, they arrived in front of a colossal wooden staircase leading to a treehouse. There, they met Mr. Kevin, who offered them hot chocolate and sweet bread.
Έτσι, όλοι μαζί παρέα αποκοιμήθηκαν δίπλα στο τζάκι.Το επόμενο πρωί έχοντας πια ενέργεια για τη συνέχεια, διηγήθηκαν στον κύριο Κέβιν τις περιπέτειες και τον στόχο του ταξιδιού τους.
Thus, all together, they fell asleep next to the fireplace.The next morning, feeling energized for the journey ahead, they recounted their adventures and their travel goals to Mr. Kevin.
-Βρήκατε τον κατάλληλο άνθρωπο! Ξέρω ακριβώς ποιος πρέπει να είναι ο επόμενος σταθμός σας. Θα πετάξετε με τον δράκο σας ως τον Λευκό Πύργο της Θεσσαλονίκης κι εκεί με τον μυστικό κωδικό «Π.Ο.Π.» θα ανοίξει μια πέτρινη πόρτα, είπε ο κύριος Κέβιν.
"You've found the right person! I know exactly who should be your next stop. You will fly with your dragon to the White Tower of Thessaloniki, and there, with the secret code 'P.O.P.,' a stone door will open," Mr. Kevin said.
Τα παιδιά γεμάτα χαρά και ανακούφιση πια, τον ευχαρίστησαν αφήνοντας δίπλα στο τζάκι ένα κουτί γεμάτο λαχταριστά πρέτζελ σε σχήμα καρδιάς και αναχώρησαν για τον επόμενο προορισμό.
Filled with joy and relief, the children thanked him, leaving a box of delicious heart-shaped pretzels next to the fireplace, and departed for their next destination.
2ο Δημοτικό Σχολείο Τριλόφου
2st Primary School of Trilofos
Δ1Τάξη/D1 Class
Αυγέρη Αλεξάνδρα/ Avgeri Alexandra
Μπάκα Αναστασία/ Baka Anastasia
Οι εικόνες δημιουργήθηκαν με τη βοήθεια του Ideogram
AI Image Editor.
The images were created with the help of the
Ideogram
AI Image Editor.
Ανέβηκαν στην πλάτη του δράκου και πέταξαν με προορισμό τον Λευκό Πύργο … Φτάνοντας εκεί, έψαξαν να βρουν την πέτρινη πόρτα και γνωρίζοντας τον μυστικό κωδικό «Π.Ο.Π», που τους είχε πει ο κ. Κέβιν, κατάφεραν να μπουν μέσα. Όμως ο δράκος και ο ταύρος δεν μπόρεσαν να τους ακολουθήσουν, αφού η πόρτα ήταν μικροσκοπική… ‘Ετσι, αναγκάστηκαν να αποχαιρετήσουν τους φίλους τους, τον δράκο και τον ταύρο, με την ευχή να ξαναβρεθούν και πάλι.
They climbed onto the dragon's back and flew towards the White Tower... Upon reaching there, they searched to find the stone door and, knowing the secret code "P.O.P" that Mr. Kevin had told them, they managed to get inside. However, the dragon and the bull couldn't follow them, as the door was tiny... Thus, they had to bid farewell to their friends, the dragon and the bull, with the hope of meeting again.

Το μέρος ήταν σκοτεινό, υγρό και μύριζε μούχλα…. Περίεργοι θόρυβοι ακούγονταν γύρω… Η μικρή παρέα άρχισε να τρέμει από τον φόβο της, αλλά δεν είχαν άλλη επιλογή, γιατί η πόρτα είχε κλείσει πίσω τους… Κουρασμένος ο Νόρμαν ακούμπησε στον τοίχο και τότε τον ένιωσε να περιστρέφεται και ξαφνικά βρέθηκε στην άλλη πλευρά του πέτρινου δωματίου..
The place was dark, damp, and smelled of mold... Strange noises could be heard around... The small group began to tremble with fear, but they had no other choice because the door had closed behind them... Exhausted, Norman leaned against the wall, and then he felt it rotating, and suddenly found himself on the other side of the stone room.
Κοίταξαν γύρω τους και είδαν μια αίθουσα άδεια, που στο κέντρο είχε ένα μεγάλο, ξύλινο τράπεζι… πάνω του ήταν ανοιχτό ένα παλιό, φθαρμένο βιβλίο…. Πλησίασαν και με έκπληξή τους διαπίστωσαν ότι υπήρχε ένας γρίφος που έλεγε: «Την πρώτη πόρτα αν θες να ανοίξεις , ψηλά τώρα πρέπει να πηδήξεις!» ΄Εστρεψαν το βλέμμα τους προς τα πάνω και είδαν ένα ασημένιο, λαμπερό κλειδί να κρέμεται από το ταβάνι…
They looked around and saw an empty room, which had a large, wooden table in the center... On it lay an old, worn-out book... They approached, and to their surprise, they found a riddle that said: "To open the first door, high now you must leap!" They turned their gaze upward and saw a silver, shining key hanging from the ceiling...
-Και πώς θα το φτάσουμε; Χρειαζόμαστε ενέργεια, είπε ο Ιάσονας. - Να φάμε την Κορινθιακή σταφίδα, φώναξε η Σοφία.
-Πρέπει να φάμε όλοι, για να τα καταφέρουμε, συμφώνησε ο Νόρμαν και μοίρασε σε όλα τα παιδιά τις σταφίδες. Αφού έφαγαν, ένιωσαν πιο δυνατοί. ΄Όλα τα παιδιά ένωσαν τα χέρια τους και ο Νόρμαν ανέβηκε πάνω. Πήρε φόρα και πήδηξε ψηλά. Την πρώτη φορά δεν τα κατάφερε, αλλά όμως τη δεύτερη μπόρεσε να πιάσει το κλειδί. Μόλις το τράβηξε, ως δια μαγείας, εμφανίστηκε μια ακόμη πύλη.
"And how will we reach it?" Jason said. "We need energy," exclaimed Jason.Let’s eat Korinthian raisins, shouted Sophia."We all have to eat it in order to make it through, agreed Norman," and he distributed the raisins to all the children. After they ate, they felt stronger. All the children joined hands, and Norman climbed on top. He took a run and leaped high. The first time he didn't make it, but the second time, he managed to grab the key. As soon as he pulled it, as if by magic, another gate appeared.
Με το κλειδί που βρήκαν, την άνοιξαν και βρέθηκαν σε έναν μικρό χώρο, με παμπάλαια βιβλία γύρω, γύρω. Στον τοίχο υπήρχε μια επιγραφή που έλεγε: «Αν τον γρίφο λύσεις και το σωστό βιβλίο τραβήξεις, στους πρόποδες του βουνού θα καταλήξεις». Η Σοφία αναρωτήθηκε: «Τι εννοεί, για ποιο βουνό και ποιο βιβλίο μιλάει;» Ο Νόρμαν τότε θυμήθηκε τα λόγια του σοφού γέροντα, Οντίν « Το γιατρικό βρίσκεται εκεί που οι Ολύμπιοι θεοί κρατούν το Νέκταρ και την Αμβροσία». -΄Αρα το βιβλίο που λέει η επιγραφή μιλάει για τον ΄Ολυμπο, είπε η Σοφία. ΄Αρχισαν να ψάχνουν στη βιβλιοθήκη, ώσπου βρήκαν ένα κόκκινο, δερμάτινο, παλιό βιβλίο με τίτλο «΄Ολυμπος το μεγαλύτερο βουνό της Ελλάδας». -Το βρήκα!!! φώναξε ο Νόρμαν και την ώρα που το τραβούσε ένιωσαν να υποχωρεί το πάτωμα κάτω από τα πόδια τους και να πέφτουν σε μια καταπακτή!
With the key they found, they opened it and found themselves in a small empty space, surrounded by very old books. On the wall, there was an inscription that said: "If you solve the riddle and pull the right book, at the foot of the mountain you will end up." Sophia wondered, "What does it mean, which mountain and which book is it talking about?" Norman then remembered the words of the wise old man, Ondin, "The medical book is where the Olympian gods hold the Nectar and Ambrosia."
"So the book mentioned in the inscription refers to Olympus," said Sophia. They began searching the library until they found a red, leather-bound, old book titled "Olympus, the tallest mountain in Greece."
"I found it!!!" shouted Norman, and as he pulled it, they felt the floor beneath their feet giving way, and they fell into a trapdoor!
Κυλούσαν για πάρα πολύ ώρα, ώσπου κάποια στιγμή είδαν το λαμπερό φως του ήλιου στο τέλος αυτού του τούνελ…. Βγήκαν έξω και έμειναν έκθαμβοι από την ομορφιά που αντίκρυσαν. Ο ΄Ολυμπος στεκόταν περήφανος και η κορφή του ήταν χιονισμένη. Μετά δυσκολίας έβλεπαν το παλάτι των θεών…
They rolled for a very long time until, at some point, they saw the bright sunlight at the end of this tunnel... They emerged outside and were amazed by the beauty they beheld. Mount Olympus stood proudly, its peak covered in snow. With difficulty, they could see the palace of the gods...
Πριν ξεκινήσουν όμως την ανάβαση, ένιωσαν τρομερή πείνα και έβγαλαν από τον σάκο λίγο λουκάνικο Bratwurst, για να πάρουν δύναμη.
-Κρίμα, είπε ο Νόρμαν, χρησιμοποιήσαμε όλες τις υπερτροφές, δε μας έμεινε άλλη βοήθεια.. Η Σοφία του απάντησε ότι είχε μείνει λίγος Κρόκος Κοζάνης ακόμη…..
But before they started their ascent, they felt tremendous hunger and took out some Bratwurst sausages from the bag to gain strength.
"Too bad," said Norman, "we used up all the superfoods; we have no other help left." Sophia replied that there was still a little Kozani Saffron left...
Τότε τα παιδιά θυμήθηκαν αυτό που είχαν που είχαν μάθει στο σχολείο για τον μύθο του Ερμή, του αγγελιοφόρου των θεών και τον Κρόκο, τον παιδικό του φίλο….
Then the children remembered what they had learned at school about the myth of Hermes, the messenger of the gods, and the Κrokos, his childhood friend......
2ο Δημοτικό Σχολείο Τριλόφου
2nd Primary School of Trilofos
Δ2 τάξη / D2 Class
Μαρία Ευαγγελινού / Maria Evangelinou
Αναστασία Μπάκα / Anastasia Baka
Οι εικόνες δημιουργήθηκαν με τη βοήθεια του
Ideogram
AI Image Editor
The images were created with the help of the
Ideogram
AI Image Editor
Τα παιδιά στέκονταν κουρασμένα κι απογοητευμένα στους πρόποδες του βουνού των δώδεκα Θεών, τον χιονισμένο και πανύψηλο Όλυμπο και προσπαθούσαν να βρουν έναν τρόπο για να ανέβουν γρήγορα στην κορυφή του, να μπουν μέσα στο ανάκτορο για να πάρουν το Νέκταρ και την Αμβροσία. Δεν τους είχε μείνει πολύς χρόνος . Σε λίγο οι κάτοικοι του χωριού τους θα πέθαιναν από την αρρώστια «ανορεξία».
Τότε είδαν να πετάει σαν ένα υπέροχο σύννεφο, ο αγγελιοφόρος των Θεών , ο Ερμής με τα φτερωτά σανδάλια του. Ο Νόρμαν φώναξε: Αυτός μπορεί να μας βοηθήσει! Η Σοφία σοβαρή (όπως πάντα) του είπε: Και γιατί να το κάνει; Ένα παιδί θυμήθηκε ότι είχε απομείνει λίγος κρόκος Κοζάνης μέσα στο σάκο του και αφηγήθηκε γεμάτος ενθουσιασμό τον μύθο σύμφωνα με τον οποίο ο Ερμής σκότωσε τον φίλο του Κρόκο, κατά λάθος, παίζοντας δισκοβολία. Μετανιωμένος και λυπημένος τον μεταμόρφωσε σε αυτό το υπέροχο μωβ λουλούδι, το σαφράν που είναι υπερτροφή.
The children stood tired and disappointed at the foot of the mountain of the twelve Gods, the snowy and towering Mount Olympus, trying to find a way to quickly climb to its peak, enter the palace, and take the Nectar and Ambrosia. They didn't have much time left. Soon the villagers would die from the disease "anorexia."
Then they saw, flying like a beautiful cloud, the messenger of the Gods, Hermes, with his winged sandals. Norman shouted, "He can help us!" Sophia, serious as always, asked him, "And why would he?" A child remembered that there was a little saffron from Kozani left in his bag and excitedly narrated the myth according to which Hermes accidentally killed his friend Crocus while playing discus. Remorseful and saddened, he transformed him into this wonderful purple flower, which is saffron the superfood.
Τα παιδιά πέταξαν ψηλά στον αέρα τα πέταλα του λουλουδιού. Ο Ερμής τα είδε και συγκινήθηκε. Όταν του εξήγησαν το πρόβλημά τους, τα βοήθησε να ανέβουν γρήγορα στην αίθουσα του θρόνου και να παρουσιαστούν μπροστά στον Δία.
The children threw the flower petals high into the air. Hermes saw them and was moved. When they explained their problem to him, he helped them quickly climb to the throne room and present themselves to Zeus.
Όμως ο πατέρας των θεών δεν πείθονταν εύκολα. Για να τους δώσει το Νέκταρ και την Αμβροσία έπρεπε να απαντήσουν σε τρεις γρίφους:
But the father of the gods was not easily convinced. To give them the Nectar and Ambrosia, they had to answer three riddles:
1)«Μπαίνεις εκεί τυφλός και βγαίνεις βλέποντας». Τα παιδιά αφού σκέφτηκαν απάντησαν : Είναι το σχολείο! 2) «Είναι τόση μεγάλη όσο ο ελέφαντας αλλά δεν έχει καθόλου βάρος. Τι είναι;» Η σκιά του, φώναξαν όλα μαζί. 3) «Πώς αντέχουν οι άνθρωποι χωρίς να κοιμηθούν τρεις μέρες;» « Ευκολάκι. Κοιμούνται τις νύχτες!» Ο Δίας ευχαριστημένος από τις έξυπνες απαντήσεις των παιδιών τους έδωσε αυτά που ήθελαν.
1) "You enter blind and come out seeing." After thinking, the children answered: "It's school!" 2) “ It is so big as an elephant but has no weight. What is it ?” “The shadow of an elephant” shouted all together 3) “How do people bare not to sleep three days?” “Easy. They sleep at nights!” Zeus, pleased with the children's correct answers, gave them what they wanted.
Τώρα έπρεπε να γυρίσουν γρήγορα στο χωριό τους. Πώς όμως;
Ο Ερμής εξαφανίστηκε. Οι φίλοι τους, ο δράκος και ο ταύρος έμειναν έξω απότην πύλη του Λευκού Πύργου.
Τότε είδαν έναν κάστορα- μάστορα που έφτιαχνε φράγματα με κλαδιά στις πηγές των ποταμών που ξεκινούν από το βουνό. Τι παράξενο! Τα κλαδιά έτσι όπως ήταν πλεγμένα έμοιαζαν σαν το γερμανικό κουλούρι, το πρέτσελ. Τα παιδιά σκέφτηκαν ότι αυτό είναι καλό σημάδι.
Now they had to quickly return to their village. But how? Hermes disappeared. Their
friends, the dragon and the bull, stayed outside the gates of the White Tower.
Then they saw a beaver-craftsman building dams with branches at the sources of the rivers that start from the mountain. How strange! The branches, woven as they were, resembled the German pretzel. The children thought this was a good sign.
Του ζήτησαν βοήθεια κι αυτός τους έβαλε σε μια μαγική βάρκα, άνοιξε τα φράγματα και τα παιδιά κυλώντας μαγικά στα νερά έφτασαν γρήγορα στο χωριό τους.
They asked for his help, and he put them in a magical boat, opened the dams, and the children, magically rolling in the waters, quickly reached their village.
Έδωσαν σε όλους τους κατοίκους τις θεϊκές τροφές Νέκταρ και Αμβροσία και τους έσωσαν από την αρρώστια και τον θάνατο. Δεν ξέχασαν τα ζώα που τους βοήθησαν σε αυτήν την περιπέτεια. Τα κάλεσαν στο χωριό τους και έζησαν όλοι μαζί καλά κι εμείς καλύτερα!!!
They gave the divine foods Nectar and Ambrosia to all the inhabitants and saved them from sickness and death. They didn't forget the animals that helped them in this adventure. They invited them to their village, and they all lived together well, and we even better!!!

Tales from the kitchen
A culinary story telling odyssey
Hope you enjoy it!

2ο Δημοτικό Σχολείο Περαίας/
2nd Primary School of Peraia
Δ1 τάξη/ D1 class
Ρουσάκη Νίτσα
Καραμπέλκου Ελεωνόρα
Οι εικόνες δημιουργήθηκαν με τη βοήθεια του PIXLR AI Image Generator.
The images were created with the help of the PIXLR AI Image Generator.
Μια φορά και έναν καιρό, στα μέσα του 14ου αιώνα, ζούσε ένας σοφός γέρος, ο Οντίν, σε ένα παραμυθένιο χωριό στους πρόποδες ενός βουνού στην περιοχή που τώρα ονομάζεται Γερμανία.
Once upon a time, in the middle of the 14th century, there lived a wise old man named Odín in a fairytale village at the foot of a mountain in the region now called Germany.
- < BEGINNING
- END >
-
DOWNLOAD
-
LIKE(2)
-
COMMENT()
-
SHARE
-
BUY THIS BOOK
(from $24.79+) -
BUY THIS BOOK
(from $24.79+) - DOWNLOAD
- LIKE (2)
- COMMENT ()
- SHARE
- Report
-
BUY
-
LIKE(2)
-
COMMENT()
-
SHARE
- Excessive Violence
- Harassment
- Offensive Pictures
- Spelling & Grammar Errors
- Unfinished
- Other Problem
COMMENTS
Click 'X' to report any negative comments. Thanks!