Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα τόπο μακρινό, πίσω από πολλά βουνά και πέρα από θάλασσες, υπήρχε ένα παλάτι στο οποίο ζούσε ένας βασιλιάς με την βασίλισσά του και τις δώδεκα κόρες τους.

Χρόνια πολλά προσπαθούσε το βασιλικό ζευγάρι να αποκτήσει ένα αγόρι για να κληρονομήσει το βασίλειο μα κάθε φορά η βασίλισσα γεννούσε ένα ακόμα κοριτσάκι, ώσπου οι βασιλοπούλες έγιναν δώδεκα.

Τα χρόνια περνούσαν και τα κορίτσια όλο και μεγάλωναν, μέχρι που η μεγαλύτερη έφτασε σε ηλικία γάμου.Σκεφτόταν ο βασιλιάς πού θα βρει τόσους γαμπρούς και τότε του ήρθε μία ιδέα.

Θα ταξίδευε στην γειτονική Γαλαζοχώρα, με τις μεγάλες θάλασσες και τα λίγα δέντρα όπου ο Γαλαζοβασιλιάς θα τον βοηθούσε να βρει λύση στο πρόβλημά του. Διέταξε τους ακόλουθούς του να ετοιμάσουν το πιο μεγάλο καράβι του και να το γεμίσουν τρόφιμα για πολύ καιρό για το μεγάλο ταξίδι που είχαν μπροστά τους.

Όταν το καράβι ήταν πια έτοιμο, το πλήρωμα όλο και ο βασιλιάς μπήκαν στο πλοίο και ξεκίνησαν το μακρινό ταξίδι τους. Ταξίδευαν μέρες ολόκληρες στη μανιασμένη θάλασσα μα το καράβι ήταν τόσο γερό που άντεχε τα πάντα.

Όταν η φουρτούνα και η καταιγίδα πέρασε, μαζί με τον ήλιο βγήκε στον ουρανό και ένα ξωτικό που ήταν πρόθυμο να βοηθήσει εκείνο τον βασιλιά μιας και η Γαλαζοχώρα είχε χαθεί μετά την καταιγίδα. Ο βασιλιάς δέχτηκε και αμέσως το ξωτικό τον μεταμόρφωσε σε ψάρι και μαζί βούτηξαν στη θάλασσα να συναντήσουν τον βασιλιά των ξωτικών.