Η Κοραλία είναι 13 χρονών 

και περνάει πολλή ώρα στο κινητό της.

Της αρέσει να μιλάει με τις φίλες της 

σε εφαρμογές συνομιλίας 

και να ανεβάζει φωτογραφίες 

και video στα Social Media. 

Μια μέρα εκεί που παρακολουθούσε διάφορα  video   

στο ίντερνετ,                                                  είχε μήνυμα 

από έναν άγνωστο                                               που της ζητούσε 

να γίνουν ...........                                                    φίλοι.                               

Εκείνη χωρίς να                                                            το σκεφτεί         απάντησε                                                                       θετικά 

και άρχισαν                                                                  τη συζήτηση.

Καθώς συζητούσαν,

της ζήτησε να του στείλει φωτογραφίες της και να του πει λεπτομέρειες για την ζωή της, 

για να γνωριστούν καλύτερα. 

Της είπε......... :

        "ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΠΕΙ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ"

 γιατί θα της έλεγαν σίγουρα....

να μη μιλάει με φίλους - άγνωστους.

Η Κοραλία τον άκουσε και του έστειλε 

φωτογραφίες της και είπε λεπτομέρειες για αυτήν,

 χωρίς να το πει .......... στους γονείς της.

Τις επόμενες μέρες συνέχισε 

να επικοινωνεί μαζί του 

χωρίς να υπολογίσει 

τον κίνδυνο 

της ανωνυμίας του. 

Μία μέρα όμως,

πηγαίνοντας για το σχολείο,

μια παρέα συμμαθητών/τριών της  άρχισε να την κοροϊδεύει.

Δεν κατάλαβε τον λόγο, 

μέχρι που έφτασε στο σχολείο. 

Γελούσαν μαζί της όλα τα παιδιά 

      δείχνοντας φωτογραφίες της το ένα στο άλλο.

Άνοιξε το κινητό της να δει τί συμβαίνει και όλοι την δείχνουν και γελούν.... 

Ω Θεέ μου, αναφώνησε!  

Βρήκε φωτογραφίες της                                            επεξεργασμένες. 

Γύρισε στο σπίτι της                                                      λυπημένη και

ανήσυχη.

Απέφυγε να                                                                           μιλήσει ακόμη και                                                                       στους γονείς της.                                                    

Τις επόμενες εβδομάδες ήταν μονίμως 

αγχωμένη, λυπημένη

και δεν είχε διάθεση ούτε για τα μαθήματα, 

ούτε για βόλτες με τις φίλες της. 

Σιγά σιγά σταμάτησε να κάνει και τις εργασίες 

που είχε για το σχολείο 

λέγοντας στους καθηγητές της 

συνεχώς δικαιολογίες. 

Ώσπου άρχισε να δυσκολεύεται 

  να παρακολουθεί τα μαθήματα.

Οι καθηγητές της άρχισαν 

να ανησύχησαν για εκείνη 

και ζήτησαν να μιλήσουν με τους γονείς της.

Tους ενημέρωσαν 

για την αλλαγή που παρατήρησαν 

στην συμπεριφορά και την διάθεσή της.