Rabia SEÇME 

Yazar-Seslendirme 

Elif ALTAŞ 

Yazar-Seslendirme 

Ümmühan HARMANCI 

Yazar-Editör

Güler Rojin ENZOL 

Yazar-Editör-Seslendirme 

Yeşilin her tonunun olduğu bir orman içinde, ağaçların dalları yeşerir bir ilkbahar mevsiminde. Güneş ışınları süzülürken ormanın derinliklerine, dokunur ve canlandırır her bir yaprağı ahenkle. Kanatlı minikler özgürce uçarken gökyüzünde, cıvıltıları eşlik eder kanat seslerine.

Bu ormandaki karşılıklı ağaçların dallarında, iki minik kuş yaşar mutlulukla. Birisi gün batımını andıran rengiyle Kızılcık, diğeri ise gökyüzünü andıran rengiyle Mavi Boncuk. Bu arkadaş kuşlar güvenirlermiş birbirlerine, küslük olmaz aralarında bu sebeple. 

Parlak tüyleriyle güneş ışığında kıvılcım saçan Kızılcık, enerjik ve neşeliydi. Mavi Boncuk ise sakin ve düşünceli haliyle her zaman yeni şeyler öğrenmeye hevesliydi. Bu yönleri onları bir araya getirir, böylelikle "Süper İkili" olarak bilinirlerdi.

Yeni yuva yapma arayışına giren Süper İkili, dal parçacıkları bulmak için ormanın içine keşfe gitti. Bazen daldan dala uçarak, bazen de yeşillikler içinde yürüyerek en güzelini bulmaya çalışıyorlardı. Umutlarını yitirmeye başlamışken gördükleri dalla birlikte ikilinin gözleri parladı.

Uzun süren sessizliğin ardından ikili aynı anda dal parçasına doğru koştu. Bir ucundan Kızılcık, diğer ucundan Mavi Boncuk tuttu. İkisi de kendi tarafına çekiştirip durdu. Kızılcık, "Mavi Boncuk! İlk ben gördüm, bırak." dedi. Mavi Boncuk, ''Hayır, ben gördüm! Asıl sen bırak.'' diye karşılık verdi. Böyle tartışırken dal parçası birden ikiye kırılıverdi.

Olayın şaşkınlığı geçince Kızılcık söze başladı, ''Çekiştirmeseydin kırılmazdı bulduğum dal parçası.'' Mavi Boncuk sinirle Kızılcık'a dönerek cevapladı, ''Ben mi çekiştirdim? Asıl senin yüzünden kırıldı.'' Birbirlerini dinlemeden hareket eden kuşlar, farklı taraflara uçarak yol aldı. Aralarındaki küslük de böyle başladı.

Birbirleriyle konuşmadan geçen günlerin sonunda, başladı iki kuş pişmanlık duymaya. İkisi de bu küskünlüğü bitirmek istiyordu ama bir türlü yanaşmıyorlardı adım atmaya.

Sonra bir gün yiyecek ararken ormanda Mavi Boncuk, takıldı bir kuş tuzağına. Kurtulmak için çırpındı durdu kanatlarıyla. Ama kendini tuzaktan kurtarma çabası boşuna. Bu yüzden yardım çağırmaya başladı çığlık çığlığa, ''Kanadım takıldı tuzağa, lütfen gelin beni kurtarmaya.''