Οι μαθητές της Γ' τάξης:
Χρύσα
Γεωργία
Κατερίνα
Χριστίνα
Χριστίνα
Πασχαλίνα
Στέλιος
Βασίλης
Χρύσα
Υπεύθυνη προγράμματος: Καψογεώργη Μαρία
Created & published on StoryJumper™ ©2025 StoryJumper, Inc.
All rights reserved. Sources: storyjumper.com/attribution
Preview audio:
storyj.mp/agccrd59macf
Μια φορά κι έναν καιρό σ' έναν τόπο όχι και τόσο μακρινό....
2
ζούσε ένας κακός, δύστροπος και κακόκεφος βασιλιάς.
3
Όλη μέρα μετρούσε τα πλούτη του, τα χρυσά του κουτάλια και τα ασημένια του πιρούνια.
4
Όσες φορές, όμως, κι αν τα μετρούσε δεν μπορούσε να νιώσει χαρά ίσα ίσα βούλιαζε όλο και πιο βαθιά στην απελπισία!
5
Κάποια μέρα κοιτώντας έξω από το παράθυρό του είδε μια ομάδα παιδιών να κάθεται γύρω από έναν παράξενο άνθρωπο.
6
7
Ντυμένος με περίεργα, χρωματιστά ρούχα κουνούσε χέρια και πόδια, χοροπηδούσε κι έλεγε κάτι στα παιδιά κι εκείνα τον παρακολουθούσαν με τόση προσήλωση λες κι αυτό που τους περιέγραφε ήταν το πιο σπουδαίο πράγμα πάνω στη γη!
Τα μάτια τους γυάλιζαν κι αν κανείς έβλεπε βαθιά μέσα τους θα διέκρινε βασίλισσες και βασιλιάδες, νεράιδες και ξωτικά, κάστρα και πύργους…
8
Ο Βασιλιάς πρόσεξε τα πρόσωπα των παιδιών που έλαμπαν από χαρά και βαθιά μες στη καρδιά του ένιωσε ένα μικρό τσίμπημα, μια ενόχληση, που ποτέ όμως δε θα παραδεχόταν πως ήταν ζήλεια!
9
Ζήλευε τα παιδιά που έδειχναν τόσο ευτυχισμένα, που ενώ τα χέρια και τα πόδια τους ήταν γρατζουνισμένα και τα ρούχα τους βρώμικα και παλιά έδειχναν να μην τα νοιάζει.
Εκείνη τη στιγμή αυτό που μετρούσε περισσότερο γι’ αυτά ήταν ο παράξενος άνθρωπος…
10
«Άραγε, αυτός ο άνθρωπος να ξέρει να φτιάχνει την ευτυχία; Να γνωρίζει έναν τρόπο να κάνει τους ανθρώπους ευτυχισμένους;», αναρωτήθηκε ο Βασιλιάς. «Σίγουρα ξέρει, τα πρόσωπα των παιδιών αυτό μαρτυρούν!» συμπέρανε ο Βασιλιάς και αμέσως διέταξε να συλλάβουν τον παράξενο άνθρωπο με τα πολύχρωμα ρούχα.
11
-Βλέπετε εκείνον τον άνθρωπο με τα παράξενα ρούχα; Είναι σίγουρα μάγος! Τα παιδιά σας κινδυνεύουν, πώς τα αφήνετε να μιλούν μαζί του; Φέρτε τον αμέσως μπροστά μου, διέταξε τους στρατιώτες του.
12
κι εκείνοι σκύβοντας το κεφάλι έτρεξαν να πραγματοποιήσουν ανόρεχτα την παράλογη διαταγή του Βασιλιά τους.
Ήξεραν καλά αυτόν τον άνθρωπο, όποτε εμφανιζόταν έβλεπαν στα μάτια των παιδιών τους την ελπίδα. Πώς ήταν δυνατόν να πιστεύει ο Βασιλιάς ότι ήταν δημόσιος κίνδυνος;
13
….ο παράξενος άνθρωπος στάθηκε μπροστά στον Βασιλιά και τον κοίταξε με το λαμπερό του βλέμμα και το τεράστιο χαμόγελό του!
14
-Τι μπορώ να κάνω για σένα Βασιλιά μου;
-Τι μπορείς να κάνεις; Μα να με κάνεις ευτυχισμένο! Είδα εκείνα τα παιδιά εκεί έξω και μου φάνηκαν πραγματικά ευτυχισμένα! Αυτό θέλω να με κάνεις και μένα ευτυχισμένο! Πες μου το μυστικό σου, κάνε τα μάγια σου, βγάλε το μαγικό σου φίλτρο από το σακί σου και κάνε με ευτυχισμένο! Εμπρός! διέταξε ο Βασιλιάς τον χαμογελαστό άντρα.
15
-Μα δεν έχω κανένα μυστικό Βασιλιά μου, δεν ξέρω κανένα μαγικό ξόρκι που να κάνει τους ανθρώπους ευτυχισμένους.
-Μη μου λες ψέματα, άνθρωπε! Σε είδα, είδα να βγάζεις κάτι από το σακί σου και να το δείχνεις στα παιδιά, πες μου τι κρύβεις εκεί, ούρλιαξε ο Βασιλιάς, δείχνοντας το πολύχρωμο ταγάρι που κρεμόταν από τη ζώνη του ανθρώπου.
16
-Δεν κρύβω τίποτα σπουδαίο, πολυχρονεμένε μου! Μόνο… να …αυτό το βιβλίο, αποκρίθηκε ο χαμογελαστός άνθρωπος.
-Και… τι έχει μέσα αυτό το βιβλίο που θα μπορούσε να με κάνει ευτυχισμένο; Του είπε ανήσυχα ο Βασιλιάς.
17
-Έχει παραμύθια… παραμύθια από όλη την Ευρώπη. Γύρισα όλες τις χώρες της ηπείρου, άκουσα ανθρώπους να λένε διάφορες ιστορίες, μύθους και παραμύθια. Ιστορίες άλλοτε χαρούμενες κι άλλοτε λυπητερές. Για το πώς φτιάχτηκε ο κόσμος, γιατί η θάλασσα είναι μπλε και τα σύννεφα άσπρα. Ιστορίες με πρίγκιπες και βασιλιάδες, με όμορφες κυράδες, με δράκους και με ξωτικά και με γλυκιές νεράιδες , του τραγούδησε ο παραμυθάς κουνώντας τα χέρια του ρυθμικά.
18
-Μα τι μου λες άνθρωπε μου; Τι ιστορίες και κουραφέξαλα; Εγώ ψάχνω την ευτυχία κι ευτυχία φέρνουν μόνο τα πλούτη! Είδα τα μάτια των παιδιών πως έλαμπαν πριν που τους έδειχνες το δισάκι σου, γυάλιζαν λες κι έβλεπαν χρυσές λίρες ή κάποιο πολύτιμο πετράδι ή έναν πολύτιμο θησαυρό, φώναζε συνεπαρμένος ο Βασιλιάς.
Μα βασιλιά μου...
19
-Αρνείσαι να δώσεις στο Βασιλιά αυτό που ζητά;
-Όχι, Βασιλιά μου, είπε θλιμμένα ο παράξενος άνθρωπος, αλήθεια σου λέω, στο δισάκι μου κρύβω μόνο παραμύθια. Λυπάμαι που δεν μπορώ να σε βοηθήσω, αυτό που ψάχνεις εγώ δεν μπορώ να σου το δώσω, λυπάμαι…
-Μου λες ψέματα, τολμάς και μου λες ψέματα! Αυτό θα το μετανιώσεις! Φρουροί, γρήγορα, πάρτε αυτόν τον ψεύτη από μπροστά μου και φυλακίστε τον στο πιο σκοτεινό κελί του κάστρου μου!
20
Οι φρουροί δίστασαν μα ο Βασιλιάς ήταν στ ΄αλήθεια πολύ θυμωμένος κι άρχισε να πετάει πράγματα και να τους απειλεί
-Μήπως θέλετε να πάτε κι εσείς μαζί του; Βιαστείτε ανόητοι, τι περιμένετε;
21
- Βασιλιά μου, αν με φυλακίσεις τα παιδιά θα με περιμένουν να τους πω τις ιστορίες μου και θα απογοητευτούν αν δεν πάω. Θα περιμένουν τα βράδια ξάγρυπνα να τους διηγηθώ τα καινούρια παραμύθια που μάζεψα, θα χάσουν την ελπίδα τους, ψιθύρισε ο παράξενος άνθρωπος.
-Αυτό να το σκεφτόσουν πριν μου αραδιάσεις τόσα ψέματα, άκου ιστορίες και παραμύθια. Σε ποιον τα πουλάς αυτά; Κανείς δεν γίνεται ευτυχισμένος με ιστορίες και παραμύθια, κάγχασε ο σκληρός Βασιλιάς. Θα μείνεις στο μπουντρούμι μέχρι να μου δώσεις αυτό που θα με κάνει ευτυχισμένο.
22
Ο παράξενος άντρας κούνησε θλιμμένα το κεφάλι του και ακολούθησε τους φρουρούς στο πιο σκοτεινό κελί του κάστρου!
23
Οι μέρες περνούσαν, ο χρόνος κυλούσε και στο Βασίλειο απλώθηκε παντού σιωπή. Τα παιδιά δε γελούσαν, δεν έπαιζαν πια όπως παλιά, μόνο κάθονταν στον πέτρινο τοίχο του βασιλείου και κοίταζαν συνοφρυωμένα μακριά σαν να περίμεναν κάτι ή…. μάλλον κάποιον.
24
-Μα πού να είναι; έλεγαν τα μικρότερα.
-Σσσσς πάντα έρχεται, όπου να ‘ναι φτάνει, απαντούσαν τα μεγαλύτερα με σιγουριά.
-Μα αργεί πολύ, ποτέ δεν άργησε τόσο! Συνέχιζαν με παράπονο τα μικρά παιδιά.
-Μπορεί να συνάντησε κανένα δράκο….
- Ή να βρήκε καμιά πολύ μεγάλη ιστορία και να του πήρε πολύ χρόνο για να τη γράψει, προσπαθούσαν μάταια να βρουν δικαιολογίες τα μεγαλύτερα παιδιά.
25
Μόνο μια μικρούλα στεκόταν στην άκρη και κοίταζε με αγωνία τα άλλα παιδιά «Λες ο αγαπημένος της Παραμυθάνθρωπος να την ξέχασε τόσο εύκολα, να μην γυρίσει ξανά, να την αφήσει έτσι χωρίς παραμύθια;» αναρωτιόταν. Βούρκωνε και μόνο στη σκέψη ότι δε θα ξανακούσει τα αγαπημένα της παραμύθια. Κι αυτά τα άτιμα, πώς μπλέχτηκαν έτσι στο μυαλό της και δε θυμάται τίποτα…
26
-Έλα Ευρώπη, πάμε, νύχτωσε, μάλλον δε θα ’ρθει ούτε σήμερα, τράβηξε την μικρούλα από το χέρι ο αδερφός της.
27
-Με ξέχασε, ψιθύρισε η μικρή Ευρώπη κι έπιασε σφιχτά το χέρι του αδερφού της. Θα μου πεις εσύ ένα παραμύθι;
-Ποιο θέλεις να σου πω; Απάντησε γλυκά ο αδερφός της.
-Αυτό με την Ωραία Σταχτοπούτα και μετά τη Χιονάτη και τους 7 παπουτσωμένους γάτους, του είπε με λαχτάρα η Ευρώπη.
-Αχ, καημένη Ευρωπίτσα μου, τα μπέρδεψες τα παραμύθια. Έχεις καιρό να τα ακούσεις γι’ αυτό!
28
Η Ευρώπη έσκυψε λυπημένη το κεφάλι της.
Δεν μπορεί να μας ξέχασε, κάτι του έτυχε, ίσως να χρειάζεται τη βοήθειά μας! Σίγουρα χρειάζεται τη βοήθειά μας...
29
Ο Παραμυθάς της δεν αργούσε ποτέ! Κι όταν ερχόταν πάντα της έφερνε ενθύμια από τα μέρη που επισκεπτόταν.
...ένα μαντήλι από τη Γαλλία, μια μάσκα από την Ιταλία, σοκολάτες από το Βέλγιο.
Και της τα δινε κρυφά μην τα δουν οι άλλοι και ζηλέψουν!
30
<<Έχεις τ΄όνομα της πιο όμορφης ηπείρου>>, της έλεγε. <<Η Ευρώπη, η ήπειρος που ξέρει να ζει ενωμένη, που σέβεται την ελευθερία των πολιτών της, που νοιάζεται γι' αυτούς, που λέει όχι στον πόλεμο!>>
31
Στο μεταξύ, ο Παραμυθάς μας, κλεισμένος όλη μέρα στο σκοτεινό κελί του, έψαχνε να βρει τρόπο να ειδοποιήσει τα παιδιά να μην ανησυχούν.
32
Μια μέρα, καθώς ξεφύλλιζε το αγαπημένο του βιβλίο με τα παραμύθια, άκουσε μια ψιλή φωνούλα να τον φωνάζει...
33
-Εεεε....Παραμυθά, εδώ, εδώ κάτω...
-Ποιος είναι; ρώτησε παραξενεμένος ο Παραμυθάς.
-Εγώ ο Μυρμιγκούλης Μιρμιδόνας!
-Και πού είσαι Μυρμιγκούλη Μιρμιδόνα και δεν σε βλέπω πουθενά;
34
-Εδώ κάτω από το κρεβάτι σου,σκύψε και θα με δεις.
Σκύβει ο Παραμυθάς και τι να δει...
Ο ατρόμητος Μυρμιγκούλης Μυρμιδόνας των γνωστών γενναίων πολεμιστών μπροστά του!
-Πώς βρέθηκες εδώ Μυρμιγκούλη μου; τον ρώτησε.
35
-Α! Παραμυθά μου ξεχνάς, δεν είχαμε δώσει ραντεβού να σου πω την ιστορία του προπάππου μου του γενναίου Μιρμιγκίδη που πολέμησε στο πλευρό των Μυρμιδόνων. Και μάλιστα, γνώριζε προσωπικά τον μεγάλο Αχιλλέα;
Άργησες και άρχισα να ανησυχώ. Ρώτησα παντού για σένα, αλλά κανείς δεν ήξερε να μου πει που βρίσκεσαι.
36
-Το αηδόνι του βασιλιά μου μαρτύρησε που βρίσκεσαι. Ευτυχώς δεν κρατάει ποτέ το στόμα του κλειστό.
37
-Λοιπόν, έχεις κάτι στο μυαλό σου; O Βασιλιάς είναι σκληρός, δεν θα σ'αφήσει έτσι εύκολα, πρέπει να καταστρώσουμε ένα σχέδιο! είπε ο Μυρμιγκούλης και κοίταξε με αγωνία τον Παραμυθά.
38
-Καταρχήν με συγχωρείς που σ'έκανα να περιμένεις. Χρειάζομαι τη βοήθεια σου, τι λες; είπε ο Παραμυθάς.
-Μα και το ρωτάς; για να δω τα πρόσωπα των παιδιών ξανά χαρούμενα θα κάνω ό,τι μου πεις!
39
-Λοιπόν, Μυρμιγκούλη, ώρα για δράση! Πήγαινε να ενημερώσεις τα παιδιά ότι τόσο καιρό βρίσκομαι κλεισμένος εδώ μέσα. Έπειτα πες τους ότι θα χρειαστώ τη βοήθεια τους.Πρέπει να σκεφτώ έναν τρόπο να πείσουμε τον Βασιλιά ότι την ευτυχία δεν την φέρνουν τα πλούτη, ότι τα παραμύθια μου μπορούν να τον κάνουν ευτυχισμένο!
-Αχ Παραμυθά μου, ο Βασιλιάς κάποτε ήταν ένα ευτυχισμένο παιδί που δεν χόρταινε να ακούει παραμύθια....ο πόλεμος όμως τα άλλαξε όλα!
Φεύγω τώρα κι όταν γυρίσω θα στα πω όλα! είπε ο Μυρμιγκούλης και εξαφανίστηκε.
40
Αφού εξαφανίστηκε ο Μυρμιγκούλης, ο Παραμυθάς απέμεινε σκεπτικός: <<Μα τι μπορεί να συνέβη στο Βασιλιά, τι άλλαξε, γιατί είναι τόσο δυστυχισμένος; Πρέπει με κάποιο τρόπο να ακούσει τις ιστορίες που μάζεψα... >>
41
Στο μεταξύ, ο Μυρμιγκούλης έτρεξε στο σπίτι της μικρής Ευρώπης, που ήξερε πόσο πολύ αγαπούσε τον Παραμυθά και πόσο λυπημένη ήταν που είχε καιρό να τον δει.
42
-Καλή μου Ευρώπη, χρειάζομαι τη βοήθεια σου! Ο Παραμυθάς μας είναι φυλακισμένος στο μπουντρούμι του παλατιού. Θα με βοηθήσεις να τον ελευθερώσουμε;
-Το ήξερα ότι κάτι του είχε συμβεί...και βέβαια θα σε βοηθήσω, θα πω και στα άλλα παιδιά. Πες μου τι πρέπει να κάνω;
43
-Ευρώπη, ειδοποίησε τους φίλους σου και θα συναντηθούμε ξανά στον πέτρινο τοίχο του παλατιού. Τότε, θα σας πω και το σχέδιο του Παραμυθά...
44
Benefits:
- Full access to our public library
- Save favorite books
- Interact with authors
READ
Οι μαθητές της Γ' τάξης:
Χρύσα
Γεωργία
Κατερίνα
Χριστίνα
Χριστίνα
Πασχαλίνα
Στέλιος
Βασίλης
Χρύσα
Υπεύθυνη προγράμματος: Καψογεώργη Μαρία
Created & published on StoryJumper™ ©2025 StoryJumper, Inc.
All rights reserved. Sources: storyjumper.com/attribution
Preview audio:
storyj.mp/agccrd59macf
Μια φορά κι έναν καιρό σ' έναν τόπο όχι και τόσο μακρινό....
2
ζούσε ένας κακός, δύστροπος και κακόκεφος βασιλιάς.
3
Όλη μέρα μετρούσε τα πλούτη του, τα χρυσά του κουτάλια και τα ασημένια του πιρούνια.
4
- < BEGINNING
- END >
-
DOWNLOAD
-
LIKE(1)
-
COMMENT(1)
-
SHARE
-
SAVE
BUY THIS BOOK (from $13.59+)
-
BUY THIS BOOK
(from $13.59+) -
BUY THIS BOOK
(from $13.59+) - DOWNLOAD
- LIKE (1)
- COMMENT (1)
- SHARE
- SAVE
- Report
Liked By
X
Encourage this author
-
BUY
-
LIKE(1)
-
COMMENT(1)
-
SHARE
Problem with this book
X
- Excessive Violence
- Harassment
- Offensive Pictures
- Spelling & Grammar Errors
- Unfinished
- Other Problem
Which pages have problems?
Please describe the problem:
left text
right text
COMMENTS
Click 'X' to report any negative comments. Thanks!