Dawno, dawno temu...

Zaraz, zaraz czy każda historia musi zaczynać się od "Dawno, dawno temu..."? My zaczniemy inaczej.

Ponad rok temu spotkałam księżniczkę i siedmiu pisarzy.Wyglądali oni jak małe skrzaty, lecz nie byli tak zwykli, jakby się wydawało.Każdy z nich miał talent do pisania książek.

Nazywali się: Adam Mickiewicz, Henryk Sienkiewicz, Bolesław Prus, Kornel Makuszyński, Rafał Kosik, Juliusz Słowacki i Jan Kochanowski. Piękna księżniczka, która z nimi mieszkała nazywała się Olga Tokarczuk. Żyli w małej wiosce o nazwie Writeland.

Ich domek był malutki, ale wystarczająco duży, by pomieścić wszystkich lokatorów.

Domek był biały, jego dach zaś zielony.

Każdy mieszkaniec miał swój malutki pokój. Pokoje małych pisarzy były żółte, a pokój Olgi - różowy.

Pewnego dnia skrzaty zdecydowały się udać do zakazanego miejsca w Writelandzie.

Po świecie krążyła legenda o smoczycy. Właśnie tam, gdzie poszły, według legendy żyła smoczyca.

Pisarze szli przez las, kiedy Henryk zapytał Adama:

-Na pewno wiesz, gdzie mamy iść?

-Tak - odpowiedział lekko wahającym się głosem.- Mam nadzieję - szybko dodał pod nosem.

Las był ciemny i straszny.

-Nie dziwię się, że tu podobno mieszka smok - stwierdził Jan.

Skrzaty próbując zapomnieć o przerażającym otoczeniu- śpiewały:

-Hej, ho! Hej, ho! Do smoka, by się szło! Niestety pisarze nie wiedzieli, że ta pieśń budzi smoczycę.

Nagle usłyszeli szum.

Rafał powiedział:

-To pewnie smok!!!

-Pomocy to ja!-krzyczał ktoś z daleka.

-Co to znaczy "ja"!?-gorączkowo pytał Bolesław.

-To ja, Olga!- krzyczała księżniczka- Goni mnie smoczyca!

-O nie! - zakrzyknęli.