KEYİFLİ OKUL ATÖLYEM 2

YAZARLAR

Yusuf Efe E.- Serap MUTLU AYDIN

Melisa S.- Rabia KILINÇ

Zeynep E. Y.- Çağla Pınar CENGİZ

Zehra N. Ö.- Canan AŞIK AVLUK

Nisa S. D. - DUYGU ÖZHAN

Elif B. A .-Figen DEMİREL

Elif N. A. - Göksal AKBULUT

Eflinnaz S.- Melek İSLAMOĞLU

Ceylin K.- Müjgan AKSOY

Yağmur K. - Nevin DOMBAYCI

Elif NAZ T.-Selma COŞKUN

Aysima H.K. - SİBEL ÜSTÜNDAĞ

Sibel Yasemin M. - Tuğba KILIÇ

Elanur Ü.-Ülkü UYGUN

Ceylin S. - Yasemin YILDIRIM

Ecrin D. - Havva HAMZALI

Tanem Y. - Yasemin GEDİZ

Hesenli İ. - Hüseynova Kemale

Safiye E.   — Yasemin TOKGÖZLÜ

Melekxanım - İsmayilzade Kamale

Gökhan Mert K. - Aysun ODABAŞI

Reyyan K. - YASEMİN KÖKSAL

Ali T. - Nagihan KOCAGÖZ

Kaan A. - HİCRAN ÖZÜM SOYLU

Şıxeliyeva Ay. - Natavan Mustafazade

Bahar K. - Güleser Göztepe

ELİF G. - ZUHAL AKYAZI

İdil A. - Havva Demirdağ

Defne Ö. - Nurhan Boyacioglu

Efe E. - Serpil KIZILKAYA

Mahire D. -Asel Yavuz

Ahmet Alsoudan - Canan Ulukurt

Muhsin A. - Necla Akkoyunlu

Hatice T.- Sevcan EŞİYOK

İncisu A. -Leyla BELDAĞLI

Ahmet Ü.- Dilek Uçar

Asel Y.-Mahire Demirsoy

Emre D.- Esra Kalay

Zeynep H. - Dilek BOLAT

Sümeyye HARMANDAR - Nida Çakıcı

Sahire Nur Ç. - Arif DAĞ

Emirhan Y. - Diyarhan Murat Yılmaz-

Cemre T. - Bilgen ALÇİÇEK

Yusuf G. - Ayçelen Kuruçayır

Halil İbrahim Ö. - Zeynep Çelik

Fikret D. - Hatice YAZIMCI ÇALIŞKAN

Yusuf Nail K. - Yasemin Aras

Emrecan A. - Songül ÖZkayagil

Hatice B. - Doğan Yıldırım

Eslem K. - Alev Nural

Hümeyra A. - Perihan AKGÖZ

Hazar K. - Pınar Gülcan KIZGIN

Ela H. - Reva ALAYONT

Fatma Zehra D. - Hacı Ömer ERARSLAN

Keremcem K. - Gülhan ALTINKAYNAK

Ebrar Y. - Tamer PEHLİVAN

Eda Ş. -Fatma Tuğçe KANSU

Berat S. - Yasemin ALKAN

Orkun Ege K. - Filiz ÇETİNKAYA

Nisa İrem K. - Zişan AYDOĞDU

Azra Naz T. - Nurgül GÜNGÖR

Yiğithan P. - Tülay Mülayim

Duru O. - Hayriye DEMİRASLAN

Irmak A. - Yasemin ÜNAL

Hesenli N. - Terane Hidayetova-

Mustafa Enes Y. - Ayça ÖZKAN

BİR 23 NİSAN MASALI

Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde develer tellal iken pireler berber iken ben dedemin beşiğini tıngır mıngır sallar iken çok uzak bir ülkede mutlu mutlu yaşayan çocuklar varmış.Bu çocuklar birbirlerini çok severler her zaman birbirlerine yardım ederlermiş. Mutlu günlerinde de hüzünlü günlerinde de beraber olur, her türlü zorluğun üstesinden gelirlermiş.

Günler haftaları, haftalar ayları kovalamış ve çocukların heyecanla bekledikleri çocuk bayramına günler kalmış. Ülkedeki herkes iş bölümü yapmış, çocuklar ülkenin her tarafını balonlarla, bayraklarla, binbir çeşit süslerle süslerken, büyükler çocukları mutlu edebilmek için ziyafet sofraları hazırlamış, lunaparklar kurmuşlar, onlara yepyeni kıyafetler dikmişler, ayakkabılar almışlar. Tüm hazırlıklar bitmiş, çocuklar yorgun ama bir o kadar heyecanlı bir şekilde yatmış uyumuşlar

O gece ülkeye Corona adında yeşil renkli insanların o zamana kadar rastlamadıkları bir dev gelmiş. Çocukların astıkları süsleri ,bayrakları, balonları, çocuklara yeni dikilen elbiseleri, ayakkabıları,ziyafet sofrasındaki yemekleri almış ve ülkeyi terk etmiş. Çocuklar sabah erkenden uyanmış..Bir de ne görsünler balonların, süslerin, kıyafetlerin, bayrakların hiçbiri ortada yokmuş. Çok üzülmüşler.Şimdi süsler, bayraklar ve balonlar olmadan nasıl 23 Nisan'ı kutlayacaklardı?Bu coşkuyu nasıl yaşayacaklardı? Üstelik bu yıl 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’nın 100. yılıydı. 

Kesinlikle buna bir çözüm bulunmalıydı. Hayat eve de sığar diye bir çözüm buldular, çocuklar her yeri, evlerini ,apartmanlarını süslediler. Şen kahkahalar gökyüzüne ulaştı. Ve çocuklar corana adlı yeşil yaratığa karşı, 23 Nisan Ulusal Egemenlik Bayramını kutlamaya kararlıydılar. Bu yeşil devden dolayı buruk da olsa kutlamaları gerçekleştirmeyi çok istiyordu çocuklar.23 Nisan’ın 100. yılını kutlamak amacıyla büyük bir azimle şiirler , şarkılar ezberlendi. 

Tüm çoşkusuyla yine her zaman olduğu gibi bayramı kutlayacaklardı. Belki de bu yeşil dev bunların olabileceğini hiç düşünmemişti. “Biz Atatürk'ün çocuklarıyız” diyerek hazırlıklara devam ettiler. Öncelikle bir saat belirlediler. Balkonlara çıkıp İstiklâl Marşımızı, hazırladıkları şiirleri ve şarkıları hep bir ağızdan söyleyip alkışlamaya karar verdiler. Böylece vatanlarını ne kadar çok sevdiklerini ispatlayacaklardı.

Yapılan hazırlıkları duyan tüm çocuklar çok heyecanlandılar ve dolaplarındaki en güzel kıyafetlerini çıkardılar. Okullarında, arkadaşlarının yanlarında değillerdi belki ama, tüm çocukların kalbi birlikte atıyordu. Yan yana olamasalarda, bu özel günde kutlamalar yapılsın diye şiirler okuyup, birbirlerine resim ve videolar hazırladılar. Birbirlerinden uzakta farklı illerde, kalplerinde aynı sevgi, aynı heyecan ve aynı coşkuyla hazırlanan çocuklar, zamanın bir an önce geçip 23 Nisan sabahına uyanmayı bekliyorlardı.

Sanki zaman durmuştu, heyecan doruktaydı. Tüm yapılanları duyurularla çok uzaklarda bulunan herkese iletme kararı aldılar. Oradaki çocuklar 23 Nisan'da başka ülkelerdeki çocuklara haber verdiler. Diğer ülkelerdeki çocuklar bu ülkeye gelmek için çok heyecanlıydı. Fakat bu yıl 23 Nisan 100.yıl kutlamalarını Corona adlı yeşil dev yüzünden evlerimizde, balkonlarımızda kutlayacağımızı duyurdular. Bu coşkulu ve heyecanlı kutlamayı engellemeye hiç kimsenin gücünün yetmeyeceğini söylediler. Hayat bu sefer eve sığmalıydı ve birlik olup yeşil devi yenmeliydik. 

Balkonları süslemeye başladılar ve birlikten kuvvet doğacağını yeşil deve göstermeliydiler. Evdeki malzemelerle hazırladıkları zincirleri, bayrakları, fenerleri balkonlara pencerelere büyük bir coşkuyla astılar. Yeşil dev tek oysaki onlar hep birdi.

Boyları küçüktü ama yürekleri kocamandı. Bu çocuklardaki vatan ve bayrak aşkı olduğu sürece devler pire olur, bayram coşkularını alamazdı. Evet çocuklar Atatürk çocukları olarak Atalarının tüm zorluklara rağmen kazandığı zaferler gibi yeşil devi yenecekler ve kendilerine armağan ettiği bu bayramı coşku ile kutlayacaklardı

Egeli çocuklar zeybek oynayarak, Karadenizli çocuklar horon oynayarak, Doğu Anadolu ve Güneydoğu Anadolulu çocuklar halay çekerek, İç Anadolulu çocuklar kaşık oyunu oynayarak Edirne’den Kars’a bütün çocuklar Atalarının armağan ettiği bu bayram coşkusunu Corona devinin engellemesine izin vermemeye kararlıydılar. Çocuklar 23 Nisan’ın öğretmenlerinin sayesinde çok güzel olacağına inanıyorlardı. Bu yüzden coşkuyla hazırlık yapıyorlardı.

O büyük gün sonunda gelmişti. Tüm ülke de şanlı Türk bayrağı dalgalanıyordu.Tüm çocuklar hep bir ağızdan yeşil deve inat, gururla 23 Nisan 100.yıl Marşı'nı söylemeye başladı. Bu yıl 23 Nisan diğer zamanlardan farklı bir şekilde yine aynı coşku içinde kutlanmalıydı. Çünkü o çocuklara Atatürk'ün armağanıydı. Tüm şiirler okunup şarkılar söylendi belki yan yana değil ama yürek yüreğeydi tüm çocuklar. Yeşil dev Coronanın tüm uğraşları boşa gitmişti. Mustafa Kemal ATATÜRK’ün çocuklara armağanı olan 23 Nisan Ulusal Egemenlik Ve Çocuk Bayramına herkes evinde sahip çıkıp bayramı kutlamışlardı.

Bir yandan da corona adlı devi yok etmek için plan yapmaya başladılar. Ne yapıp edip çocukları mavi gökyüzünden ve okullarından ayıran bu devi yok etmenin bir yolunu bulmalıydılar. Öyle de yaptılar Corona adlı devle konuşup onu ikna ettiler. Corona yaptıkları için çocuklardan ve büyüklerinden özür diledi. Bu büyük dev ülkeyi ve dünyayı terk edeceğini söyleyerek oradan ayrıldı. Çocukların temiz mutlu bir şekilde yaşamaları okullarına kavuşmaları yeni bir 23 Nisan coşkusuydu. O da ne! yeşil dev artık yoktu meydanlar bayram yeri gibiydi. Yeryüzünün rengarenk çiçekleri çocuklar parklara koşuyordu.