Γεια σας,

Είμαστε η "Τετράποδη Άμεση Δράση" και έχουμε μια πολύ σημαντική δουλειά.

Κάθε μέρα δουλεύουμε απ΄ό νωρίς το πρωί μέχρι αργά το βράδυ...

Ψέματα όμως δεν θα σας πω!

Κάνουμε διαλείμματα πολλά,

 παίζουμε παιχνίδια και τρώμε λιχουδιές,

και που και που ρίχνουμε και υπνάκους...

΄

Ας γυρίσουμε όμως πίσω στην δουλειά!

Ποι΄ά λέτε να είναι αυτή;

Τα τηλέφωνα χτυπάνε συνεχώς Ντριν Ντριν Ντριν...

Τετράποδη Άμεση ΄Δράση! Ποιος καλεί;

Πολύ σας το κράτησα μυστικό και τώρα ήρθε η ώρα νας σας το πω...

Όποιο παιδάκι μας χρειάζεται και νιώθει στεναχωρημένο, μας παίρνει τηλέφωνο για να του δώσουμε συμβουλές, πολλά φιλάκια και αγκαλιές. Για να καταλάβετε, όμως, τι εννοώ θα σας πω κάποιες ιστορίες από το παρελθόν. 

Γεια σας, είμαι ο Παντογνώστης Ρεξ. Είμαι υπεύθυνος για την αρχειοθέτηση των περιστατικών που η ομάδα μας αντιμετώπισε. Κάθε ιστορία που θα σας πω είναι σημαντική για να καταλάβετε τον στόχο που έχουμε ως "Τετράποδη Άμεση Δράση". Καθήστε αναπαυτικά και ακούστε προσεκτικά! Οι ιστορίες που θα πω ειναι για δύο παιδιά γλυκά που, όμως,  ήθελαν μια συντροφιά.

Το πρώτο παιδί το λένε Αντώνη και αγαπάει το όνομα του πολ΄ύ γιατί είναι του παππού του . Στο σχολείο, όμως, τα άλλα τα παιδιά δεν τον φώναζαν με το όνομα του και στεναχωριόταν πολύ . Τον φώναζαν"Κύριο Φακίδα" ή "Τελίτσα" γιατί στο προσωπ΄άκι του πάνω στην μυτούλα έχει μαύρες και μικρές φακίδες. Κάθε βράδυ, λοιπόν, έπαιρνε  σαπούνια για να τις βγάλει από το πρόσωπο του... Έτριβε και έτριβε και ξαναέτριβε μα αποτέλεσμα δεν έβλεπε.