Αφιερωμένο σε όλη την οικουμένη
Κάποτε,κάπου στον κόσμο,ένας επιστήμονας προσπαθούσε να φτιάξει μία χρονομηχανή. Ήταν πολύ έξυπνος αλλά ξέχασε να κάνει κάτι πολύ σημαντικό που θα του χάλαγε όλα τα σχέδια του.
Ξέχασε να πιστέψει στον εαυτό του και στο χριστουγεννιάτικο πνεύμα που του στοίχισε το ταξίδι του στο χρόνο με σκοπό να περάσει τα τελευταία Χριστούγεννα μαζί με τους γονείς του που έχασε όταν ήταν παιδί .
Ξαφνικά, ένα εργαλείο έπεσε στο πάτωμα,εκείνος έσκυψε να το μαζέψει και αυτό που αντίκρισε κάτω από την χαραμάδα της πόρτας της αποθήκης τον έκανε να μην πιστεύει στα μάτια του.
Ήταν ένα ξωτικό με μεγάλα μπλε μάτια και ξανθά μαλλιά. Ήταν πραγματικά η πιο όμορφη elf που είχε δει. Αυτός έμεινε χωρίς λόγια.
Ο επιστήμονας την ρώτησε:
-Τι... Τι είσαι εσύ;
Το ξωτικό απάντησε με χαρά :
-Είμαι ένα ξωτικό από τον Αϊ Βασίλη, αλλά χάθηκα, όταν κατέβηκα στην πόλη.
-Μήπως θα μπορούσες να με βοηθήσεις να βρω τον δρόμο ; Αλλά πρέπει να βιαστούμε, γιατί αύριο είναι παραμονή πρωτοχρονιάς.
-Μην λες χαζομάρες, ο Αϊ Βασίλης δεν υπάρχει. Άντε να πας σπίτι σου, γιατί θα σε ψάχνει η μαμά σου.
-Μα γιατί δεν με πιστεύεις;- ρώτησε το ξωτικό- αφού με βλέπεις μπροστά σου. Περίμενε να σου δείξω
Το ξωτικό ξαφνικά βγάζει μια μαγική μπάλα που φαινόταν όλο το εργαστήριο του Αϊ Βασίλη.
-Δες και με τα μάτια σου, αφού δεν με πιστεύεις.
-Ίσως αυτά που μου λες τα ονειρεύομαι και ακόμη δεν πιστεύω, γι' αυτό θα κλείσω τα ματιά μου και όταν τα ξανανοίξω όλα θα είναι κανονικά.
Ενώ μίλαγε με το ξωτικό, ένιωσε ένα απαλό αεράκι να του χαϊδεύει την πλάτη, γύρισε να δει τι ήταν και αντίκρισε την μητέρα του μετά από πολλά χρόνια στα μάτια. Τον κοίταξε και εκείνη με τα κόκκινα πυκνά μαλλιά της να μπαίνουν μπροστά στο πρόσωπο της.
Ο επιστήμονας τρόμαξε και δεν πίστευε στα μάτια του.
-Μητέρα τι κάνεις εδώ ;
- Γιε μου, πόσο έχεις μεγαλώσει έτσι!
Ο επιστήμονας άρχισε να κλαίει. Τόσο καιρό είχε περάσει και επιτέλους μπορούσε να ξαναδεί την μητέρα του .
- Αγόρι μου πρέπει να πιστέψεις και όλα θα έρθουν με την σειρά τους . Όλα μπορούν να γίνουν αρκεί να το πιστέψουμε , είπε η μητέρα του και ξαφνικά ένα φως κυρίευσε το δωμάτιο και εξαφανίστηκε.
Ο επιστήμονας άρχισε να κλαίει και μουρμούρισε ψιθυριστά "Θα πιστέψω, μην φεύγεις, θα πιστέψω "
Ξαφνικά, όταν το φως έσβησε, ο επιστήμονας είδε ένα μεγάλο δωμάτιο. Ήταν παρά πολύ μεγάλο, βαμμένο κόκκινο, άσπρο και πράσινο. Παντού είχε χαρτιά ,κούτες παιχνίδια και κάτι μικρά πλασματάκια που ο επιστήμονας σκέφτηκε ότι είναι άλλα ξωτικά .
Τριγύρω του μπάλες και χιονάνθρωποι ,καμπανούλες και μικρούτσικοι Αγιοβασίληδες . Πιο δίπλα σειρές με κόκκινα και πράσινα φωτάκια που αναβόσβηναν και ... στο βάθος ένα τεράστιο χριστουγεννιάτικο δέντρο με πάρα πολλά πανέμορφα στολίδια απάνω και στην κορυφή το αστέρι … Ήταν το πιο όμορφο και πιο λαμπερό αστέρι που είχε δει .
Έκανε μια μικρή βόλτα τριγύρω θαυμάζοντας το γιορτινό πνεύμα και την οικειότητα που τον έκανε να νιώθει αυτή η αίθουσα, η οποία δε φανταζόταν καν ότι υπήρχε ,ώσπου βρέθηκε μπροστά του το μικρό ξωτικό που εμφανίστηκε στο σπίτι του προηγουμένως.
-Αυτό είναι το μέρος που σου έλεγα, του είπε.
- Τελικά,σκέφτηκε, αν άφηνα το χριστουγεννιάτικο πνεύμα να με μαγέψει, ίσως να είχα να αναπολώ περισσότερες αναμνήσεις και να μην είχα την ανάγκη να τις αναζητήσω.
Κοίταζε τα ξωτικά που δούλευαν και φαίνονταν τόσο ευτυχισμένα. Όμως για μια στιγμή σοβαρεύει το βλέμμα και συνειδητοποιεί ότι δεν ξέρει πού βρίσκεται αυτό το μυστήριο και τεράστιο δωμάτιο.
-Πού είμαστε; ρώτησε ανήσυχος. Καμιά φορά τα γεγονότα δεν χρειάζεται να είναι πραγματικά για να αλλάξουν την ζωή μας.
Κοίταξε το ξωτικό με τεράστια απορία στα μάτια του.
-Καλά Χριστούγεννα! ψιθύρισε το ξωτικό στον εφευρέτη, του χαμογέλασε και σιγά σιγά, όλα μπροστά του άρχιζαν να ξεθωριάζουν. Τα παιχνίδια για τα παιδιά που είχαν ετοιμάσει τα ξωτικά με τα χρωματιστά περιτυλίγματα και τις γυαλιστερές κορδέλες εξαφανίζονταν ένα ένα, ώσπου να μην υπάρχει απολύτως τίποτα σε εκείνη την αίθουσα.
Ξύπνησε στο ελαφρώς κρύο διαμέρισμα του από το κουδούνι της πόρτας του ξαφνιασμένος ,γιατί δεν περίμενε κανέναν στις 7 το πρωί παραμονή Χριστουγέννων. Σηκώνεται, ανοίγει και ήταν ο ταχυδρόμος που του έδωσε ένα δέμα που δεν είχε παραγγείλει ποτέ. "Καλά Χριστούγεννα" του λέει ο ταχυδρόμος με ένα γλυκό χαμόγελο και φεύγει. Δε πρόλαβε να του εξηγήσει ότι μάλλον έγινε κάποιο λάθος με την παραγγελία.
Έκατσε στον καναπέ και άνοιξε το μικρό κουτί, το οποίο ήταν τυλιγμένο με ένα πανέμορφο χαρτί με χριστουγεννιάτικα σχέδια, σαν να ήταν δώρο Χριστουγέννων για ένα παιδάκι. Ήταν μια χιονόμπαλα. Αφού έπεσαν τα περισσότερα χιονάκια στην επιφάνεια της μπάλας, παρατήρησε ότι το κουκλάκι που ήταν μέσα ήταν ακριβώς ίδιο με το ξωτικό που είδε στο όνειρο του. Θυμήθηκε τι είδε και πως τον έκανε να νιώσει αλλά και τα λόγια του ξωτικού για τα Χριστούγεννα.
Έτσι χωρίς δεύτερη σκέψη έβαλε το παλτό του και βγήκε στους δρόμους με τις παντόφλες και τις πιτζάμες ψάχνοντας ανοιχτό μαγαζί με χριστουγεννιάτικα. Μετέτρεψε το μικρό και κρύο διαμέρισμα του σε ένα ζεστό σπιτάκι με λαμπάκια να αναβοσβήνουν, γυάλινες μπάλες να αντανακλούν ξαπλώνοντας στο στολισμένο έλατο και κάλεσε τον αγαπημένο του φίλο μαζί με την οικογένειά του να φάνε την παραμονή των Χριστουγέννων.
Και αυτό συνέχισε να κάνει και όλα τα Χριστούγεννα της ζωής του, χωρίς να ξεχνάει το καλό ξωτικό που τον επισκεπτόταν κάθε βράδυ στον ύπνο του εκείνες τις μέρες των Χριστουγέννων.
Κοίτα που τελικά, ένας επιστήμονας που βασίζεται στην φυσική και την λογική για να εξηγήσει τον κόσμο, πίστεψε στην μαγεία τον Χριστουγέννων.
ΤΕΛΟΣ
Αφιερωμένο σε όλη την οικουμένη
Κάποτε,κάπου στον κόσμο,ένας επιστήμονας προσπαθούσε να φτιάξει μία χρονομηχανή. Ήταν πολύ έξυπνος αλλά ξέχασε να κάνει κάτι πολύ σημαντικό που θα του χάλαγε όλα τα σχέδια του.
- < BEGINNING
- END >
-
DOWNLOAD
-
LIKE
-
COMMENT()
-
SHARE
-
BUY THIS BOOK
(from $7.99+) -
BUY THIS BOOK
(from $7.99+) - DOWNLOAD
- LIKE
- COMMENT ()
- SHARE
- Report
-
BUY
-
LIKE
-
COMMENT()
-
SHARE
- Excessive Violence
- Harassment
- Offensive Pictures
- Spelling & Grammar Errors
- Unfinished
- Other Problem
COMMENTS
Click 'X' to report any negative comments. Thanks!