Sanatın Lezzeti - Taste of Art e-Twinning Projesi Öğrencilerinin Muhteşem Hayal Güçleri ile Yazılmıştır...
Bu güne kadar sanatı yemekleriyle birleştirebileceğimi bilmiyordum.
Öğrendiğimde denemek için can atıyordum. Sarı renge boyanmış bir tuvalin karşısındaydım.
İlk denememde başardım ve ünlü bir ressamın tablosunu çokça çileğin bulunduğu meyve salatasına yansıttım.
Beni en çok şaşırtan şey ise salatanın hiç olmadığı kadar güzel ve sağlıklı olmasıydı.
Beyza
Dila Gökçen Armağan
Peki sağlıklı besinler ile kendi sanat
eserimi yapabilir miydim?
O anda annem enfes bir meyve tabağı getirdi. Kiviler, dutlar, portakallar. Ben de meyveler ile kendi sanat eserimi oluşturdum. Çok güzel olmuştu. Meyve tabağımı alarak annemin yanına gittim ve ertesi gün köye giderken yolda göreceğimiz rengarenk manzaraları konuşmaya başladık.
Fark ettik ki meyve tabağımda da dolu dolu renkler kullanmıştı. Mesela mor, turuncu, kırmızı...
Dila Gökçen
Köyde hayat başkaydı. Akşamın serinliğinde rüzgarın ıslık seslerinin eşliğinde kuzenim Aylin ve babamla karpuz tarlasında ilerliyorduk birkaç kilometre ilerisinde kavun ve karpuzların o eşsiz kokusu buram,buram gelirken ,tablodaki yeşilin her tonu büyüleyici bir görsel şovdu.
Kuzenimle meyveler hakkında konuşmaya başladık.
Kuzenim kirazı çok seviyordu, bense karpuzu..
Kuzenime anlatmaya başladım; "Karpuz tam bir A vitamini deposudur. Kalbe, kötü kolestrolü düşürmeye ve damar tıkanıklığına çok faydalıdır. Gözlere çok iyi geldiği gibi içerisindeki su sayesinde böbreklere de oldukça faydalıdır" dedim.
Elvan
-Öylesine güzel bahsettin ki karpuzun faydalarından bir an önce bu enfes karpuzlardan yiyesim geldi dedi.
Sonra yemyeşil çimenlerin üzerinde hoş sohbet eşliğinde o tertemiz havanın tadını çıkarıp organik kavun ve karpuzlardan yemeye başladık. Elvan
Kocaman yazı ve bütün kışı köyde muhteşem bir doğanın içinde geçirdik.
Uzun süren soğuk kış günlerinden sonra sıcak bir güne uyanmıştık. Kalktığımda mutfaktan mis gibi omlet kokusu geliyordu. Anneme sofrayı hazırlaması için yardım ettim. Babam da kardeşimi uyandırdı kahvaltı yaptık.Hava çok sıcak olduğu için denize gitmeye karar verdik. Ecrin Su
Denizden geldiğimizde yiyecek bir şeyler aradım. Biraz acıkmıştım, annem elinde bir tabak dolusu meyve ile geldi. Hepsi rengarenkti.Ama en çok dikkatimi çeken kavunun çok sulu olmasıydı. Annem ara öğünlerde sağlıksız abur cuburlar yerine bu tarz meyveler yiyebileceğimizi söyledi.
Kendimi gerçekten bilinçlenmiş hissettim.Aradan uzun bir zaman geçti.Öğle yemeği ,akşam yemeği derken akşam oluvermişti.Uyurken Annemin kavun ile söylediği bilgiler aklımdan çıkmyordu.Meğer ne çok vitamin varmış içinde A,B,C...sonrada uykuya daldım.
Sabah oldu ailemle kahvaltı yaptım.Öğlene doğru köpeğimle yürüyüşe çıktım.sonra kiraz ağacının yanından geçerken uzandım ve biraz yedim .Kulağımada takıp yürüyüşe devam ederken öğretmenimin verdiği ödev aklıma geldi.
Köpeğime dönüp bu kıpkırmızı kirazdedim ve C vitamini açısından zengin bir meyvedir A ,K ,B6 vitaminleri içerir dedimoda bana havlayarak cevap verdi. Sevgi Ece
Ertesi gün yemyeşil doğanın içinde kiraz ağaçlarının içinde otururken, birden hayretler içinde kaldım. Gökyüzünde bir gökkuşağı belirivermişti.Nasılda parlaktı renkleri gözlerimi alamıyordum.Dilekler gerçekten gerçekleşiyor mu gökkuşağının altından geçince diye düşündüm. Ağzıma bir kiraz atarak sağlıklı olmayı diledim.
Elif
Bağban Murad dayi bolluca yetişən limonlari görüb çox sevindi.Bu limonlari bazarda satmaq üçün yük maşinlari kiralayib bağin önünə çağirtdirdi.Bu limonlari maşinlara yüklətdi və bazara satmağa yolladi.
Tuncay
Yolda gedərkən maşin quraq bir ərazidən keçirdi qəfil önünə çixan tülkünü görüb cəld dayanir.Dayandiqda bir neçə limon yerə düşür bu limonlar ərazidə günün istisindən dağilib torpağa qarişir...
və bu quru çöl yaşillaşir limon ağaclari ilə zəngnləşir.Burani görən insanlar buna valeh olur və burada kənd salmaq qərarina gəlirlər və bu köyün adi limon köyü olur.
Nuray
Bir gün Fürüzənin evinde ,baIaca qabin icinde bir kivi vardi.Kivini hee kes yemirdi qabin icinde eyni yerde dayanir.Bir gun Aydqn adinda qiz gelib kiviye baxdi ve aImadi.
Xalidə
0 zaman kivi dusundu ki, onu hee kes sevmir kivi basladi dusunmeye
Menim icimde C vitami var sonra,qan dovranini idare etmekle komek edirem...
Bir gun ise Esmer adli bir qiz gelib kiviye baxib anasina dedi:
-Anacan kivi alaqda ne olar
o C vitamini ile zengindir ve qan dovranini idare etmeye komek edir.Anasi kividen 10 dene aldi ve eve getdiIer.Esmer kivini soyub yedi.Esmer cox sevincli idi ve kivide.
Bir gün Esmerin babası yol kənarı ilə gedirdi. Yolla gedərkən gözü almalar ilə oynayan uşaqlara sataşdı. Uşaqlar ağacdakı almaları qoparır, gah bir-birilərinə atırlar,gah da onları ayaqları altında tapdalayırdılar.
Mələk
Baba uşaqların bu hərəkətinə dözməyib uşaqlara yaxınlaşdı və dedi:
-Uşaqlar, siz niyə belə davranırsınız? Siz almanın faydalarını bilmirsiniz?
Alma çox xeyirli meyvədir. Onun tərkibində dəmir,kalsium və A vitamini var. Bizim üçün çox faydalıdır.
Bunu eşidən uşaqlar səhvlərini başa düşdülər və almaları səbətə yığdılar.
Uşaqlar köye dönerken yolda bir dənə balaca çiyələk var idi. O əzildiyi üçün heç kəs onu yemirdi. 3-4 gün keçdi. Həmin çiyələyə hələ də heç kim toxunmurdu.
Nərmin
Bir gün Lalənin anası çiyələk mürəbbəsi bişirmək qərarına gəldi. Laləyə həyətdəki çiyələkləri yığıb bir qaba tökməyini xahiş etdi. Lalə də həvəslə həyətdəki çiyələyi götürdü. Balaca çiyələk çox sevindi. Artıq o çox dadlı bir mürəbbənin içində idi.
Bir gün Lalə İsti yay günlərindən birinde meşədə bir çayın kənarında bir armud ağacı gördü. Bu armud ağacında bir çox armud var idi. Bunların arasında kiçik bir armud var idi. Bu armudun bir xəyalı var idi. Lalə armuda xəyalını soruşdu. O, suda yaşamağın necə bir duyğu olduğunu bilmək istəyirdi. O, buna görə çayda yaşayan balıqlardan çayda yaşamağın necə olduğunu soruşurdu. Zəhra
Zəhra Abdurrahmanlı
Qırmızı balıq çayda üzürdü. Armud ondan soruşdu:
- Hey! qırmızı balıq bur bax! Qırmızı balıq səsin haradan gəldiyini bilmədi və sağa sola baxmağa başladı.
- Hey! sənə deyirəm yuxarı bax!
Qırmızı balıq yuxarı baxdı və balaca bir armud gördü.
- Ayyy! Sən danışa bilirsən?!
- Hə! Siz necə heyvanlar öz aranızda danışırsınız, bizdə meyvələr öz aramızda danışırıq! Qırmızı balıq yenə heyrətlə armuda baxırdı.
- Hə yaxşı sən məni niyə dayandırdın?
- Sənə bir sualım var!
- Nə sualı?
- Suda yaşamaq necə bir duyğudur?
- Burada yaşamaq bir az təhlükəli bir az təhlükəsiz idi.
- Necə?
- Çayın yuxarılarında qorxulu böyük çay balıqları var.
- Aaa!!! Bəs siz onlardan necə qorunursunuz??
- Biz onların olduğu yerlərdə çox üzmürük çünki onlar özlərindən balaca balıqları yeyirlər bizdə elə balaca balıqları yeyirik.
- Aaa!! Heç elə şey olar niyə bir – birinizi yeyirsiniz?
- Çünki çayda balıqdan başqa yeməyə heçnə yoxdu!!
- Hə! Amma bu çox qəribədir bir-birinizi yeyirsiniz!!
Bundan sonra qırmızı balıq soruşdu:
- Bəs yuxarıda ağacda yaşamaq necə bir duyğudur?
- Burada nə böyük çay balıqları nə də biz bir-birimizi yeyirik.!!!
- Biz sadəcə burada dururuq.
- Vayy!!! Sizin hayatınız lap dikisakit həhəyəcansızdır ki.
- Hə amma bunun bir marağı var ki, nə sən yuxarıda yaşamağın necə bir duyğu olduğunu bilirsən, nə mən suda yaşamağın necə bir duyğu olduğunu bilirəm.
Təbii ki, ikimizinde bir çox faydaları var. Mən vitaminlərlə zənginəm, sənin yağın isə vitaminli və insanlara bir çox faydaların olur. Beləliklə qırmızı balıq üzməyə dəvam edir
Günlərin bir günü bir ayı armud ağacını görüb onun yanına gəlir və ağacı sirkələməyə başlayır. Armud bu vaxt düşünməyə başlayır:
- Mən əgər yerə düşsəm ayı məni yeyəcək, ən yaxşısı mən çaya düşüb çayın axını ilə uzaqlaşdım. Beləliklə armud çaya düşür və deyir :
- Mən indi balığın sözlərini başa düşürəm, aşağıdan yuxarı baxmaq necə bir duyğudur.
Çayın sonuna kadar sürüklenen armutu Ahmet adlı bir çocuk buldu. Armut bütün hikayesini Ahmet'e anlattı ama Ahmet hiç dinlemedi onu. Ahmet küçükken çok yaramazdı. Dedesinin köydeki evinde duvardaki kırmızı çerçeveli aynaya yetişebilmek için tahta tabureye çıkar, düşer gene de durmazdı.
Göksu
Böyle köye geldiklerinde henüz olmamış meyveleri toplar, çiçeklerini koparırdı. Hele portakal çiçeklerini koparmak çok zevkli gelirdi. Aslında bunu meyveleri çok sevdiği için yapardı. Olgunlaşmasını bekleyemeden hemen yemek isterdi. Portakal çiçeklerini koparmasının sebebi de buydu. Portakalın sağlıklı ve faydalı olduğunu biliyordu.
Ahmet gerçekten çok yaramazdı. Ama meyve yemeyi çok seviyordu. Bir gün köydeki arkadaşlarını da ayartıp komşularının bahçesinden gizlice çilek toplamaya gideceklerdi.
Defne
Tam çilek toplarken yağmur yağmaya başladı. Her tarafta siyah bulutlar vardı. Bahçenin sahibi de bunları gördü ve evine davet etti.
Onlara izinsiz almalarına gerek olmadığını ne zaman isterlerse bahçedeki çileklerden vereceğini söyledi. Bahçeden bir sepet dolusu çilek getirdi ve onlara verdi. Ahmet ve arkadaşları çok utandı. Özür dileyip oradan ayrıldılar.
Mor dağların arasındaki yoldan eve dönerken arkadaşlarından birisi Ahmet'e hiç Hindistan cevizi yiyip yemediğini sordu. Köyde her türlü meyve sebze yetişiyordu ama Hindistan cevizi yoktu. Ahmet şehirde yaşıyordu. Babası marketten almış onlar da yemişlerdi. Arkadaşı rengi bej mi diye sordu. Ahmet ise kahverengi olduğunu söyledi. Berke
Ahmet gelecek sefer köye gelirken Hindistan cevizi getirmeye karar verdi. Daha sonra Hindistan hakkında konuşmaya başladılar. Orda da sağlıklı meyveler yetişiyor muydu? Ada ülkesi miydi? Denizi var mıydı? Uçakla mı gidiliyordu? Hep birlikte konuşa konuşa yürüdüler.
Gökyüzündeki sapsarı güneşin ortalığı kavurduğu sıcak bir yaz günüydü. Köyde herkes tarımla uğraşırdı. Ananas dahil her türlü ürün yetişirdi. Ahmet bugün ailesiyle birlikte ormana gidip odun toplayacaktı.
Tahir
Ormana gittiklerinde her yer yemyeşildi. Ahmet köyde kendini daha sağlıklı hissediyordu. Çünkü çok fazla meyve sebze yiyebiliyordu. Ormanda yaralı bir tavşan görmüşler. Ahmet'in dedesi tavşanı almış ve iyileştirmiş. Yaz tatili bitip de şehirdeki evlerine dönerken Ahmet tavşanı da yanında götürmüş.
Tavşanı ile ormanda uzun uzun gezip dolaşan Ahmet sabah rengi solmuş bir şekilde uyanır. Annesi onu böyle görünce hemen hastaneye götürmüş. Doktora gittiklerinde Doktor Ahmet'in sadece biraz halsiz olduğunu söylemiş Ahmet'e biraz meyve yiyip vitamin almasını söylemiş ve Sıhhatine dikkat et demiş eve gelmişler. Annesi ona kivi vermiş. Ahmet o meyveyi yiyince elleri kirlenmiş ve elini yıkayıp kahverengi havluyla elini silmiş.
Damla
Ahmet, iyileştiği zaman okula gitmeye hazırlandı. Okula gittiğinde sınıfına yeni gelen "DOĞA" isimli arkadaşıyla tanıştı. Doğanın üstündeki kirazlı ceket Ahmet'in dikkatini çekti.
Ahmet: Doğa, normalde kirazların kırmızı olması gerekmiyor mu? Neden peki senin kirazlar mor renk?
Doğa: En sevdiğim renk mor olduğu için annem doğum günü hediyem olarak bu ceketi aldı, dedi.
İlayda
Ahmet ve Doğa ikisi de fen projesi aldılar. Ahmet'in proje konusu; yaprak koleksiyonu yani farklı ağaçların yapraklarını bir deftere yapıştırmaktı. Doğa'nın proje konusu ise; gökkuşağının, nasıl oluştuğunu ayrıntılı bir şekilde video anlatımı ile hazırlamaktı.
Ahmet hazırladığı Yaprak koleksiyonu kırmızı kapaklı defterine yapıştırır. Çok güzel bir koleksiyon haline gelir. Bu yorucu işten sonra cipsin iyi gideceğini düşünür. Mutfakta cips alırken annesi cips yerine elma yemesinin daha sağlıklı olduğunu söyler Ahmet’te annesini haklı bulur. Ertesi gün olduğunda güzel çeşit çeşit olan kahvaltı yerler. Öğlen yemeğinde bir lokantada yemek isterler.
Cemre
Lokantaya gittikleri zaman Ahmet hemen tatlı yemek istedi ama annesi tatlıyı yemekten sonra yemesi daha iyi olur dedi. Eve döndüklerinde Ahmet Projesinin bir eksiği var mı diye gözden geçirdi
Eksiği yoktu, projeyi sunma günü gelmişti Ahmet ve Doğa projelerini güzelce sundular ve ikisi de 100 aldı. İkisi de Okuldan gelince büyük bir mutlulukla 100 aldıklarını ailelerine söylediler
Deniz
Ahmet ve Doğa okuldan eve dönerken yolda erik ağacındaki yeşil yeşil erikleri görürler eriklerden yerler ancak erikler daha olgunlaşmamıştı.
Melek
Ahmet'in annesi kabak çiçeği dolması ve çökertme kebabı yapmıştır ama Ahmet karnı ağırdığı için bunlardan yiyemedi. Sadece sarı bir muz yiyip odasına gitti.
Aradan bir hafta geçmiştir.Ahmet ve Doğa'nın deneme sınavı vardır. Akşam üzeri Doğa Ahmet'e gelerek sabırlı ve azimli bir şekilde denemeye çalışmışlardır.Doğa: saat geç olmak üzere ben artık gitsem iyi olacak yarın denemede ikimize de başarılar saat 8:30 da kapının önünde olursun Ahmet: tamamdır deyip Doğayı gönderir ve sabah olduğunda okula gitmek için iki arkadaşta kapının önünde olur.
Nergis
Ahmet: Doğa lila renkli kazağın çok güzelmiş ve sanada çok yakışmış Doğa: teşekkür ederim Ahmet...
Okula giderlerken manav görmüşler bir çilekleri varmış gözlerini alamamişlar ikiside birbirine bakmış
Ahmet: doğa sende kaç lira var? Doğa:10tl Ahmet: bende de 5tl birleştirip çilek alalım mı? Okula giderken yeriz hem sınav sitresimiz de azalmış olur doğa:çok güzel olur diyip manavcı amcadan bir kilo çilek alırlar manavcı amca paralarını birleştirerek çilek aldıklarını görünce işte dostluk buna denir diyerek gülümser.
Yaren Eylül ÇÖNGE
Günlerden bir gün Doğa ve sincap Cream ormanda dolaşırken bir yaban mersini çalısı görmüş ve tabii o lezzetli yaban mersinlerini de . Obur sincap Cream yaban mersinlerini kaptığı gibi eve götürmüş ve onları bir köşede unutmuş . Ve aradan saatler geçmiş , canı çok sıkılmış. Uzun zamandır uğraştığı tablosuna devam etmeye koyulmuş . Koyulmuş koyulmasına ama lacivert boyası olmadığı için gökyüzünü boyayamamış.
Yaren Eylül
Ne yapsam diye düşünürken karnının çok acıktığını fark etmiş . Yaban mersinleri olduğu aklına gelmiş ve hemen onları mideme indirmeliyim demiş. Bir de ne görsün ; yaban mersinleri ezilmiş , hatta neredeyse sıvı bir kıvam almış . Cream bu duruma çok üzülmüş ve o yaban mersinlerini hiç çöpe atası gelmemiş .
Sincap Cream tablosuna devam etmeye gitmiş ama ellerinin pis olduğunu unutmuş. Tabloyu havaya kaldırıp baktığında şöyle demiş:
- Gökyüzü ve ağaç boyalı olsaymış daha iyi olurmuş.
Tam yapmaya devam edecekken elinin boyanmamış gökyüzünün bir bölgesine dokunduğunu fark etmiş ve eli kirli olduğu için resmin bir kısmı mavi ve yapışkan bir sıvı ile boyanmıştı.
Oktay
Sincap Cream tablosunda boyanan bir kısım olduğunu görünce ilk başta bayağı şaşırmış .Bu renkli boya bende yoktu acaba nasıl oluştu derken elindeki rengi fark etmiş ve yaban mersinlerinden olabileceğini düşünmüş . Madem bu meyveler renk veriyor bu meyveleri kullanarak tabloda kullanmak için yeni bir boya yapabilirim diye düşünmüş . Bu fikirle hemen nasıl bu meyvelerden boya yapabilirim diye düşünüp internette araştırma yapmaya başlamış .
Nilay
İnternetten biraz fikir aldıktan sonra yaban mersini -
nin suyunu çıkararak boya olarak kullanmaya karar verir . Tablosu da sulu boya tablosu olduğu için ya -
ban mersininin suyu uygun bir boya olmuş ve güzel bir renk almış . Hemen eline sulu boya fırçasını almış ve gökyüzünü de yaban mersini suyuyla boyamış .
Fehime Nur
Ertesi gün okulda arkadaşlarına göstermek için tablosunu okula götürmüş . Arkadaşı resmi çok beğenmiş ve öğretmenine okulun sergisi için vermesini tavsiye etmiş . Sincap Cream bu fikri çok mantıklı bulmuş ve öğretmenin
sınıfa gelmesini beklemiş .
Öğretmen sınıfa geldikten sonra resmi öğretmeni -
ne de göstermiş . Öğretmeni de resme tam anlamıyla bayılmış . Teneffüs olur olmaz resmi serginin en başına asmışlar .Bu resimden yola çıkarak meyvelerin sanat için kullanilabileceğini de
anlamışlar . Ve Sincap Cream mutlulukla haykırmış.
işte SANATIN LEZZETİ !!!
Okullar tatil olduğunda yine köyümüze gitmiştik. Günlerden bir gün tarlada ağacımın yanına gittim. Sonra orda birkaç insan ve köpek vardı.Ağaçta armut gökyüzü turuncu insanlar yürüş ve egzesiz yapıyor.
Ne güzel!
Efe
Sonra eve gelip anneannemin yaptığı ballı sütü içtim.
Anneannem çok güzel ballı süt yapar.
Sonra köpeğimle beraber yola yürüyüşe ve egzersiz yapmaya gittik.
Orda iyice bir esnedik ve eve gittim.
Daha sonra eve gelip iyice dinlendim.Gece kitabımı okumayıda unutmadım.Ve 8 saat uyudum sabah 7.30 da kalktım.
Sonra kahvaltımı yaptım.Ve dedemle tarlaya gitmek için hazırlandım.Tabii köpeğimi de götürdüm.
Tarlaya gittiğimizde bir aile bize yardım etti.Bende sepetten bir armut aldım.Ve onu yedim o tadı bir daha unutmadım.Sonra eve geri dönmek üzere arabamıza bindik.
Arabada uyuyakalmışım uyandığımda eve geldiğimizi öğrendim ve çok üzüldüm. Çünkü ben köyümüzü çok seviyordum. Ama eve dönmek zorundaydık anneannem ve dedemle vedalaşmak üzücüydü.
Ecrin Esila
Bu programda anlatılanların beni çok etkilediğini gören annem yanıma geldi ve bir masal anlatmaya başladı. Bu masalı annesi de ona benim yaşlarımdayken anlatmış. Dikkatle annemi dinlemeye başladım...
Bir zamanlar mavi ile yeşilin buluştuğu, güneşin verdiği heyecanla tarlalardaki gelinciklerin, kelebeklerin birbirleriyle dans ettiği bir kasaba varmış. İşte Filiz ile ailesi bu kasabanın en güzel sahilinde küçük bir kulübede yaşıyormuş.
Durumları iyi olmadığı için tarladan kazandıklarını pazarda satarlarmış. Günlerden bir gün annesi Filize pazarda satması için bir sepet dolusu yumurta vermiş. Filiz pazarda yumurta satarken sevimli bir teyze ile karşılaşmış.
Teyze bir sepet yumurta karşılığında sihirli bir fidan vermeyi teklif etmiş. Filizde bu teklifi kabul etmiş. Filiz bin bir hayal içinde eve dönmüş. Annesine olanları anlatmış ve hemen bahçeye fidanı dikmişler.
Üzerine suyu döker dökmez fidan birden bire kocaman bir incir ağacına dönüşmüş.
O günden sonra görkemiyle insanları büyüleyen incir ağacı bütün kasabanın geçim kaynağı olmuş, şekersiz besin tüketmek zorunda olan hastalar bile bu ağacın incirlerinde şifa bulabiliyormuş. İncirlerin efsane tadını duyan turistler burayı ziyaret ediyormuş. Bundan yıllar sonra yapılan bir araştırmada bu ağaçtan incir yiyenlerin bir daha hiç üzülmediği sürekli mutlu oldukları ortaya çıkmış. Filiz ve ailesi bundan sonra hiç yokluk çekmemiş ve hep mutluluk içinde yaşamışlar.
Bu güzel hikaye beni gerçekten çok etkiledi.
Annemin anlattığı hikayeyi dinledikten sonra güzel bir uyku uyudum. Sabah çok neşeli bir şekilde kalkmıştım. Annemin aldığı çok sevdiği kırmızı kazağımı giydim ve okula gittim. eve geldiğimde masanın üzerinde duran sapsarı muzları fark ettim. Muz yemeyi çok severdim. Muzumu yerken merak ettim acaba muzlar nerede yetişiyordu? Annem muzun deniz kenarındaki tropikal ülkelerde yetiştiğini söyledi ve evdeki eksiklerin listesini vererek beni manava yolladı. Ubeydullah
Manava doğru giderken annemin verdiği listeye bir göz attım. Ispanak, elma, brokoli ve havuç alacaktım. Annem demişti ki "Yavrum brokoliden alırken yeşilinden al." Nedenini sorduğumda yeşil renkli brokolilerin çiftçilerin tarladan yeni topladıkları ürünler olduğunu öğrendim. Annem zaten sağlıklı beslenmek için yediğimiz sebze ve meyvenin taze olmasına dikkat etmemiz gerektiğini söylerdi.
Ahmet Faruk
Eve dönerken yerde bir elma gördüm. Ama bu elmada bir farklılık vardı. Rengi şimdiye kadar gördüklerime hiç benzemiyordu. Arkadaşlarıma sordum "Elma kırmızı olmaz mı?" Ozan cevap verdi. "Elmanın rengi cinsine göre değişir." Ömer hepimizi kahkahaya boğan ifadesiyle yoksa bu elma yerde mi yetişmiş demez mi? Ben hemen atıldım "elma hiç yerde yetişir mi akıllım, elmayı ülkemizin çiftçileri bizim için ağaçta yetiştirir." dedim ve evin yolunu tuttum.
Affan
Sıcak bir yaz günüydü .Arkadaşımı görmek için onun evine gidecektim.Yolda bir çilek tarlası çıktı karşıma.Hemen kahverengi hasır sepetmi alıp en kırmızı çilekleri toplamaya başladım. Etraf mis gibi çilek kokuyordu.Arkadaşıma
süpriz yapmaya karar verdim.Ama babasının
kendini iyi hissetmediğini çok üzgün olduğunu
söyledi bende ona geçmiş olsun diyerek yoluma devam ettim.
NEHİR
6. Sokak'tan geçerken birden durdu, bir duvara kendini koydu ve biraz dinlenmek istedi. Kim bilir kaçıncı defa oluyor, yüzü renkten renge giriyor bir mor olup daha sonra sararıp soluyordu.
Artık bir doktora görünme zamanı gelmişti. Yavaşça yerinden kalktı ve yine yavaşça yürümeye başladı.
Artık bahar gelmiş kirazlar, erguvanlar, elmalar ve daha nice ağaçlar çiçek açmış, çiçeklerinin beyaz taç yaprakları yerlere saçılıp ılık bir kar yağışını andırıyor ve kar tanesi edasıyla yavaşça süzülerek düşüyorlardı. Bunları düşünürken aradan zaman geçmiş, geçtikçe de gidilecek yol azalmış, daha sonra da bitmişti. Hastaneye varınca sırasını aldı, bir yere oturdu ve beklemeye başladı .Yol kısaydı ancak buraya gelene kadar ayaklarına kara sular inmiş, feri fesi kalmamıştı.
Biraz daha bekledikten sonra nihayet ona da sıra gelmiş, biraz dinlenmenin verebileceği enerji ile odaya girdi ve doktorun masasının hemen önündeki sandalyeye oturdu. Dertlerini saymaya başladı ''Doktor bey benim ferim fesim kalmadı. Artık şuradan şuraya zorlukla yürür oldum.''
Doktor hafifçe kıpırdanıp ''Beyefendi anladığım Kadarıyla vücudunuzda C vitamini eksikliği var bu nedenle bağışıklık sisteminiz yerlerde geziyor. Kışı geride bırakmamış olsaydık size bol portakal tüketin derdim. Kısaca C vitamini içeren besinler tüketmeniz doğru olacaktır dedi. Yavaşça odadan çıkıp sonraki hastanın gelişini yavaşça izledi. Hastaneden çıktı. Belki markette bir kaç portakal bulabilirdi. Mevsimi geçmiş olsa da Doktor haklı olmalıydı ki enerjisi birkaç güne geri geliverdi. Kutay
Ogün yaz tatilinin son günüydü.Yolumuz oldukça uzundu .Babam Tedavisinin ardından kendini oldukça iyi hissediyordu,hiç mola vermeden yolumuza devam ettik.O kadar acıkmıştım ki açlıktan karnım gurulduyordu.
Ailem yolda durup bir şeyler yiyebileceğimizi söyledi fakat sağlıklı yemekler yemek istediğim için bu teklife pek sıcak bakmadım.Bir kaç saat sonra yol gittikten sonra vardık.
Eve gider gitmez ablamla birlikte ailemize bir sofra hazırladık ve Manisa'dan getirdiğimiz yeşil üzümleri de sofraya koyduk. Sonrasında birlikte yemeğimizi yedik.
Naz Selen
Bir meyve tabağı düşünün . Ne kadar ahenkli kırmızı meyveleriyle ağız sulandırıcı ,sulu sulu erikler ve karpuzlar ne güzeller öyle değil mi?
Peki neden meyve?Hiç düşündünüz mü?Meyve çünkü çok eski zamanlarda bizim bildiğimiz lolipop veya ıslak kek falan yoktu yani eski asırlardaki insanlartatlı tadını meyvelerden alıyorlardı tabi eski zamanlarda papazlara veya krallara büyük sofralar kuruluyordu.
Hatırlar mısınız bilmem ama son akşam yemeği tablosunda ki gibi kocaman sofralar kuruluyor ve güzel mi güzel meyveler büyük bir özenle yerleştiriliyordu.O zamanlarda sunum çok önemliydi.Padişahın gözüne hitap etmeli ve hoş görünmeliydi.Dedikleri gibi sofra önce göze sonra mideye hitap etmeli.
Elbetteki tadıda önemli içerdiği sağlıklı vitaminlerde tabiki her şeyi ayarında tüketmemiz gerektiğini de bilmeliyiz.
Ne demişler çok yiyenin karnı değil
Ruhu açtır..
Perihan Berra
"Çok yiyenin karnı değil ruhu açtır" sözünü arkadaşlarıma da söyledim. Bu sözden en çok etkilenen Ahmet oldu ve bize başından geçen bir hikayeyi anlattı.
Duru Gül
Ahmet kışın evde kaldığı günlerde televizyonun karşısında sürekli abur cubur yemiş. Annesinin sağlıklı beslenme uyarılarına da aldırmamış ve sonunda soğuk havaların gelmesiyle çok hasta olmuş.
Manavdaki ak saçlı amcadan bir kilo greyfurt istemiş, aldıktan sonra da onu Ahmet 'e götürmüş.
Ahmet greyfurtu görünce şaşırmış çünkü eve ilk defa greyfurt almış annesi.
Ahmet bu meyveyi merak edip araştırma yapmak istemiş.
Greyfurtu ikiye bölmüş. İçinin uçuk pembe olduğunu görmüş. Bilgisayardan da birkaç araştırma yaptıktan sonra bunu hastayken yememesi gerektiğini anladı çünkü içtiği ilaçların etkisini kaybettirdiğini anlamış.
Greyfurtu yememiş ama iyileştikten sonra yerse kolay kolay hasta olmayacağını da öğrenmiş. Ahmet telefonla aradığı arkadaşları İnanç ve Sevinç'le birlikte iyleştikten sonra greyfurt yemek için sözleşmiş.
Aradan bir hafta geçmişti .Ahmet bugün çok enerjikti ve arkadaşları ile yarın piknik yapmak için sözleşti. Ertesi gün Ahmet'in arkadaşlarının hepsi sağlıklı meyve ve sebze getirmişti Ahmet de tupturuncu mandalinalar ve tabak getirmişti. Mandalinalarını tüm arkadaşlarına sırayla dağıttı hepsi mandalinaların kabuklarını soyup afiyetle yediler.
Adem
Bu sırada arkadaşlarından biri bir sepet meyve ile çıkageldi. Sepet kahverengiydi ama içindeki meyveler rengarenkti.
-Bilin bakalım sepetimde ne var? dedi Hepsi hayal gücünü kullandı. Sepetin içinden muz çilek ve şeftali çıktı. Arkadaşı sordu:
-Sizce muzda hangi vitaminler var? Bilene bu muzu vereceğim, dedi. Bir arkadaşı cevap verdi:
- Ben biliyorum muzda magnezyum ve B6 var.
-O halde muzu sana vereyim, dedi.
Vitamin oyununa sepetteki meyveler ile devam ettiler.
Bahar
Hava kararırken evlerine dağılan çocuklar çok yorgun ama mutluydu. Gün içinde gözlerini kamaştıran renklerin yerini şimdi griye dönen ve ilerleyen saatlerde yıldız parıltılarının eşlik edeceği bir resme dönecek olan karanlık alıyordu. İçlerinden biri 'doğa her haliyle güzel tıpkı bir sanat eseri gibi' dedi.
Beril
Cemre İdil
Hepsi yavaş yavaş yürüyor, bu sanat eserinin tadını çıkarıyorlardı . Daha çok oyun oynamak istiyorlardı ama eve gidip olayları annelerine ve babalarına anlatmayı da çok istiyorlardı hepsi yorgun ve durgun bir şekilde yürümeye devam ettiler yürürken düşünüyorlardı doğa ne kadar muhteşem ;her meyvenin kendine özel bir rengi ve bir tadı var şeftali turuncu, kiraz kırmızı, elma yeşil, muz sarı ve daha neler neler var masmavi gökyüzü, yemyeşil yeryüzü, mucizevi bir dünyaya sahibiz ve bu düşüncelerin yüzlerinde oluşturduğu tebessümle eve vardılar.
Evine ulaşan çocuklar ailelerine gün boyu yaşadıklarını anlattı. Sepetten çıkan kırmızı kirazı, çileği, elmayı ve diğer tüm renklerde ki meyveleri anlatırken sanki o anı yaşıyorlardı. Hepsi farklı renklerle bezenmiş yataklarına uzanırken akılarında hep aynı şey vardı; hayatın her yanı sanatla bezeliydi ve sanatın lezzeti herkesin tatması gereken bir tecrübeydi....
Elifnaz
Sanatın Lezzeti - Taste of Art e-Twinning Projesi Öğrencilerinin Muhteşem Hayal Güçleri ile Yazılmıştır...
Bu güne kadar sanatı yemekleriyle birleştirebileceğimi bilmiyordum.
Öğrendiğimde denemek için can atıyordum. Sarı renge boyanmış bir tuvalin karşısındaydım.
İlk denememde başardım ve ünlü bir ressamın tablosunu çokça çileğin bulunduğu meyve salatasına yansıttım.
Beni en çok şaşırtan şey ise salatanın hiç olmadığı kadar güzel ve sağlıklı olmasıydı.
Beyza
Dila Gökçen Armağan
Peki sağlıklı besinler ile kendi sanat
eserimi yapabilir miydim?
O anda annem enfes bir meyve tabağı getirdi. Kiviler, dutlar, portakallar. Ben de meyveler ile kendi sanat eserimi oluşturdum. Çok güzel olmuştu. Meyve tabağımı alarak annemin yanına gittim ve ertesi gün köye giderken yolda göreceğimiz rengarenk manzaraları konuşmaya başladık.
Fark ettik ki meyve tabağımda da dolu dolu renkler kullanmıştı. Mesela mor, turuncu, kırmızı...
Dila Gökçen
Köyde hayat başkaydı. Akşamın serinliğinde rüzgarın ıslık seslerinin eşliğinde kuzenim Aylin ve babamla karpuz tarlasında ilerliyorduk birkaç kilometre ilerisinde kavun ve karpuzların o eşsiz kokusu buram,buram gelirken ,tablodaki yeşilin her tonu büyüleyici bir görsel şovdu.
Kuzenimle meyveler hakkında konuşmaya başladık.