Kuzey, mutlu bir çocuktu. Evde; annesi, babası, ablası ve babaannesiyle yaşıyordu. Mutfakta nefis yemekler pişiyordu.

     Ne var ki Kuzey'in annesi biraz mutsuzdu. Kuzey yemek beğenmezdi. Meyveyi ağzına bile sürmezdi.

   Ama abur cuburu çok severdi.Annesi ısrar etmesine rağmen evden kahvaltı yapmadan çıkar,okula giderken yoldaki bakkaldan abur cubur alırdı.Zaman geçtikçe Kuzey kilo almaya başladı.Okul çıkışında da abur cubur yediği için eve geldiğinde karnı tok olurdu.

 Yine okuldan karnı abur cuburla dolu bir şekilde eve geldiği bir gün, arkadaşları top oynamak için onu dışarı çağırdı.

  Aldığı kilolar sebebiyle sürekli yorgun hisseden Kuzey, arkadaşlarının ısrarlarına dayanamadı ve onlarla top oynamaya karar verdi.

Oyun başladı. Ancak Kuzey'in arkadaşları o kadar seri hareketler ile topa koşuyorlardı ki... Ayaklarından topu bir kez bile alamadı.

 Kuzey kan ter içinde kalmıştı. Üstüne üstlük oyundan hiç keyif

almamıştı. Kenarda onları izlerken bir karar verdi.

Bu kiloları verecek, abur cuburu azaltacak ve annesinin yaptığı yemekleri öğünlerini atlamadan yiyecekti. Gel gör ki yediği abur cuburlara o kadar alışmıştı ki onları bırakmak hiç kolay olmayacaktı. Ayrıca spor da yapması gerekecekti. Anlaşılan zor günler onu bekliyordu.

Şubat'ın soğuk günlerinden biriydi. Kuzey okuldan döndüğünde ateşi vardı ve öksürüyordu. Onu böyle gören annesi hemen bir taksi çağırdı. Soluğu hastanede aldılar. Kuzey'e serum taktılar. Doktor: Durumu iyi. Geçmiş olsun. Ama iyi beslenmeli. Gördüğüm kadarıyla çok güçsüz kalmış. dedi

Doktor Kuzey'e dengeli ve sağlıklı beslenmesi için bazı önerilerde bulundu ve dinlenmesi için eve gönderdi.Babaannesi duruma hemen el koydu.Kuzey'e önce kendi yaptığı  bol vitaminli sebze çorbasını içirdi ve artık Kuzeyin ev yemekleri dışında bir şey yememesi için elinden geleni yaptı.

Kuzey babaannesinin çabaları sonucunda iyileşti. Artık kendini eskisinden çok daha iyi hissediyordu. Babaannesinin pişirdiği yemekleri büyük bir iştahla yiyor, çorbaları keyifle içiyor, her türlü meyveyi severek tuketiyordu. Babaannesi de Kuzey'in her şeyi iştahla yemesine çok seviniyordu.

Gün geçtikçe daha iyiye giden Kuzey artık nasıl gıdalarla beslenmesi gerektiğinin farkına varmıştı. Katkılı ve hazır yiyeceklerin ne kadar zararlı olduğunu yaşararak gördü. Sağlıklı ve düzenli beslenme onun tekrar mutlu olmasını sağladı.

Kuzey daha sonra farklı düşüncelere daldı: 

Acaba başka ülkelerde de kendisi gibi olan çocuklar var mıydı? Onların da babaanneleri kendi babaannesinin yaptığı o güzel çorba gibi doğal ve sağlıklı yemekler yapabiliyor muydu?

İşte bu merak ve düşüncelerle farklı kültürlerin geleneksel ve doğal tatlarını da araştırmaya ve denemeye karar verdi. Böylece yeni kültürlerin mutfaklarına ve doğal lezzetlerine doğru yelken açtı.

Araştırmaları sonunda çok güzel bilgiler edindi. Bütün mutfak kültürlerinin geleneksel tatlarının sağlıklı ve besleyici gıdalardan oluştuğunu fark etti. Sağlıklı beslenmenin yanında spor aktivitelerinin de bütün kültürlerde önemli olduğunu gözlemledi. Kuzey, artık sağlıklı beslenip spor yapan bilinçli bir bireydi.

Kuzey, kardeşi ile babaannesine mutfakta yardım etmeye bile başladı. Sağlıklı ve lezzetli yemekler pişiriyorlardı. Bütün aile üyeleri çok ama çok mutluydu. 

Kuzey' in sizlere bir de mesajı vardı:

'Annelerinizin, ninelerinizin yaptığı sağlıklı yemekleri tüketin, sağlıkla kalın ve spor yapmayı asla unutmayın sevgili arkadaşlar.'