Ξύπνησε νωρίς το πρωί και κοίταξε γύρω του για να δει αν όλα λειτουργούν σωστά. Πάντα παρατηρούσε αν οι αστέρες και τα νεφελώματα είχαν τη σωστή θέση. Και δεν ήταν λίγοι οι αστερισμοί του! Έφταναν μέχρι 300 δισεκατομμ΄΄υρια. 

          Ο Γαλαξίας Milky Way

Μετά από λίγο ξύπνησε κι η αδερφή του η Ανδρομέδα που βρισκόταν πιο μακριά από αυτόν. Κι αυτή ήταν πλούσια σε αστέρες, περίπου ένα τρισεκατομμύριο είχε μ΄έσα στην επικράτειά της. Και μάλιστα φαίνεται ακόμη και με γυμνό μάτι. 

Η Ανδρομέδα είχε καταπιεί στο παρελθόν πολλούς γαλαξίες, αχόρταγη και λαίμαργη καθώς ήταν και φιλοδοξούσε να ενσωματώσει και τον ίδιο τον αδερφό της, τον Milky Way, που ανησυχούσε πολύ. Βέβαια γνώριζε καλά ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί σε πολλά δισεκατομμύρια χρόνια. 

Γαλαξίας της Ανδρομέδας

Ο πατέρας τους, το Σύμπαν, φοβόταν για την τύχη του Milky Way. Τον αγαπούσε ιδιαίτερα, γιατί δεν ήταν άπληστος, όπως η Ανδρομέδα. Πολλές φορές τη συμβούλευε να σταματήσει να τρώει τους γαλαξίες γιατί η σκοτεινή της ύλη γινόταν μεγαλύτερη και γιατί ήταν μαζί με τον αδερφό της οι δύο μεγαλύτεροι γαλαξίες στην τοπική ομάδα αλλά και να προσέχει πώς συμπεριφέρεται στα υπόλοιπα σώματα. 

-Μα, πατέρα, έτσι ξέρω να συμπεριφέρομαι κι εξάλλου μ' αρέσει να είμαι πιο δυνατή απ' όλους! έλεγε πάντα η Ανδρομέδα στον πατέρα της. 

Το Σύμπαν κουνούσε σκεφτικά και λυπημένα το κεφάλι του ξέροντας ότι κατά βάθος η Ανδρομέδα ζήλευε τον αδερφό της.

Την ίδια στιγμή στις παρυφές του Γαλαξία ένας πολύ μικρός πλανήτης, η Γη, περνούσε δύσκολες στιγμές. Η Γη ή αλλιώς ο Γαλάζιος πλανήτης γυρνούσε γύρω από τον εαυτό της και ταυτόχρονα γυρνούσε γύρω από τον Ήλιο, ένα μεγάλο αστέρι που τη φώτιζε. Μαζί με τους υπόλοιπους πλανήτες βρισκόταν σε κυκλική τροχιά γύρω από τον Ήλιο, που χάριζε ζωή σ' αυτήν και στα όντα που ζούσαν πάνω της.  

Η Γη έχει ηλικία όση το ένα τρίτο της ηλικίας του Σύμπαντος. Δημιουργήθηκε πριν 4,6 δισεκατομμύρια έτη από ένα ηλιακό νεφέλωμα. Πάνω στην επιφάνειά της έγιναν  πολλές γεωλογικές μεταβολές και κάποια στιγμή εμφανίστηκαν όντα που σταδιακά άλλαξαν μορφή και λειτουργία για να προσαρμοστούν στις περιβαλλοντικές συνθήκες. Ονομάστηκαν άνθρωποι. Σήμερα όσοι κατοικούν στη Γη είναι απόγονοι του Homo Sapiens. Οι πρώτοι κάτοικοι του πλανήτη εμφανίστηκαν πριν από 200.000 χρόνια περίπου σε μια περιοχή που λέγεται Αφρική.

Στη μέση της Γης υπάρχει μια νοητή γραμμή ο Ισημερινός, που τη χωρίζει σε δύο ίσα μέρη, το Βόρειο και το Νότιο ημισφαίριο. Τα άκρα της Γης λέγονται πόλοι, ο Βόρειος και ο Νότιος Πόλος. Και στα δύο άκρα επικρατεί πολύ κρύο ενώ το κλίμα αλλάζει ανάλογα με την περιοχή και την απόσταση από τον Ισημερινό. Η Γη έχει ακόμα έναν νοητό άξονα και περιστρέφεται γύρω από αυτόν πλαγιαστά. Γι' αυτό το λόγο υπάρχει εναλλαγή μέρας και νύχτας και γι' αυτό το λόγο στη Γη επικρατούν τέσσερις διαφορετικές εποχές.  

Όμως η Γη υποφέρει πολύ στη σύγχρονη εποχή. Πονάει και φωνάζει σπαρακτικά μήπως και την ακούσει το Σύμπαν, που τη δημιούργησε: 

- Κουράστηκα πια, δεν αντέχω άλλο, έχω πολλά προβλήματα! Οι θάλασσές μου μολύνθηκαν, γέμισαν σκουπίδια, ο αέρας μου δεν έχει πια καθαρό οξυγόνο και το όζον λιγόστεψε χαρακτηριστικά τόσο που οι υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου καταστρέφουν την επιφάνειά μου!  

Τα δέντρα μου και τα δάση μου έχουν καταστραφεί γιατί καίγονται και κόβονται από τους ανθρώπους κι έτσι το έδαφος δεν συγκρατείται και διαβρώνεται από τρομερές πλημμύρες! Οι τροφικές αλυσίδες διαταράχτηκαν και κανείς δεν μπορεί να επιβιώσει σωστά! Αλλά και οι άνθρωποι, τα δικά μου πλάσματα, υποφέρουν από αρρώστιες, πείνα και πολέμους! Και τώρα ακόμη μια μεγάλη πανδημία σαρώνει τον πλαν΄ήτη!

Βλέπετε οι άνθρωποι ανταγωνίζονται την αθέατη ύλη και μ'  αυτόν τον τρόπο γεννήθηκε και ο καινούριος ιός που τυραννάει μικρούς και μεγάλους! 

Αιτία όλων αυτών είναι ακόμη η απληστία και η ματαιοδοξία των ανθρώπων, που δεν είναι ικανοποιημένοι ποτέ! Ξέχασαν ότι ανήκουν σε εμένα κι ότι δεν τους ανήκω εγώ, που τους δημιούργησα και τους φιλοξενώ!

Λέγοντας αυτά η Γη άρχισε να δακρύζει. Εκείνη τη στιγμή ξαφνικά ο γαλαξίας Milky Way ένιωσε μία ενόχληση στα άκρα του. Προσπάθησε να μη δώσει καμιά σημασία αλλά ο πόνος γινόταν ολοένα και πιο δυνατός. Τότε έριξε τη ματιά του εκεί που υπήρχε ο πόνος και προσπάθησε να διακρίνει τι ακριβώς συνέβαινε. Ανάμεσα στα νεφελώματα και στους αστερισμούς παρατήρησε ένα ηλιακό σύστημα, στο οποίο οι πλανήτες περιφέρονταν γύρω από ένα μεγάλο αστέρα.

Την προσοχή του τράβηξε ο τρίτος πλανήτης από το κέντρο του ηλιακού συστήματος που εξωτερικά ήταν γαλάζιος. Του φάνηκε μικροσκοπικος και ασήμαντος μέσα στη δική του τεράστια επικράτεια.  Όμως έσκυψε να δει τι συμβαίνει. Αυτά που κατάφερε να δει αν και ήταν πολύ μακριά δεν του άρεσαν καθόλου.

Είδε περίεργα όντα με διαφορετικά χαρακτηριστικά που κινούνταν συνεχώς . Διέκρινε το διαφορετικό τους χρώμα και τη διαφορετική τους ενδυμασία. Γύρω τους υπήρχαν κτίσματα που κάποια ήταν από ξύλα κι άλλα πιο συμπαγή. Αλλά το πιο περίεργο ήταν τα αντικείμενα που είχαν τροχούς και κινούνταν διαρκώς με μεγάλη ταχύτητα πάνω σε γκρίζες λωρίδες. Έβγαζαν αλλόκοτους  θορύβους και καπνούς.

- Τι παράξενος πλανήτης! μονολόγησε ο Γαλαξίας. Πόσοι τέτοιοι πλανήτες να υπάρχουν άραγε στα νεφελώματά μου; Κι αυτά τα όντα που κινούνται πώς λέγονται; Πουθενά πάνω στην επιφάνεια του πλανήτη δεν είναι ίδιοι μεταξύ τους. Μήπως να μιλήσω απευθείας στον πλανήτη αυτόν; Μα δεν θυμάμαι το όνομα του! Τόσα ουράνια σώματα υπάρχουν! Ας είναι, θα το προσπαθήσω να τον φωνάξω! 

-Εεε, εσύ, που πονάς; Ποιος πλανήτης είσαι; Δεν θυμάμαι πώς σε λένε! Πες μου το όνομά σου, σε παρακαλώ! ρώτησε απεγνωσμένα ο Γαλαξίας.

Η Γη άκουσε μια μακρινή φωνή αλλά δεν κατάλαβε από πού ερχόταν. Άλλωστε ήταν τόσο απασχολημένη με τα προβλήματά της που δεν μπορούσε να επικοινωνήσει με κανέναν πλανήτη ή αστέρα. 

-Πες μου το όνομά σου! ακούστηκε πάλι η ίδια φωνή. 

Τότε η Γη ξαφνιάστηκε γιατί συνειδητοποίησε ότι κάποιος τη φώναζε. Αλλά δεν ήξερε ποιος ήταν.  

-Εδώ ψηλά είμαι ο Γαλαξίας που σε φιλοξενεί, δεν θυμάμαι όμως πώς σε λένε! 

-Με λένε Γη ή Γαλάζιο πλανήτη, γιατί έχω πολύ νερό στην επιφάνειά μου. Τελευταία, όμως, δεν περνάω καλά από τα προβλήματα που μου φόρτωσαν οι άνθρωποι. Έτσι υποφέρω συνέχεια και ασταμάτητα. Θέλω βοήθεια! 

-Εγώ θέλω να σε βοηθήσω, εξάλλου είσαι δικό μου δημιούργημα και ανήκεις στη δική μου περιοχή. Πες μου τι μπορώ να κάνω για σένα! της απάντησε στοργικά ο Γαλαξίας. 

-Έχω υπερθέρμανση γιατί ο ήλιος με καίει και οι άνθρωποι δεν προσέχουν γι' αυτό σε λίγα χρόνια θα γίνω μία τεράστια έρημος χωρίς νερό, χωρίς δέντρα και χωρίς ζωή! Θα γεμίσω αρρώστιες, σαν κι αυτή που τώρα με τυραννάει και θα βλέπω τους ανθρώπους να πεθαίνουν χωρίς σωτηρία! Έτσι κι αλλιώς οι άνθρωποι θέλουν μόνο να κερδίζουν χρήματα, να κάνουν πολέμους και να καταστρέφουν το περιβάλλον. Μία ελπίδα υπήρχε μόνο να σωθεί το ανθρώπινο είδος πριν από 2.000 χρόνια περίπου αλλά δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ!