Μια φορά και ένα καιρό σε ένα μακρινό χιονισμένο μέρος ζούσε η μικρή Κρυσταλλία η οποία ήταν θλιμμένη γιατί δεν είχε φίλους. Δεν μοιραζόταν τα παιχνίδια της γι 'αυτό κανένα παιδάκι δεν ήθελε να παίξει μαζί της.

Δεν ήθελε να είναι θλιμμένη γι 'αυτό μια μέρα αποφάσισε να φύγει από το σπίτι της και να πάει στο δάσος, ελπίζοντας να βρει κάποια ζωάκια που ίσως να ήθελαν να παίξουν μαζί της. 

Τριγυρνούσε για αρκετή ώρα μέχρι που εμφανίστηκε ξαφνικά μπροστά της το χαμογελαστό λιοντάρι. 

Η Κρυσταλία ένιωσε λίγο φόβο στην αρχή, αλλά το λιοντάρι της έριξε ένα φιλικό βλέμμα και της είπε με μια γλυκιά φωνή:

«Γειά σου, μικρή! Είσαι χαμένη ή ψάχνεις κάτι;»

Η Κρυσταλία κοίταξε το λιοντάρι και κοκκίνισε από ντροπή, αλλά του εξήγησε πως δεν είχε φίλους γιατί δεν ήθελε να μοιράζεται τα παιχνίδια της με τα άλλα παιδιά.