Ηλιάνα Βασική Τράσση

Από το Α2

Μια φορά και έναν καιρό ήταν η λουλουδοχώρα. Στην λουλουδοχώρα όλα τα πράγματα ήταν φτιαγμένα από λουλούδια. Ανάμεσα σε όλα αυτά και τα σπίτια ήταν και αυτά από λουλούδια. Όπως και όλα τα άλλα: τα αυτοκίνητα, τα παιχνίδια, οι μπάλες, τα βιβλία, αλλά και τα μαγαζιά. Ας πούμε, άμα εσείς πηγαίνατε σε ένα μαγαζί της Λουλουδοχώρας, θα βρίσκατε παπούτσια από λουλούδια, καπέλα από λουλούδια και παλτά από λουλούδια. Άμα, λέμε τώρα πηγαίνατε να σας πλύνουν το αυτοκίνητο, για σφουγγάρια θα ήταν λουλούδια και το απορρυπαντικό θα ήταν η γύρη των λουλουδιών.

Συνεχίζεται ...

Μέσα σε όλα αυτά, υπήρχε και ένα λαγουδάκι που το λέγανε Νίνα. Η Νίνα έπαιζε ένα επιτραπέζιο με το φίλο της , τον Τζούντι μέχρι που χτύπησε το τηλέφωνο. Ντριιιιιιιιν, ντριιιιιιν! Η Νίνα σήκωσε το τηλέφωνο. Ήταν μια τσιριχτή φωνούλα, αλλά όταν κατάλαβε ποιος ήταν άρχισε να φλυαρεί πάρα πολύ. Ήταν η Χλόη, ένα κορίτσι από το νηπιαγωγείο και η Νίνα ήταν πολύ καλή φίλη της. Η Χλόη είπε στη Νίνα: Γεια σου Νίνα. Και τη ρώτησε άμα θέλει να πάνε στην παιδική χαρά. Ο Τζούντι είχε αρχίσει να κουράζεται και είπε στη Νίνα: Νίνα έχω κουραστεί. Μπορώ να πάω σπίτι μου; Κια έτσι ο Τζούντι πήγε σπίτι του και η Χλόη με τη Νίνα πήγαν στην παιδική χαρά.

Και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Με πολλή αγάπη

Ηλιάνα Βασική Τράσση

27-3-2020

Θεοδώρα Βασιλοπούλου

ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΕΔΙΝΕ

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μηλιά και αγαπούσε ένα αγοράκι. Και κάθε μέρα το αγοράκι πήγαινε και μάζευε τα φύλλα της και τα έπλεκε στεφάνι κι έπαιζε το βασιλιά του δάσους. Σκαρφάλωνε στον κορμό της κι έκανε κούνια στα κλαδιά της κι έτρωγε μήλα. Παίζανε και κρυφτό. Κι όταν το αγόρι κουραζόταν, αποκοιμιόταν στον ίσκιο της. Και το αγόρι αγαπούσε τη μηλιά πάρα πολύ. Κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη. Μα πέρασαν τα χρόνια. Και το αγόρι μεγάλωσε. Και πολλές φορές η μηλιά έμενε μοναχή.

Αναστάσης Οικονομέας - A2

Κυρία Φανή είμαι τόσες μέρες στο σπίτι και περιμένω πότε θα ξανά έρθω στο σχολείο για

να συναντήσω τους φίλους μου και τις δασκάλες μου.

Ιωάννης Μούρτος

Τάξη Α1

Πέρασαν πάλι λίγες μέρες και ξαφνικά, ένας μικρός βοσκός έβοσκε στον λόφο τα πρόβατά του, εμφανίστηκε μπρστά του ένα λύκος!

Ένας πραγματικός λύκος!

Ευαγγελία Σκόπα -Τάξη Α2

ΜΑΙΡΗ ΠΟΠΙΝΣ

Ο δρόμος με τις κερασιές ονομάστηκε έτσι επειδή στη μία πλευρά του βρίσκονταν τα σπίτια, στην άλλη το πάρκο κι ανάμεσά τους μια σειρά κερασιές. Στο νούμερο δεκαεπτά υπήρχε το μικρότερο σπίτι. Σίγουρα θα το παρατηρούσε όποιος περνούσε αποκεί, αφού χρειαζόταν οπωσδήποτε ένα γερό βάψιμο. Όμως ο κύριος Μπανκς- που ζούσε εκεί- είχε πει στην κυρία Μπανκς ότι είτε θα αποκτούσαν ένα όμορφο σπίτι είτε τέσσερα παιδιά. Δεν μπορούσε να πληρώνει και για τα δύο! Έτσι, εκείνη προτίμησε να κάνει πρώτα την Τζέιν, έπειτα τον Μάικλ και τέλος τα δίδυμα, Τζον και Μπάρμπαρα, και να έρθουν να ζήσουν στο μικρό σπίτι στο νούμερο δεκαεπτά του δρόμου με της κερασιές.

νκς έλεγε ότι μόνο λεφτά του κόστιζαν  και τίποτα άλλο.

Μαζί τους έμεναν ακόμη η κυρία Μπριλ η μαγείρισσα, η Έλεν η οικονόμος και ο Ρόμπερτσον που ασχολούνταν με τον κήπο, τα εργαλεία και άλλες τέτοιες δουλειές που ο κύριος Μπανκς έλεγε ότι μόνο λεφτά του κόστιζαν  και τίποτα άλλο.

Έμενε, βέβαια, μαζί τους και η νταντά Κέιτι, αλλά μια μέρα εξαφανίστηκε χωρίς κουβέντες κι αποχαιρετισμούς. Έτσι η κυρία Μπανκς έπρεπε αμέσως να αρχίσει να ψάχνει για καινούρια γκουβερνάντα.

-Βάλε μια αγγελία στην εφημερίδα, της πρότεινε ο κύριος Μπανκς, και οι νταντάδες θα κάνουν ουρά απ’ έξω.

Έπειτα, αναρωτήθηκε από πού φυσάει ο αέρας. Έβγαλε το κεφάλι του έξω από το παράθυρο και κοίταξε στη γωνία το μεγαλύτερο σπίτι του δρόμου με της κερασιές, το σπίτι του ναυάρχου Μπουμ. Ήταν ακριβώς όπως ένα πλοίο! Υπήρχε μια σημαία στον κήπο και στη σκεπή ένας ανεμοδείκτης σε σχήμα τηλεσκόπιου!

-Το τηλεσκόπιο του ναυάρχου δείχνει ανατολικό άνεμο, παρατήρησε και φόρεσε δύο παλτά πριν φύγει για τη δουλειά του στην τράπεζα.

28/3/2020

Γιάννης Παναγόπουλος – Α2

 Τα ζώα του δάσους.

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα χωριουδάκι. Εκεί οι κάτοικοι ήταν κακοί, ζούσαν όμως ειρηνικά καθώς ήταν πολύ δυνατοί και όλοι τους φοβόντουσαν. Κανένας δεν ήθελε να τα βάλει μαζί τους.

Μια μέρα οι κάτοικοι πήγαν μια βόλτα στο δάσος. Εκεί διασκέδασαν πολύ αλλά φεύγοντας άφησαν το δάσος κατεστραμμένο. Βάλανε μια μεγάλη φωτιά και κάψανε πολλά δέντρα.

Την επόμενη μέρα τους επιτέθηκαν μια αγέλη τίγρεις που είχαν χάσει το σπίτι τους στο δάσος από την μεγάλη φωτιά και άρχισαν να πολεμούν. Σύντομα ήρθαν οι αρκούδες και όλα τα ζώα του δάσους και τους περικύκλωσαν. Οι άνθρωποι πολέμησαν και πολέμησαν αλλά στο τέλος έχασαν.