რესურსის ავტორი - ანა კელენჯერიძე

ისე როგორც საქართველოს სხვადასხვა კუთხეები, მათი ტრადიციებიც მრავალფეროვანი და საინტერესოა. ქვეყნის სხვადასხვა კუთხეებში ერთმანეთისგან განსხვავებული რიტუალებია. თუმცა მიზანი ერთია, დღესასწაულს ისე შეხვდნენ, რომ ახალმა წელმა მათ ოჯახებში ბედნიერება ,ხვავი, ბარაქა და სიტკბოება მიიტანოს.

იმერეთში წინაპრები დიდ ყურადღებას აქცევდნენ საახალწლო სუფრას.ოჯახის უფროსი მეკვლეს მოსვლამდე ხონჩით ხელში სამჯერ შემოივლიდა კარმიდამოს, საგანგებოდ შერჩეულ მეფეხურს დაელოდებოდა და ოჯახს მასთან ერთად დალოცავდა.

სამეგრელოში ოჯახის უფროსი დილით ადრე გადის სახლიდან, ხელში მორთული ჩიჩილაკი უჭირავს.

ფუძის დალოცვის შემდეგ სუფრასთან ჯდება.მეკვლე ოჯახის ყველა წევრს ტკბილეულით უმასპინძლდება.

გურიაში ახალ წელს კალანდას უწოდებენ.ახალი წლის მთავარი ატრიბუტი ჩიჩილაკია.დღესასწაულის მილოცვა ოჯახის უფროსის ფუნქციაა .იგი ჯერ მარანს მოინახულებს შემდეგ წითელი ღვინით დალოცავს ქვეყანას და ოჯახს.

აჭარაში სუფრის მთავარი შემადგენელი ნაწილი აჩმა და ფახლავაა.

ხოლო მარცვლეული ნაყოფიერების და ბარაქის სიმბოლო.მეკვლე სახლის კუთხეებში აბნევს ხორბალს.

რაჭაში ლორიან ლობიანს აცხობენ ერთს ახლით ხოლო მეორეს ძველით ახალი წლისთვის, ასევე ამზადებენ ადამიანის ფორმის კაც-ბასილას და დიდ პურს კერია-ბერიას, რომელსაც მეკვლე ოჯახის ყველა წევრს უნაწილებს.

სვანეთში სხვა კერძებთან ერთად ცხვება დიდი პური რომელზეც ჯვარია გამოსახული.სურსათ სანოვაგეს გიდელში აწყობენ და კარზე კიდებენ,რომ მეკვლეს მზად დახვდეს.მობრძანებული მეფეხური ოჯახს დალოცავს და ტკბილეულთან ერთად ვერცხლის ფულს არიგებს.