Kumusta po pala ulit sa inyo, ako nga pala si Rouie. Isang panibagong linggo na naman ang lumipas para sa termino na ito. 

Habang tumatagal nagiging mas kapana-panabik ang tambak ng gawain para sa mga asignatura sa terminong ito. 

Lalo rin nagiging mas mahirap ang buhay dahil sa patuloy na pamamayagpag ng pandemya at pag-iiba ng mga Community Quarantine Classification sa lugar namin.

Ganon pa man, masaya pa rin kami dahil may mga taong handa talagang tumulong sa amin at nandyan ang mga kaibigan ko upang damayan ako sa mga problema ko.

Oo nga pala, nitong linggong ito, tambak na naman kami ng mga gawain. Napakaraming mga pending na mga paperworks na naman ang pinapagawa samin. Sumabay pa ang module ng mga pamangkin ko kaya na-stress na talaga ako.

Kaya naman naiisip ko na pagpuyatan ko ang mga ito para matapos na. Pero sabi sakin ni nanay na matulog daw ako ng maaga.

Kaya naman nagdesisyon ako na ipagpabukas ko na lamang gawin ang mga gawain ko.

Isa sa mga salik na nagtulak sa akin na  piliin ang desisyon na matulog ay ang karanasan ko sakin pamilya kapag umaalis ang mga magulang ko upang magtrabaho. Ako ang naiiwan sa bahay upang alagaan ang mga nakababata kong mga pamangkin.